Marjan Jelenko

Marjan Jelenko
Data i miejsce urodzenia	22 lipca 1991 ; Maribor
Klub	SSK Velenje
Debiut w PŚ	31 stycznia 2009, Chaux-Neuve ; (40. miejsce - Gundersen)
Pierwsze punkty w PŚ	1 lutego 2009, Chaux-Neuve ; (28. miejsce - Gundersen)
Rekord życiowy	192,0 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2017)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Słowenia
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Kontynentalny
1. miejsce ;	2011/2012
	Multimedia w Wikimedia Commons

Marjan Jelenko (ur. 22 lipca 1991 roku w Mariborze) – słoweński kombinator norweski, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Pucharu Kontynentalnego.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Marjan Jelenko pojawił się 3 października 2004 roku podczas zawodów juniorów w Kranju. W 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio, gdzie w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena zajął 39. miejsce, a w sztafecie był dziesiąty. Trzy lata później, podczas mistrzostw świata juniorów w Hinterzarten wspólnie z kolegami wywalczył brązowy medal, a indywidualnie był drugi w Gundersenie, przegrywając tylko z Japończykiem Junshirō Kobayashim. Kolejne medale wywalczył na mistrzostwach świata juniorów w Otepää w 2011 roku, gdzie był najlepszy w sprincie, a w Gundersenie wyprzedził go tylko Niemiec Johannes Rydzek.

W Pucharze Świata zadebiutował 31 stycznia 2009 roku w Chaux-Neuve, gdzie zajął 40. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył już następnego dnia, zajmując 28. miejsce w tej samej konkurencji. Były to jego jedyne punkty w sezonie 2008/2009 i w klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 74. miejsce. Przez kolejne dwa sezony PŚ Jelenko nie zdobył ani jednego punktu i nie był uwzględniany w klasyfikacji generalnej. Kolejne punkty zdobył dopiero w sezonie 2011/2012, który ukończył dopiero na 56. miejscu z dorobkiem 8 punktów. Równolegle Słoweniec startuje w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W tym cyklu osiągnął większe sukcesy, między innymi siedmiokrotnie stając na podium. Najlepiej wypadł w sezonie 2011/2012, w którym zwyciężył w klasyfikacji generalnej.

Pierwszą dużą imprezą w kategorii seniorów były dla niego mistrzostwa świata w Libercu w 2009 r. Startował tam tylko w konkurencjach indywidualnych, najlepszy wynik osiągając w Gundersenie na dużej skoczni, gdzie rywalizację ukończył na 38. pozycji. Dwa lata później, podczas mistrzostwa świata w Oslo był między innymi ósmy w sztafecie na normalnym obiekcie, a w konkursie indywidualnym na tej samej skoczni zajął 27. miejsce.

Osiągnięcia – kombinacja norweska

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca]
21.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2 min	+1:33,0 min	Eric Frenzel
16.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	23:27,5 min	+1:01,1 min	Jørgen Gråbak
44.	14 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS109/10 km	24:51,4 min	+5:17,1 min	Eric Frenzel
41.	20 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS140/10 km	23:52,5 min	+4:43,2 min	Johannes Rydzek

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
44.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	276.0 pkt	-136.5 pkt	Todd Lodwick
55.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22.3 min	+7:44.0 min	Todd Lodwick
38.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36.6 min	+3:18.0 min	Bill Demong
27.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19.2 min	+2:18.5 min	Eric Frenzel
8.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km^[2]	48:07.8 min	+3:18.0 min	Austria
39.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31.6 min	+4:04.7 min	Jason Lamy Chappuis
10.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km^[2]	47:12.3 min	+4:01.8 min	Austria
46.	20 lutego	2015	Falun	Gundersen HS100/10 km	26:38.9 min	+4:54.9 min	Johannes Rydzek
44.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45.8 min	+4:40.6 min	Bernhard Gruber
10.	28 lutego	2015	Falun	Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km^[3]	38:31.6 min	+3:34.2 min	Francja
42.	24 lutego	2017	Lahti	Gundersen HS100/10 km	26:19,6 min	+3:17,0 min	Johannes Rydzek
dnf	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6 min	---	Johannes Rydzek
11.	3 marca	2017	Lahti	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km^[4]	28:45,8 min	+1:49,5 min	Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
39.	14 marca	2007	Tarvisio	Gundersen HS109/10 km	33:26.7 min	+9:09.4 min	Anssi Koivuranta
10.	16 marca	2007	Tarvisio	Sztafeta HS109/4x5 km^[5]	1:05:35.0 h	+8:04.6 min	Austria
34.	27 lutego	2008	Zakopane	Gundersen HS94/10 km	?	+7:04.4 min	Alessandro Pittin
46.	29 lutego	2008	Zakopane	Sprint HS94/5 km	?	+3:18.4 min	Tomaz Druml
6.	5 lutego	2009	Štrbské Pleso	Sprint HS100/5 km	13:26.0 min	+29.4 s	Alessandro Pittin
12.	7 lutego	2009	Štrbské Pleso	Sztafeta HS100/4x5 km^[6]	53:17.3 min	+6:22.2 min	Niemcy
29.	9 lutego	2009	Štrbské Pleso	Gundersen HS100/10 km	28:31.7 min	+3:30.5 min	Alessandro Pittin
2.	27 stycznia	2010	Hinterzarten	Sprint HS106/5 km	12:55.4 min	+18.9 s	Junshirō Kobayashi
3.	29 stycznia	2010	Hinterzarten	Sztafeta HS106/4x5 km^[6]	53:00.1 min	+2:19.7 min	Niemcy
5.	31 stycznia	2010	Hinterzarten	Gundersen HS106/10 km	29:43.5 min	+39.2 s	Ole Christian Wendel
2.	27 stycznia	2011	Otepää	Gundersen HS100/10 km	26:37.7 min	+47.8 s	Johannes Rydzek
1.	29 stycznia	2011	Otepää	Sprint HS100/5 km	12:44.5 min	-	-

