Oreste Puliti

Oreste Puliti

Data i miejsce urodzenia	18 lutego 1891 Livorno
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1958 Lukka
Dorobek medalowy
Reprezentacja Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Antwerpia 1920 szermierka (floret druż.) złoto Antwerpia 1920 szermierka (szabla druż.) złoto Paryż 1924 szermierka (szabla druż.) złoto Amsterdam 1928 szermierka (floret druż.) srebro Amsterdam 1928 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata złoto Vichy 1927 floret ind. złoto Neapol 1929 floret ind. złoto Neapol 1929 floret druż.

Oreste Puliti (ur. 18 lutego 1891 w Livorno, zm. 5 lutego 1958 w Lukce) – włoski szermierz, wielokrotny medalista olimpijski i trzykrotny mistrz świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku zdobył dwa medale. Wspólnie z Tommaso Costantino, Aldo Nadim, Nedo Nadim, Abelardo Olivierem, Pietro Speciale, Rodolfo Terlizzi i Baldo Baldim zwyciężył we florecie drużynowym. Parę dni później Włosi w składzie: Nedo Nadi, Aldo Nadi, Oreste Puliti, Baldo Baldi, Francesco Gargano, Giorgio Santelli i Dino Urbani zwyciężyli również w szabli drużynowej. Zajął tam również siódme miejsce we florecie indywidualnym oraz czwarte w szabli indywidualnej. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Paryżu razem z Oreste Moriccą, Marcello Bertinettim, Giulio Sarrocchim, Renato Anselmim, Guido Balzarinim, Bino Binim i Vincenzo Cuccią zdobył złoty medal w szabli drużynowej. W szabli indywidualnej pewnie awansował do finału, w trzech pierwszych pojedynkach pokonując rodaków: Bertinettiego, Biniego i Sarrocchiego. Komisja sędziowska pod przewodnictwem Węgra Györgyego Kovácsa uznała jednak, że Włoscy szabliści specjalnie przegrali swe walki by ułatwić Pulitiemu walkę o złoty medal. Urażony Puliti zagroził Kovácsowi pobiciem, za co został zdyskwalifikowany. Pozostali Włoscy zawodnicy wycofali się z rywalizacji na znak protestu. Dwa dni później Puliti uderzył Węgra pięścią w twarz, po czym obaj zgodzili się na oficjalny pojedynek. Spotkali się cztery miesiące później w Nagykanizsie. Pojedynek trwał godzinę, po czym został przerwany przez obserwatorów z uwagi ilość ran odniesionych przez obu walczących. Ostatecznie obaj podali sobie rękę. W 1924 był też czwarty we florecie drużynowym. W rundzie finałowej, w pierwszym pojedynku Włosi spotkali się z Francuzami. W walce Luciena Gaudina i Aldo Boniego, przy wyniku 4:4 sędzia przyznał zwycięski punkt Francuzowi co rozwścieczyło Boniego, który obraził sędziego. Sędzia zażądał przeprosin, Boni odmówił, a włoska reprezentacja odśpiewała hymn Włoch i wycofała się z walki na znak protestu. Pozostałe dwa pojedynki Włoch w rundzie finałowej zakończyły się walkowerami. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku, gdzie zdobył dwa medale. Najpierw wspólnie z Ugo Pignottim, Giulio Gaudinim, Giorgio Pessiną, Gioacchino Guaragną i Giorgio Chiavaccim zwyciężył we florecie drużynowym. Następnie był czwarty we florecie indywidualnym, w rundzie finałowej wygrywając osiem z jedenastu pojedynków. Ponadto Bino Bini, Oreste Puliti, Giulio Sarrocchi, Renato Anselmi, Emilio Salafia i Gustavo Marzi zajęli drugie miejsce w szabli drużynowej.

Podczas mistrzostw świata w Vichy w 1927 roku (oficjalnie zawody tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą dopiero od 1937) wywalczył złoty medal we florecie indywidualnym, wyprzedzając Francuza Philippe'a Cattiau i rodaka, Gioacchino Guaragnę. Ponadto na mistrzostwach świata w Neapolu dwa lata później był najlepszy indywidualnie i drużynowo..

Fechtunku uczył się w szkole prowadzonej przez Giuseppe Nadiego, ojca Aldo i Nedo. Po zakończeniu kariery został trenerem, najpierw w szkole w Livorno, a następnie w Lukce.

Linki zewnętrzne

• Olympedia – Oreste Puliti. olympedia.org. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).