Przejdź do zawartości

Luis Horna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luis Horna
Ilustracja
Państwo

 Peru

Data i miejsce urodzenia

14 września 1980
Lima

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1998

Zakończenie kariery

2009

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

33 (30 sierpnia 2004)

Australian Open

3R (2006)

Roland Garros

3R (2005)

Wimbledon

1R (2003−2008)

US Open

2R (2006, 2007)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6

Najwyżej w rankingu

15 (2 lutego 2009)

Australian Open

1R (2004, 2006−2008)

Roland Garros

W (2008)

Wimbledon

2R (2008)

US Open

2R (2007, 2008)

Luis Horna Biscari (ur. 14 września 1980 w Limie) − peruwiański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako junior Horna w 1997 roku awansował do finału Rolanda Garrosa w grze pojedynczej chłopców, przegrywając z Danielem Elsnerem. Zawody zakończyły się triumfem Peruwiańczyka w grze podwójnej chłopców, a dokonał tego w parze z Josém de Armasem. W tym samym roku zwyciężył w deblu chłopców na Wimbledonie, tym razem wspólnie z Nicolásem Massú.

Karierę tenisową Horna rozpoczął w 1998 roku, a zakończył w 2009 roku.

W grze pojedynczej wygrał 2 turnieje rangi ATP World Tour oraz dotarł do 1 finału.

W grze podwójnej zwyciężył w 6 turniejach ATP World Tour i doszedł do 5 finałów. Jednym z tytułów deblowych Horny jest mistrzostwo w Rolandzie Garrosie w 2008 roku, w parze z Pablo Cuevasem. Para pokonała w meczu finałowym Daniela Nestora i Nenada Zimonjicia.

W latach 1995−2009 reprezentował Peru w Pucharze Davisa. Zagrał łącznie w 57 pojedynkach, z których w 38 triumfował.

Horna w 2004 zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Atenach, ponosząc porażkę w 1 rundzie z Sébastienem Grosjeanem.

W rankingu gry pojedynczej Horna najwyżej był na 33. miejscu (30 sierpnia 2004), a w klasyfikacji gry podwójnej na 15. pozycji (2 lutego 2009).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 29 sierpnia 2004 Long Island Twarda Australia Lleyton Hewitt 3:6, 1:6
Zwycięzca 1. 5 marca 2006 Acapulco Ceglana Argentyna Juan Ignacio Chela 7:6(5), 6:4
Zwycięzca 2. 4 lutego 2007 Viña del Mar Ceglana Chile Nicolás Massú 7:5, 6:3

Gra podwójna (6–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 18 lipca 2004 Amersfoort Ceglana Argentyna José Acasuso Czechy Jaroslav Levinský
Czechy David Škoch
0:6, 6:2, 5:7
Finalista 2. 10 kwietnia 2005 Casablanca Ceglana Argentyna Martín García Czechy František Čermák
Czechy Leoš Friedl
4:6, 3:6
Finalista 3. 26 kwietnia 2005 Houston Ceglana Argentyna Martín García Bahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
3:6, 4:6
Zwycięzca 1. 24 lipca 2005 Amersfoort Ceglana Argentyna Martín García Chile Fernando González
Chile Nicolás Massú
6:4, 6:4
Finalista 4. 17 września 2006 Bukareszt Ceglana Argentyna Martín García Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:6(5), 6:7(5), 8–10
Zwycięzca 2. 1 października 2006 Palermo Ceglana Argentyna Martín García Polska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
7:6(1), 7:6(2)
Zwycięzca 3. 29 lipca 2007 Kitzbühel Ceglana Włochy Potito Starace Niemcy Tomas Behrend
Niemcy Christopher Kas
7:6(4), 7:6(5)
Zwycięzca 4. 12 stycznia 2008 Auckland Twarda Argentyna Juan Mónaco Belgia Xavier Malisse
Austria Jürgen Melzer
6:4, 3:6, 10–7
Zwycięzca 5. 24 lutego 2008 Buenos Aires Ceglana Argentyna Agustín Calleri Austria Werner Eschauer
Australia Peter Luczak
6:0, 6:7(6), 10–2
Finalista 5. 2 marca 2008 Acapulco Ceglana Argentyna Agustín Calleri Austria Oliver Marach
Słowacja Michal Mertiňák
2:6, 7:6(3), 7–10
Zwycięzca 6. 6 czerwca 2008 French Open, Paryż Ceglana Urugwaj Pablo Cuevas Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:3

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]