Sojuz T-11
Dane misji | |
Indeks COSPAR |
1984-032A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe |
Jupiter |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu |
6850 kg |
Załoga | |
Załoga |
Jurij Małyszew (2) |
Załoga powrotna |
Leonid Kizim (2), |
Start | |
Miejsce startu | |
Początek misji |
3 kwietnia 1984; 13:08:00 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Liczba orbit |
~2935 |
Apogeum |
224 km |
Perygeum |
195 km |
Inklinacja orbity |
51,6° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania |
46 km E od Arkałyku |
Lądowanie |
2 października 1984; 10:57:00 UTC |
Czas trwania misji |
181 d, 21 h, 48 min |
Program Sojuz |
Sojuz T-11 – radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca szóstą załogową ekspedycję na pokład stacji kosmicznej Salut 7 w ramach programu Interkosmos. Na pokładzie znajdował się pierwszy kosmonauta z Indii.
Misja
[edytuj | edytuj kod]3 kwietnia 1984 wystartował z Ziemi statek Sojuz T-11 z załogą: Jurij Małyszew, Giennadij Striekałow i Rakesh Sharma. Dzień później Sojuz przycumował do bazy Salut 7. Na pokładzie stacji kosmicznej znalazło się 6 kosmonautów. Zadaniem Rakesha Sharmy było przeprowadzenie programu badań terytorium Indii, o nazwie Terra (Ziemia), dla potrzeb gospodarki hinduskiej. Obserwacje miały na celu wykrywanie złóż gazu i ropy naftowej, zwłaszcza w przybrzeżnych rejonach Indii. W ramach tego programu wykonano 1000 fotografii Indii kamerą MKF6M i 300 fotografii kamerą KATE 140. Wśród różnorodnych eksperymentów naukowych na uwagę zasługują doświadczenia metalurgiczne nad uzyskaniem metali i ich stopów o strukturze szkła, które nazwano szkłem metalowym. Specjaliści hinduscy przygotowali w tym celu próbki stopu srebra z germanem. Po zakończeniu programu kosmonauci wrócili na Ziemię w dniu 11 kwietnia 1984 r. w statku kosmicznym Sojuz T-10[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1997, s. 47. ISBN 83-204-2203-5.