Przejdź do zawartości

Serhij Mizin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serhij Mizin
Сергій Мізін
Pełne imię i nazwisko

Serhij Hryhorowycz Mizin

Data i miejsce urodzenia

25 września 1972
Kijów

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1992 Dynamo-2 Kijów 42 (0)
1992–1996 Dynamo Kijów 73 (16)
1996–1997 CSKA Kijów 15 (10)
1997 Czornomoreć Odessa 7 (2)
1998 Dnipro Dniepropietrowsk 11 (4)
1997–2000 Karpaty Lwów 47 (12)
2000–2001 Krywbas Krzywy Róg 25 (7)
2001–2002 Metalist Charków 32 (8)
2002–2004 Karpaty Lwów 40 (13)
2004–2008 Arsenał Kijów 77 (14)
W sumie: 369 (86)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–2003  Ukraina 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2008–2009 FK Charków (asystent)
2009 FK Lwów (asystent)
2009–2010 Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyr.sportowy)
2010–2011 Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka
2012– Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka (dyr.sportowy)
  1. Aktualne na: 27.02.2011. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Hryhorowycz Mizin, ukr. Сергій Григорович Мізін, ros. Сергей Григорьевич Мизин, Siergiej Grigorjewicz Mizin (ur. 25 września 1972 w Kijowie, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Występował w juniorskiej i młodzieżowej drużynie Dynama Kijów. W 1992 zadebiutował w podstawowej jedenastce Dynama, z którym osiągnął najwięcej sukcesów. W 1996 przeszedł do CSKA Kijów. Występował w takich klubach jak Czornomoreć Odessa, Dnipro Dniepropietrowsk, Karpaty Lwów, Krywbas Krzywy Róg i Metalist Charków. W 2002 ponownie wrócił do Karpat Lwów. Ostatnim klubem w karierze piłkarza był Arsenał Kijów, w którym w 2008 ukończył swoje występy.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

25 marca 1995 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu eliminacyjnym do Mistrzostw Europy z Chorwacją przegranym 0:4. Łącznie rozegrał 7 gier reprezentacyjnych.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Kończąc pierwszy etap przygotowań trenerskich został pomagać trenerowi FK Charków[1]. Następnie prowadził FK Lwów. 21 grudnia 2009 objął stanowisko dyrektora sportowego klubu Naftowyk-Ukrnafta Ochtyrka[2]. W czerwcu 2010 został głównym trenerem ochtyrskiej drużyny[3]. 5 listopada 2011 po serii nieudanych gier podał się do dymisji[4]. Na początku 2012 ponownie objął stanowisko dyrektora sportowego Naftowyk-Ukrnafty Ochtyrka[5].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz Ukrainy: 1993, 1994, 1995 (wszystkie z Dynamem)
  • wicemistrz Ukrainy: 1992 (z Dynamem)
  • brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1998 (z Karpatami)
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 1993 (z Dynamem)
  • finalista Pucharu Ukrainy: 1999 (z Karpatami)

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • jest członkiem Klubu 300.
  • zwyciężył w plebiscycie na najlepszego pomocnika Karpat w historii Mistrzostw Ukrainy[6].
  • został wybrany do symbolicznej jedenastki Karpat w historii Mistrzostw Ukrainy[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]