Nobutada Konoe
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Nobutada Konoe (jap. 近衛信尹 Konoe Nobutada; ur. 1565, zm. 1614) – japoński arystokrata, poeta, kaligraf i malarz.
Pochodził ze starego arystokratycznego rodu, będącego boczną gałęzią klanu Fujiwara. Jego ojciec, Sakihisa Konoe, był posiadaczem olbrzymiej kolekcji kaligrafii chińskiej i japońskiej. W młodości pobierał nauki zen w świątyni Daitoku-ji w Kioto[1], następnie podjął służbę na dworze, pełniąc m.in. urząd ministra lewej strony (sadaijin). W 1594 roku popadł w niełaskę u cesarza Go-Yōzei, próbując wbrew woli monarchy wziąć udział w inwazji na Koreę i został z rozkazu Nobunagi Ody skazany za niesubordynację na zesłanie na wyspę Kiusiu[2]. Ułaskawiony w 1596 roku, powrócił do stolicy. W latach 1605–1606 sprawował urząd kampaku[3].
Wraz z Hon’ami Kōetsu i Shōjō Shōkadō zaliczany jest do trójki najwybitniejszych kaligrafów ery Kan’ei[1][4]. Tworzył także poezję waka i malarstwo w stylu zenga. Jego ulubionym tematem malarskim był Tenjin, którego wielokrotnie portretował[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Przemysław Trzeciak: Idea i tusz. Malarstwo w kręgu buddyzmu chan/zen. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 117-122.
- ↑ a b The Written Image: Japanese Calligraphy and Painting from the Sylvan Barnet and William Buerton Collection. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2002, s. 170.
- ↑ Peter Truhart: Regents of nations. T. 3: Asia and Pacific Oceania. München: K.G.Saur, 2003, s. 284.
- ↑ Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press, 2002, s. 559.