Przejdź do zawartości

Jan Górecki (ekonomista)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Górecki
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1934
Kłopoczyn

Profesor doktor habilitowany nauk
ekonomicznych
Specjalność:
ekonomika rolnictwa
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Doktorat

1963 – nauki rolnicze

Habilitacja

1969
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

26 kwietnia 1990

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu Ekonomiki Rolnictwa

Profesor zwyczajny SGGW
Stanowisko

Rektor (1990–1996)

Ambasador RP w Danii
Okres spraw.

4 lutego 1997–31 lipca 2001

Poprzednik

Jerzy S. Sito

Następca

Barbara Tuge-Erecińska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Komandor Orderu Danebroga (Dania)

Jan Górecki (ur. 18 sierpnia 1934 w Kłopoczynie) – polski ekonomista, profesor zwyczajny, rektor SGGW, dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny rolniczej. W 1951 zdał maturę w Łodzi. Ukończył w 1956 studia na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym SGGW. Rozpoczął następnie pracę w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Gospodarstw Rolniczych SGGW. W 1963 się doktoryzował, a w 1969 habilitował. W latach 1961–1963 odbywał staże naukowe w Szwecji, RFN, Czechosłowacji i Holandii. W 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego a w 1990 zwyczajnego nauk ekonomicznych. Od 1983 do 1987 był prorektorem, a następnie od 1990 do 1996 był rektorem. Jako rektor doprowadził m.in. do uregulowania stanu własności nieruchomości uczelni. Pełnił także funkcje wicedyrektora instytutu (1970–1973) i kierownika Katedry Rolnictwa Światowego (1980–1990).

W latach 1970–1990 był członkiem Komitetu Ekonomiki Rolnictwa PAN. Od 2015 zatrudniony w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa PAN w Zakładzie Integracji Europejskiej.

Jego zainteresowania naukowe obejmują: ekonomikę i organizację gospodarstw rodzinnych, zarządzanie gospodarstwami rolniczymi, zagadnienia czynnika ludzkiego w rolnictwie oraz międzynarodowe badania porównawcze w zakresie ekonomiki, politykę rolną. Jego dorobek obejmuje ponad 200 prac, w tym kilka książek i skryptów. Wypromował siedmioro doktorów, m.in. Jakuba Kraciuka. Od 2004 redaktorem naczelnym kwartalnika „Wieś i Rolnictwo” IRWiR PAN. W 1988 został wybrany członkiem zagranicznym Królewskiej Szwedzkiej Akademii Rolnictwa i Leśnictwa.

W latach 1974–1979 pracował w charakterze eksperta w Sekretariacie ONZ ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w Rzymie. Od 1982 został powołany w jego skład przez Prymasa Polski w skład Komitetu Organizacyjnego i Zespołu Negocjacyjnego Kościelnej Fundacji Rolniczej. W latach 1991–1995 był przewodniczącym Rady ds. Wsi i Rolnictwa przy Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy, następnie był członkiem rady przy Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. W latach 1997–2001 był ambasadorem Polski w Kopenhadze (Dania).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]