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Jak dotąd Jelenko nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

sezon 2008/2009: 39.
sezon 2009/2010: 67.
sezon 2010/2011: 10.
sezon 2011/2012: 1.
sezon 2002/2013: nie brał uzdiału
sezon 2013/2014: nie brał udziału
sezon 2014/2015: niesklasyfikowany
sezon 2015/2016: 22.
sezon 2016/2017: 70.
sezon 2017/2018: 54.
sezon 2018/2019: 86.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	25 stycznia 2009	Kranj	Gundersen HS109/10 km	23:05.9 min	1.	-	-
2.	16 stycznia 2011	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	25:46.1 min	3.	+12.2 s	Fabian Rießle
3.	12 lutego 2011	Szczyrk	Gundersen HS106/10 km	32:18.8 min	2.	+16.1 s	Lukas Klapfer
4.	9 grudnia 2011	Soldier Hollow	Gundersen HS100/10 km	22:23.7 min	1.	-	-
5.	21 stycznia 2012	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	29:20.9 min	1.	-	-
6.	22 stycznia 2012	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	27:14.5 min	3.	+4.5 s	Carlos Kammerlander
7.	17 lutego 2012	Kranj	Gundersen HS109/10 km	26:39.9 min	1.	-	-
8.	5 marca 2016	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	24:20.2 min	1.	-	-

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

2009: 45.
2010: 36.
2011: 18.
2012: 20.
2013: 18.
2014: 4.
2015: 40.
2016: 39.
2017: 5. (25.)^[7]

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	27 sierpnia 2014	Villach	Gundersen HS98/10 km	22:34.3 min	3.	+20.2 s	Johannes Rydzek

Osiągnięcia – skoki narciarskie

Mistrzostwa świata juniorów

Drużynowo

2011

Otepää

–

5. miejsce^[a]

Starty M. Jelenko na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
5.	30 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	druż.^[a]	89,0 m	84,5 m	847,0 pkt (210,0 pkt)	73,5 pkt	Austria

Linki zewnętrzne

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.) [dostęp 2010-11-11]

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Rok Justin, Andraž Pograjc, Marjan Jelenko i Nejc Dežman

Przypisy

↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
↑ ^a ^b Skład drużyny: Mitja Oranič, Marjan Jelenko, Jože Kamenik, Gašper Berlot
↑ Skład drużyny: Marjan Jelenko, Gasper Berlot
↑ Skład drużyny: Vid Vrhovnik, Marjan Jelenko
↑ Skład drużyny: Rok Rozman, Marjan Jelenko, Gašper Berlot, Rok Zima
↑ ^a ^b Skład drużyny: Marjan Jelenko, Jože Kamenik, Matič Plaznik, Gašper Berlot
↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[msj11-8] Skład zespołu: Rok Justin, Andraž Pograjc, Marjan Jelenko i Nejc Dežman

[pb-1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).

[autonazwa1-2] Skład drużyny: Mitja Oranič, Marjan Jelenko, Jože Kamenik, Gašper Berlot

[3] Skład drużyny: Marjan Jelenko, Gasper Berlot

[4] Skład drużyny: Vid Vrhovnik, Marjan Jelenko

[5] Skład drużyny: Rok Rozman, Marjan Jelenko, Gašper Berlot, Rok Zima

[ReferenceA-6] Skład drużyny: Marjan Jelenko, Jože Kamenik, Matič Plaznik, Gašper Berlot

[7] Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[a]

Mężczyźni indywidualnie (od 1984 metodą Gundersena)	1977: Gunter Schmieder 1979: Hermann Weinbuch 1980: Hubert Schwarz 1981: Bernd Blechschmidt 1982: Knut Leo Abrahamsen 1983: Heiko Hunger 1984: Geir Andersen 1985: Siergiej Nikiforow 1986: Andriej Dundukow 1987: Thomas Prenzel 1988: Radomír Skopek 1989: Trond Einar Elden 1990: Trond Einar Elden 1991: Milan Kučera 1992: Halldor Skard 1993: Knut Andersen 1994: Mario Stecher 1995: Hannu Manninen 1996: Todd Lodwick 1997: Roman Perko 1998: Hannu Manninen 1999: Samppa Lajunen 2000: Aleksiej Cwietkow 2001: Norihito Kobayashi 2002: Björn Kircheisen 2003: Björn Kircheisen 2004: Petter Tande 2005: Petter Tande 2006: François Braud 2007: Anssi Koivuranta 2008: Alessandro Pittin 2009: Alessandro Pittin 2010: Ole Christian Wendel 2011: Johannes Rydzek 2012: Mattia Runggaldier 2013: Manuel Faißt 2014: Philipp Orter 2015: Jarl Magnus Riiber 2016: Bernhard Flaschberger 2017: Arttu Mäkiaho 2018: Ondřej Pažout 2019: Johannes Lamparter
Sprint mężczyzn	2000: Petter Kukkonen 2001: David Kreiner 2002: brak 2003: Björn Kircheisen 2004: Petter Tande 2005: Petter Tande 2006: Tom Beetz 2007: Eric Frenzel 2008: Tomaž Druml 2009: Alessandro Pittin 2010: Junshirō Kobayashi 2011: Marjan Jelenko 2012: Øystein Granbu Lien 2013: Manuel Faißt 2014: Philipp Orter 2015: Jarl Magnus Riiber 2016: Tomáš Portyk 2017: Vinzenz Geiger 2018: Vid Vrhovnik 2019: Julian Schmid
Kobiety	2019: Ayane Miyazaki