Neptunizm
Neptunizm – jeden z dawnych kierunków w geologii, funkcjonujący na przełomie XVIII i XIX wieku, będący w opozycji do plutonizmu. Nazwa wywodzi się od rzymskiego boga mórz – Neptuna. Neptunizm zakładał, że wszystkie skały powstały poprzez krystalizację lub osadzanie ze środowiska wodnego. Koncepcja ta okazała się słuszna w ograniczonym stopniu, jedynie w odniesieniu do niektórych skał osadowych[1].
Przedstawicielami neptunizmu byli: Abraham Gottlob Werner[1], Jean-Baptiste de Lamarck.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Wojciech Jaroszewski, Leszek Marks, Andrzej Radomski, Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 156, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626.