Julian, czyli życie poety

Julian lub życia poety

Julien, ou la Vie du Poète

Muzyka	Gustave Charpentier
Libretto	Gustave Charpentier
Liczba aktów	4
Prapremiera	4 czerwca 1913 Opéra-Comique

Julian lub życia poety ((fr.) Julien, ou la Vie du Poète) – opera Gustave’a Charpentiera – czteroaktowy poemat liryczny do własnego libretta kompozytora. Prapremiera w Opéra-Comique 4 czerwca 1913.

Recepcja

„Julian, czyli życie poety” stanowi kontynuację losów i wątków z poprzedniej opery – „Luizy”. Utrzymany jest w poetyce ekspresjonistycznych dramatów wędrówki, w których akcja posiada kolisty charakter i punkt wyjścia stanowi zarazem punkt dojścia. Wątki autobiograficzne (Charpentier przebywał w Rzymie jako laureat Prix de Rome) z autotematycznymi i eschatologicznymi, gościniec stanowi metaforę życia, a Luiza, ideał wiecznej kobiecości, materializujący się w swych kolejnych wcieleniach, na koniec w osobie prostytutki, co być może stanowi dopowiedzenie losów bohaterki z poprzedniej opery, która niepomna ostrzeżeń rodziców, podążyła za głosem serca.

Osoby

• Julian – tenor
• Luiza/Piękno/Bezdomna kobieta/Dziewczyna/Staruszka – sopran
• Ofiarnik/Chłop/Cudotwórca – baryton
• Malarz – baryton
• Dzwonnik – tenor
• Akolita – bas
• Student – tenor
• Mieszczanka – sopran
• Głos z otchłani/Oficer – tenor

Treść

Miejsce i czas akcji: Rzym, fantastyczne krainy wyobraźni, Słowacja, Bretania i Paryż współcześnie do okresu powstania oraz w marzeniach i wspomnieniach.

Prolog: „W zapale”

Julian, jako laureat Nagrody Rzymskiej, przybywa na stypendium do Villi Medici w Rzymie.

Akt I: „W krainie marzeń”

Julian, jako artysta zdobywa Świętą Górę, przemierza Dolinę Potępionych w poszukiwaniu Świątyni Piękna jako artystycznego ideału.

Akt II

Julian w słowackiej wiosce przeżywa załamanie twórcze.

Akt III: „Niemoc”

Przemierzając bretońskie pustkowie dociera na skraj cmentarza, gdzie stawia sobie pytania o sens życia.

Akt IV: „Upojenie”

W swej wędrówce Julian wraca do punktu wyjścia, do Paryża, gdzie na placu Blanche na Montmartrze lupanar jawi mu się Świątynią Piękna, której poszukiwał przez całe życie, a która być może stanowiła jedynie niedościgłą iluzję.

Bibliografia

• Lesław Czapliński „Pod dachami Paryża: z życia cyganerii i gryzetek” (o „Julianie, czyli życiu poety” Gustave’a Charpentiera) w: „W kręgu operowych mitów” Kraków 2003