Janusz Jojko
Pełne imię i nazwisko |
Janusz Andrzej Jojko | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1960 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
184 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Janusz Andrzej Jojko (ur. 20 kwietnia 1960 w Chorzowie) – polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, były reprezentant Polski, trener i działacz piłkarski, radny Rady Powiatu w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Jojko rozpoczynał karierę w Chorzowiance, następnie grał w Ruchu Chorzów (w barwach którego zaliczył ligowy debiut 4 czerwca 1980[1]), GKS-ie Katowice, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Stasiaku Opoczno i Polvacie Szwarszowice. W pierwszej lidze rozegrał 417 meczów.
Zapamiętany został też z powodu niefortunnego gola samobójczego w trakcie barażowego meczu z Lechią Gdańsk (1:2), który przyczynił się do spadku chorzowskiego Ruchu do II ligi w sezonie 1986/1987. Jojko chciał wyrzucić piłkę ręką, jednak uczynił to na tyle nieudolnie, że piłka wylądowała w siatce za jego plecami. Bramka ta przyczyniła się do pierwszego w historii spadku Ruchu z I ligi. Do tego czasu Ruch był jedynym zespołem grającym we wszystkich sezonach I ligi.
Jest zdobywcą dwóch Pucharów Polski i Superpucharów Polski, co czyni go najbardziej utytułowanym zawodnikiem GKS-u Katowice.
Janusz Jojko zakończył piłkarską karierę po sezonie 2006/07, choć ostatni raz został zgłoszony do rozgrywek w sezonie 2008/09 w barwach KSZO.
W roku 2006 został wybrany radnym Rady Powiatu w Ostrowcu Świętokrzyskim z listy Lewicy i Demokratów.
W KSZO pełnił różne funkcje, był kierownikiem drużyny, kilkakrotnie asystentem trenera oraz pierwszym trenerem. 6 lutego 2008 został wybrany prezesem KSZO. Pełnił tę funkcję do 25 lutego. W dniach od 11 do 16 września 2008 był trenerem drużyny KSZO. W grudniu 2009 ponownie został prezesem KSZO[2].
Reprezentacja Polski
[edytuj | edytuj kod]Debiut w reprezentacji zaliczył 18 marca 1987 w meczu z Finlandią w Rybniku (3:1). Po raz drugi i ostatni zagrał w kadrze 17 maja 1994 w Katowicach z Austrią (3:4). Liczył wówczas 34 lata i 27 dni.
l.p. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Rezultat | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 18 marca 1987 | Rybnik | Finlandia | 3-1 | towarzyski | od 79' | |
2. | 17 maja 1994 | Katowice | Austria | 3-4 | towarzyski | do 45' |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dariusz Goliasz: Janusz Jojko. Najsłynniejszy samobój w historii polskiej piłki. Nabramke.pl, 2020-10-17. [dostęp 2021-12-07].
- ↑ Rafał Soboń: Jojko prezesem KSZO. echodnia.eu, 15 grudnia. [dostęp 2009-12-22]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Janusz Jojko w bazie 90minut.pl