Jerzy Bahr

Jerzy Bahr
	; Jerzy Bahr (2009)
Data i miejsce urodzenia	23 kwietnia 1944 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	25 lipca 2016 ; Kraków
	Konsul generalny RP w Królewcu
Okres	od 1992; do 1994
Poprzednik	Marek Krajewski
Następca	Henryk Piaszczyk
	Ambasador RP na Ukrainie
Okres	od 1996; do 2001
Poprzednik	Jerzy Kozakiewicz
Następca	Marek Ziółkowski
	Ambasador RP w Turkmenistanie
Okres	od 1996; do 2001
	Ambasador RP na Litwie
Okres	od 2001; do 2005
Poprzednik	Eufemia Teichmann
Następca	Janusz Skolimowski
	Ambasador RP w Rosji
Okres	od 2006; do 2010
Poprzednik	Stefan Meller
Następca	Wojciech Zajączkowski
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Artur Bahr (ur. 23 kwietnia 1944 w Krakowie^[1], zm. 25 lipca 2016 tamże^[2]^[3]) – polski dyplomata i urzędnik państwowy, w 2005 szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, w latach 2006–2010 ambasador RP w Rosji.

Życiorys

Syn Andrzeja i Izabeli^[2]. Absolwent V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie^[4]. W 1967^[5] ukończył studia z zakresu socjologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował najpierw jako asystent w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, skończył studia podyplomowe w Instytucie Nauk Politycznych UJ, a następnie kontynuował pracę naukowo-dydaktyczną w Instytucie Śląskim w Opolu^[5].

W 1974 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w którym pełnił funkcje członka delegacji polskiej na etapie przygotowawczym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Genewie, sekretarza ds. prasowych w Ambasadzie PRL w Bukareszcie i referenta ds. Rumunii^[5]. W stanie wojennym odszedł z resortu, wystąpił też z PZPR. W 1982 zrezygnował ze służby zagranicznej i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Zakładzie Prawa Publicznego i Stosunków Międzynarodowych^[5].

Podczas wyjazdu szkoleniowego do Wiednia w 1983 uzyskał azyl polityczny. Współpracował z Radiem Wolna Europa, a ponadto z zachodnimi instytucjami badawczymi, m.in. był doradcą w Szwajcarskim Instytucie Wschodnim w Bernie (w latach 1986–1991).

W 1989 wrócił do Polski, a w 1991 do pracy w MSZ. Był kolejno radcą ds. politycznych Ambasady RP w Moskwie, konsulem generalnym RP w Królewcu (1992–1994), a od 1994 do 1996 zajmował stanowisko dyrektora Departamentu Europejskiego II. Od 1996 do 2001 był ambasadorem RP w Kijowie (z akredytacją także na Turkmenistan), a w latach 2001–2005 w Wilnie.

Od 21 stycznia 2005 do 22 grudnia 2005 był szefem Biura Bezpieczeństwa Narodowego. 19 maja 2006 został powołany na stanowisko ambasadora RP w Rosji. Odwołano go z dniem 30 września 2010^[6]. Zasiadał również w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych.

Zdał egzaminy państwowe z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i rumuńskiego. Deklarował także znajomość języków ukraińskiego i litewskiego^[7].

Pochowany w Imbramowicach.

Odznaczenia i wyróżnienia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010), w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej^[8]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[9]
Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2005, Litwa)^[10]
Komandor Orderu Trzech Gwiazd (2005, Łotwa)^[11]
Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2009)^[12]^[13]
Gwiazda Dyplomacji Republiki Litewskiej (2012)^[14]

Przypisy

↑ Decyzja nr 80 Ministra Spraw Zagranicznych z 23 listopada 2009 r. w sprawie nadania Odznaki Honorowej „Bene Merito”. infor.pl. [dostęp 2012-01-31].
↑ ^a ^b Jerzy Bahr. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].
↑ Nie żyje Jerzy Bahr. Dyplomata i były ambasador RP w Rosji miał 72 lata. tvn24.pl, 25 lipca 2016. [dostęp 2016-07-25].
↑ Spis absolwentów. v-lo.krakow.pl. [dostęp 2016-08-02].
↑ ^a ^b ^c ^d Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: 2006, s. 94.
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. nr 110-62-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 91, poz. 1056).
↑ Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 587/V. sejm.gov.pl, 27 kwietnia 2006. [dostęp 2016-07-31].
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 grudnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 6, poz. 88).
↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė. grybauskaite.is.lt. [dostęp 2011-03-28]. (lit.).
↑ Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra. president.lv. s. 54. [dostęp 2016-09-27]. (łot.).
↑ Dz. Urz. MSZ Nr 6, poz. 99.
↑ Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego. msz.gov.pl, 13 listopada 2009. [dostęp 2010-11-17].
↑ Bahr został odznaczony „Gwiazdą Dyplomacji Litwy”. pl.delfi.lt, 18 grudnia 2012. [dostęp 2013-05-08].

Bibliografia

Krzysztof Komorowski (red.). „Kronika Wojska Polskiego 2005”, s. 94, 2006. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris. ISSN 1734-2317.

[1] Decyzja nr 80 Ministra Spraw Zagranicznych z 23 listopada 2009 r. w sprawie nadania Odznaki Honorowej „Bene Merito”. infor.pl. [dostęp 2012-01-31].

[rs-2] Jerzy Bahr. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-17].

[3] Nie żyje Jerzy Bahr. Dyplomata i były ambasador RP w Rosji miał 72 lata. tvn24.pl, 25 lipca 2016. [dostęp 2016-07-25].

[4] Spis absolwentów. v-lo.krakow.pl. [dostęp 2016-08-02].

[KWP-5] Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: 2006, s. 94.

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. nr 110-62-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 91, poz. 1056).

[7] Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 587/V. sejm.gov.pl, 27 kwietnia 2006. [dostęp 2016-07-31].

[8] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 listopada 2010 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 19, poz. 198).

[9] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 grudnia 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 6, poz. 88).

[grybauskaite.is.lt-10] Apdovanotų asmenų duomenų bazė. grybauskaite.is.lt. [dostęp 2011-03-28]. (lit.).

[11] Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra. president.lv. s. 54. [dostęp 2016-09-27]. (łot.).

[12] Dz. Urz. MSZ Nr 6, poz. 99.

[13] Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego. msz.gov.pl, 13 listopada 2009. [dostęp 2010-11-17].

[14] Bahr został odznaczony „Gwiazdą Dyplomacji Litwy”. pl.delfi.lt, 18 grudnia 2012. [dostęp 2013-05-08].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]