Przejdź do zawartości

Pomnik konny Domicjana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pomnik konny Domicjana
Ilustracja
Plan Forum Romanum z zaznaczoną lokalizacją posągu
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Typ obiektu

pomnik konny

Materiał

brąz

Data odsłonięcia

91 n.e.

Data likwidacji

po 96 n.e.

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik konny Domicjana”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik konny Domicjana”
Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik konny Domicjana”
Ziemia41°53′32,4″N 12°29′07,2″E/41,892333 12,485333

Pomnik konny Domicjana (łac. Equus Domitiani) – wykonany z brązu kolosalnych rozmiarów pomnik konny wzniesiony w 91 roku na Forum Romanum dla uczczenia zwycięstw cesarza Domicjana podczas kampanii w Germanii[1][2].

Wygląd posągu znany jest dzięki wizerunkom umieszczonym na emitowanych przez Domicjana monetach. Mierzył przypuszczalnie ponad 8 metrów wysokości (wliczając cokół około 13 m)[1]. Cesarz został przedstawiony w stroju wojskowym i paludamentum, z mieczem u pasa[2]. Prawą rękę miał uniesioną, w lewej natomiast trzymał posążek bogini Minerwy[2]. Dosiadany przez cesarza rumak unosił przednie prawe kopyto, pod którym znajdowała się głowa symbolizująca rzekę Ren[1][2]. Wzniesienie posągu upamiętnił w swoich Sylwach (1,1) poeta Stacjusz[1][2].

Posąg został zburzony po śmierci Domicjana w 96 roku, kiedy to senat skazał znienawidzonego władcę na damnatio memoriae[2]. Jego betonowy fundament o wymiarach 18,8×5,9 m odkopano podczas przeprowadzonych w 1903 roku prac archeologicznych. W fundamencie osadzone są trzy bloki wykonane z trawertynu, do których przymocowane były nogi konia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Janusz A. Ostrowski: Starożytny Rzym. Polityka i sztuka. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 291. ISBN 83-01-12616-7.
  2. a b c d e f L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 144–145. ISBN 0-8018-4300-6.