Przejdź do zawartości

NGC 4377

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 4377
Ilustracja
NGC 4377 (SDSS)
Odkrywca

William Herschel

Data odkrycia

19 lutego 1784

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Warkocz Bereniki

Typ

soczewkowata (SA0-)[1]

Rektascensja

12h 25m 12,4s[2]

Deklinacja

+14° 45′ 44″[2]

Odległość

57,7 mln ly (17,7 Mpc[4])

Przesunięcie ku czerwieni

0,00470[3]

Jasność obserwowana

11,7[2]m

Rozmiary kątowe

1,7' × 1,3'[2]

Alternatywne oznaczenia
NGC 4377-1, UGC 7501, MCG 3-32-25, ZWG 99.41, PGC 40477, 3ZW 65, VCC 778

NGC 4377 (również PGC 40477 lub UGC 7501) – galaktyka soczewkowata (SA0-), znajdująca się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Odkrył ją William Herschel 19 lutego 1784 roku[5]. Należy do Gromady w Pannie[5] i znajduje się w odległości około 58 milionów lat świetlnych od Ziemi.

Na niebie towarzyszą jej dwie małe galaktyki PGC 40476 (NGC 4377-3) i PGC 169245 (NGC 4377-2), jednak nie wiadomo, czy istnieje między nimi jakiś związek fizyczny, czy są to galaktyki tła[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NGC 4377 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)
  2. a b c d NGC 4377 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
  3. NGC 4377 w bazie SIMBAD (ang.)
  4. R. B. Tully et al.: NGC 4377. [w:] Cosmicflows-2 catalog [on-line]. VizieR, 2013. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
  5. a b c Courtney Seligman: NGC 4377. Celestial Atlas. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]