Przejdź do zawartości

Maurizio Gasparri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maurizio Gasparri
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1956
Rzym

Minister łączności Włoch
Okres

od 11 czerwca 2001
do 23 kwietnia 2005

Przynależność polityczna

Sojusz Narodowy

Poprzednik

Salvatore Cardinale

Następca

Mario Landolfi

Maurizio Gasparri (ur. 18 lipca 1956 w Rzymie) – włoski polityk, były minister, wieloletni parlamentarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia zawodowy dziennikarz. Politycznie zaangażował się w działalność Włoskiego Ruchu Socjalnego. Był redaktorem partyjnego dziennika „Secolo d’Italia”.

W latach 1992–2008 zasiadał w Izbie Deputowanych XI, XII, XIII, XIV i XV kadencji. Pod koniec lat 80. został jednym z najbliższych współpracowników Gianfranca Finiego – jednym z trzech „pułkowników” (obok Altera Matteoliego i Ignazia La Russy), którzy wraz z liderem MSI doprowadzili do powołania nowej formacji, Sojuszu Narodowego.

W pierwszym rządzie Silvia Berlusconiego Maurizio Gasparri pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. Po powrocie centroprawicy do władzy, w drugim gabinecie tego premiera objął tekę ministra łączności. Stanowisko to zajmował od 11 lipca 2001 do 23 kwietnia 2005.

W przedterminowych wyborach w 2008 z powodzeniem kandydował do Senatu XVI kadencji. W parlamencie został przewodniczącym senackiej frakcji Ludu Wolności. W tym samym roku kontrowersje wywołała jego wypowiedź dotycząca wyborów prezydenckich w USA w wywiadzie dla telewizji RAI, w której stwierdził, iż (...) może z Obamy w Białym Domu Al-Kaida będzie bardziej zadowolona[1]. W 2009 zorganizował specjalny pokaz filmu Katyń w Rzymie z udziałem m.in. ministra kultury Sandra Bondiego[2].

W 2013 uzyskał reelekcję do Senatu XVII kadencji. Dołączył do reaktywowanej partii Forza Italia. W 2018 i 2022 utrzymywał mandat senatora na XVIII i XIX kadencję[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Z Obamy bardziej ucieszy się Al-Kaida”. interia.pl, 5 listopada 2008. [dostęp 2018-03-06].
  2. Nadzwyczajny pokaz „Katynia”. interia.pl, 20 marca 2009. [dostęp 2018-03-06].
  3. Elezioni, il nuovo Parlamento senza D'Alema (ma con Grasso, Boldrini e tutti i ministri Pd). today.it, 6 marca 2018. [dostęp 2018-03-06]. (wł.).
  4. Da Angelucci a Zingaretti, ecco gli eletti con il proporzionale nel Lazio. dire.it, 26 września 2022. [dostęp 2022-09-27]. (wł.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]