Przejdź do zawartości

Juan Diego Botto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Diego Botto
Ilustracja
Imię i nazwisko

Juan Diego Botto Rota

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1975
Buenos Aires

Juan Diego Botto, właśc. Juan Diego Botto Rota (ur. 29 sierpnia 1975 w Buenos Aires) – argentyńsko-hiszpański aktor, scenarzysta i reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn argentyńskiej pary aktorskiej - Diego Botto (ur. 1949, zm. 1977) i Cristiny Roty (ur. 1945), miał zaledwie dwa lata, gdy zginął jego ojciec podczas brudnej wojny. Wraz z matką i starszą siostrą Maríą (ur. 10 lutego 1974), również aktorką, zamieszkał na stałe w Madrycie, w Hiszpanii. Ma przybraną siostrę Nur Al Levi Rotę (ur. 1 lutego 1979) z drugiego małżeństwa matki. W wieku pięciu lat zadebiutował na kinowym ekranie w komedii Wtorek i trzynastego, nie wychodź za mąż i nie rozpoczynaj podróży (Martes y trece, ni te cases ni te embarques, 1982). Występował także na scenie, m.in. w sztuce Przywilej bycia psem (Privilegio de ser perro). Zagrał potem w dramacie Ekstazy (Éxtasis, 1996) u boku Javiera Bardema, melodramacie komediowym Przetrwać (Sobreviviré, 1999) z Paz Vegą, dramacie Ave María (1999) z Demiánem Bichirem, debiucie reżyserskim Johna Malkovicha Tancerz (The Dancer Upstairs, 2002) z Javierem Bardemem, telefilmie ZDF August pierwszy cesarz (Imperium: Augustus, 2003) jako Antoniusz Jullus z udziałem Petera O’Toole, Charlotte Rampling i Benjamina Sadlera oraz dramacie Święto kozła (La Fiesta del chivo, 2005) z Isabellą Rossellini i Stevenem Bauerem.

Był czterokrotnie nominowany do nagrody Goya; jako Carlos w dramacie Opowieści z Kronen (Historias del Kronen, 1995) z Eduardo Noriegą, za rolę Asesino w thrillerze Morderstwo podczas pełni (Plenilunio, 1999) z Fernando Fernánem Gómezem, za najlepszy film dokumentalny, dramat o społecznych i politycznych sprawach dotyczących Hiszpanii - o manipulacjach rządu czy też terroryzmie, który reżyserował wraz z innymi twórcami Cześć motywie! (¡Hay motivo!, 2004) oraz za drugoplanową rolę Guillermo w komediodramacie Odejdź raz na zawsze (Vete de mí, 2006) z Juanem Diego, za którą odebrał nagrodę nowojorskich krytyków Premios ACE (La Asociación de Cronistas de Espectáculos).

W dniu 17 grudnia 2007 roku w duecie z Ivaną Baquero ogłosił nominacje do nagród Goya.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

filmy kinowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 2008: Żona anarchisty (The Anarchist's Wife) jako Justo
  • 2007: El Greco jako Niño de Guevara
  • 2007: Miasto śmierci (Bordertown) jako Marco Antonio Salamanca
  • 2006: Va ser que nadie es perfecto
  • 2006: Odejdź raz na zawsze (Vete de mí) jako Guillermo
  • 2005: Obaba jako Miguel
  • 2005: Święto kozła (La Fiesta del chivo) jako Amadito Garcia Guerrero
  • 2005: Cinema mil jako Martín
  • 2004: Rzym (Roma) jako Manuel Cueto/Joaco
  • 2003: My, niżej podpisani (Los Abajo firmantes) jako Jorge
  • 2002: El Balancín de Iván jako Roberto
  • 2002: Trece campanadas jako Jacobo
  • 2002: El Caballero Don Quijote jako Tosilos
  • 2002: Tancerz (The Dancer Upstairs) jako Sucre
  • 2001: Silencio roto jako Manuel
  • 2000: Asfalto jako Charly
  • 1999: Novios jako Arturito
  • 1999: Morderstwo podczas pełni (Plenilunio) jako Asesino
  • 1999: Ave María jako Miguel
  • 1999: Przetrwać (Sobreviviré) jako Inaqui
  • 1998: Jestem piękna? (¿Bin ich schön?) jako Felipe
  • 1997: W hołdzie starszym kobietom (En brazos de la mujer madura) jako Andres
  • 1997: Martin (Martín (Hache)) jako Hache
  • 1996: La Sal de la vida jako Charly
  • 1996: Más que amor, frenesí jako Carlos
  • 1996: Ekstazy (Éxtasis) jako Aspirant
  • 1995: Opowieści z Kronen (Historias del Kronen) jako Carlos
  • 1993: Mascara de Diijon jako Tony Holiday
  • 1992: 1492: Wyprawa do raju (1492: Conquest of Paradise) jako Diego
  • 1991: Jak być kobietą i przetrwać (Cómo ser mujer y no morir en el intento) jako Sergio
  • 1990: Ovejas negras jako Adolfo
  • 1989: Aventis jako Sarnita
  • 1986: El Río de oro
  • 1985: Los Motivos de Berta: Fantasía de Pubertad
  • 1985: Teo el pelirrojo
  • 1983: Mocne granie (Power Game)
  • 1982: Martes y trece, ni te cases ni te embarques jako Niño

filmy TV

[edytuj | edytuj kod]

telenowele

[edytuj | edytuj kod]

filmy krótkometrażowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 2005: Manolito Espinberg, une vie de cinéma
  • 2002: El Balancín de Iván jako Roberto
  • 1998: A Lorca
  • 1987: Hace quince años

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]