Przejdź do zawartości

Iwan Wasiljewicz zmienia zawód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Wasiljewicz zmienia zawód
Иван Васильевич меняет профессию
ilustracja
Gatunek

komedia

Data premiery

1973

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Leonid Gajdaj

Scenariusz

Władlen Bachnow
Leonid Gajdaj

Główne role

Aleksandr Diemjanienko
Natalja Sielezniowa
Jurij Jakowlew

Muzyka

Aleksandr Zacepin

Zdjęcia

Witalij Abramow
Siergiej Połujanow

Scenografia

Jurij Fomiczew

Montaż

Klaudia Aliejewa

Produkcja

Mosfilm

Dystrybucja

Mosfilm

Strona internetowa

Iwan Wasiljewicz zmienia zawód (tyt. oryg. Иван Васильевич меняет профессию) – radziecka komedia z 1973 roku, w reżyserii Leonida Gajdaja, na motywach sztuki: Iwan Wasiljewicz Michaiła Bułhakowa.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Siergiejewicz Timofiejew (nazywany Szurikiem) mieszka w Moskwie i jest wynalazcą wehikułu czasu. Żona Szurika, aktorka Zina, nie rozumie jego pasji i odchodzi z reżyserem Jakinem. W tym samym czasie złodziej-recydywista Żorż Miłosławski dzwoni do sąsiada Szurika, stomatologa Antona Szpaka. Po upewnieniu się, że Szpak jest w pracy, Miłosławski włamuje się do jego mieszkania i zaczyna je plądrować. Szurik, prezentując administratorowi domu, Iwanowi Wasiljewiczowi Bunszy, swoją maszynę czasu, powoduje, że znika ściana dzieląca oba mieszkania i złodziej Miłosławski trafia do mieszkania Szurika. Bunsza i Miłosławski przenoszą się do pałacu Iwana Groźnego w Moskwie XVI wieku. Uznani tam za istoty diabelskie, aby uniknąć linczu, przebierają się za cara i jego dworzanina. W tym czasie w mieszkaniu Szurika pojawia się prawdziwy car Iwan Groźny, przeniesiony do XX wieku. W trakcie gonitwy za Bunszą i Miłosławskim, jeden z opriczników rzuca halabardą, która uszkadza maszynę w mieszkaniu Szurika. Przejście w czasie zostaje zamknięte, car zostaje w XX wieku, a Bunsza i Miłosławski w XVI. Szpak, wróciwszy do domu, odkrywa włamanie i zgłasza to na milicję, która aresztuje Iwana Groźnego. W Rosji XVI wieku wojsko buntuje się przeciwko carowi. Tylko od Szurika zależy, czy uda się na czas przywrócić postacie do ich właściwych epok.

Film jest barwny, ale pierwsze i ostatnie sceny filmu są czarno-białe. Z fabuły wynika, że wszystkie sceny barwne były majakiem wynalazcy po otrzymaniu ciosu w głowę.

W 1973 dzieło Gajdaja było najchętniej oglądanym filmem w ZSRR, na który sprzedano ponad 60 mln biletów. W Polsce miał 510 tys. widzów[1].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Inne wersje

[edytuj | edytuj kod]

W 2023 roku zrealizowany został film telewizyjny pod tytułem „Iwan Wasiljewicz zmienia wszystko”, stanowiący remake i parodię filmową oryginału. W tym filmie wystąpił m.in. Filipp Kirkorow, ale wszystkie sceny z Kirkorowem zostały wycięte z powodu jego udziału w "nagiej imprezie", którą zorganizowała Nastia Iwlejewa w grudniu 2023.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Wiśniewski. Polsko-radzieckie stosunki kulturalne w latach siedemdziesiątych: współpraca kultur artystycznych. Wydawn. Poznańskie, 1980. ISBN 978-83-210-0207-1. s. 208.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]