Okręty podwodne typu Seehund

Seehund (typ XXVII)

Użytkownicy	III Rzesza
Wejście do służby	jesień 1944
Planowane okręty	1284
Okręty w służbie	138 lub więcej (maks. 285)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	14,9 ton
Długość	11,86 m
Szerokość	1,68 m
Zanurzenie	1,28 m
Napęd	Nawodny - silnik spalinowy o mocy 60 KM Podwodny - silnik elektryczny o mocy 18,5 kW
Prędkość	Nawodna - 7,7 w Podwodna - 6 w
Zasięg	Nawodny - 270 Mm lub 500 Mm z dodatkowymi zbiornikami paliwa zamiast torped Podwodny - 63 Mm z prędkością 3 w, 19 Mm z prędkością 6 w.
Załoga	2 ludzi
Uzbrojenie	2 × torpeda elektryczna kal. 53,3 cm G7e podwieszana na zewnętrznej szynie

Miniaturowy okręt podwodny typu Seehund na wystawie w Musée national de la Marine de Brest w mieście Brest we Francji

Rejon działania Seehundów

Seehund (niem. foka) – niemiecki miniaturowy okręt podwodny z okresu II wojny światowej. Oznaczany także jako Typ XXVII B 5 lub Typ 127.

Projekt

Po kilku próbach udoskonalenia miniaturowych okrętów podwodnych, plany okrętów typu Seehund zostały opracowane w pierwszych miesiącach 1944 roku. We wrześniu tego samego roku gotowe były już trzy prototypy zbudowane w Kilonii.

Charakterystyka i przeznaczenie

Okręty typu Seehund zaprojektowane zostały do służby na stosunkowo płytkich wodach w niedużej odległości od swojej bazy, tak aby mogły szybko zawrócić po wystrzeleniu dwóch podwieszanych na zewnętrznych szynach torped, załadować nowe i powrócić na pole bitwy. Seehundy mogły atakować na powierzchni nawet przy burzliwej pogodzie, jednak aby wykonać atak w zanurzeniu, musiały być niemal nieruchome.

Ze względu na małe rozmiary oraz cichy, elektryczny silnik, okręty te były trudne do wykrycia i zatopienia. Maksymalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów.

Produkcja

Produkcja okrętów Seehund
Okres	Liczba wyprodukowanych okrętów
Wrzesień 1944	3
Październik 1944	35
Listopad 1944	61
Grudzień 1944	70
Styczeń 1945	35
Luty 1945	27
Marzec 1945	46
Kwiecień 1945	8

W okresie od września 1944 roku do kwietnia 1945 wyprodukowano łącznie 285 Seehundów, przede wszystkim w Schichau-Werke w Elblągu, z czego przynajmniej 138 służyło w Kriegsmarine. Były to okręty o numerach od U-5001 do U-5118 oraz od U-5251 do U-5269. Kiedy wojna dobiegła końca, w halach fabrycznych na wykończenie czekały kolejne 93 jednostki. Od 1944 roku planowano wybudowanie ponad 1000 Seehundów. Tabela przedstawia liczbę wyprodukowanych okrętów w poszczególnych miesiącach począwszy od września 1944 roku. Trzeba jednak zaznaczyć, że np. Historic Naval Ships Association podaje zupełnie różną liczbę wyprodukowanych jednostek: 67 z 1284 zamówionych.

Służba

Seehundy operowały przede wszystkim u wybrzeży Niemiec oraz w rejonie kanału La Manche. Od stycznia 1945 okręty te operowały u ujścia Skaldy. W ostatnich miesiącach wojny wykorzystywane były do transportu zaopatrzenia i uzupełnień pomiędzy okrążonymi garnizonami na wybrzeżach.

Od stycznia do kwietnia 1945 okręty te opuszczały bazy sto czterdzieści dwa razy, zatapiając prawdopodobnie osiem jednostek o łącznej pojemności 17 301 BRT i uszkadzając trzy z nich przy stratach własnych wynoszących trzydzieści pięć jednostek, których przyczyną była w większości przypadków zła pogoda.

Zobacz też

• Okręty podwodne typu Hecht
• Okręty podwodne typu Ko-hyoteki

Linki zewnętrzne

• Dokładna specyfikacja Seehundów (niem.)
• Opis typu na www.uboat.net (ang.)
• Opis typu na stronie Historic Naval Ships Association. hnsa.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-14)]. (ang.)