Płoska (Góry Bialskie)
Widok od strony południowo-zachodniej ze zbocza północnego Jawornickiej Kopy. Płoska na ostatnim planie. | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1035[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°16′23,88″N 16°58′40,80″E/50,273300 16,978000 |
Płoska (niem. Platzen Berg)[2] – szczyt o wysokości 1035 m n.p.m., w południowo-zachodniej Polsce, w Górach Bialskich, w Sudetach Wschodnich.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wzniesienie leży w północnej części Gór Bialskich w Sudetach Wschodnich, około 1,6 km, na północny zachód od południowej granicy małej wioski Bielice i 3,1 km na północ od szczytu Rudawiec[3].
Fizjografia
[edytuj | edytuj kod]Wzniesienie o zróżnicowanych zboczach i niewielkim szczycie, charakteryzujące się wyraźnie podkreślonymi zboczami, ponacinanymi licznymi dolinami górskich potoków, nieregularną rzeźbą i urozmaiconym ukształtowaniem[1]. Leży w całości na obszarze Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego. Wyrasta w grzbiecie odchodzącym od Czernicy w kierunku wschodnim i ma postać wydłużonej kopuły na kierunku (W-E), o spłaszczonej powierzchni szczytowej i dość stromo opadających zboczach: wschodnim, południowym i północnym. Zachodnie zbocze wąskim, prawie płaskim pasem grzbietowym minimalnie opada w stronę niewielkiego siodła, przechodząc w zbocze wyższego o 48 m wzniesienia Czernica[1]. Położenie wzniesienia, kształt i wyraźnie podkreślona część szczytowa czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Wzniesienie w całości zbudowane ze skał metamorficznych łupków łyszczykowych i gnejsów gierałtowskich[1]. Jego szczyt i zbocza pokrywa niewielkiej grubości warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich i osadów powstałych w chłodnym, peryglacjalnym klimacie[1].
Roślinność
[edytuj | edytuj kod]Wzniesienie w całości porośnięte monokulturowym lasem świerkowym regla dolnego[1]. Pod koniec XX wieku dotknęły je zniszczenia wywołane katastrofą ekologiczną w Sudetach; obecnie w miejscach częściowo zniszczonego drzewostanu porasta świerkowy młodnik.
Ciekawostki
[edytuj | edytuj kod]- Na wschodnim zboczu Płoski znajduje się rozległe blokowisko skalne, w większości porośnięte lasem.
- Na tymże wschodnim zboczu znajduje się Kresowe źródło, z którego bierze początek Kresowy Potok, dopływ Białej Lądeckiej[1].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Przez szczyt Płoski prowadzi szlak turystyczny z Bielic do Stronia Śląskiego przez Przełęcz Dział[1].
Wzniesienie zaliczane jest do "Tysięczników Ziemi Kłodzkiej"[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 258. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ Rozporządzenie M A P z dnia 28 maja 1949 r. str.8 poz.102
- ↑ Wzniesienie na map cz.
- ↑ Tysięczniki
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8