Przejdź do zawartości

Iwan Tałdykin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Gordiejewicz Tałdykin
8 zwycięstw
Ilustracja
podpułkownik pilot podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia

14 sierpnia 1910
Putywl

Data i miejsce śmierci

16 marca 1945
Połczyn-Zdrój

Przebieg służby
Lata służby

1933–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

236 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR),
509 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR),
88 Gwardyjski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego (ZSRR),
1 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa"

Główne wojny i bitwy

wojna zimowa w Finlandii,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal „Za zasługi bojowe”

Iwan Gordiejewicz Tałdykin (ros. Иван Гордеевич Талдыкин; ur. 1 sierpnia?/14 sierpnia 1910 w Putywlu, zm. 16 marca 1945 w Połczynie-Zdroju) – oficer Armii Czerwonej, as myśliwski, podpułkownik pilot Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Hordieja. W 1927 roku ukończył szkołę techniczną, a w roku 1932 wieczorowy uniwersytet robotniczy. W 1933 roku został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w lotnictwie. Ukończył kurs strzelców pokładowych, a w 1938 ukończył oficerską szkołę lotniczą i został skierowany do lotnictwa myśliwskiego. W latach 1939–1940 walczył na froncie w Finlandii, gdzie został ciężko ranny. Od kwietnia 1941 r. dowodził eskadrą w 236 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.

22 czerwca 1941 roku, jako jeden z pierwszych, podjął walki powietrzne z samolotami Luftwaffe w trakcie których został ranny. Po rekonwalescencji we wrześniu 1941 roku rozpoczął służbę w 509 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Od listopada 1942 roku dowodził 519 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. W czerwcu 1943 roku objął dowództwo nad 88 Gwardyjskim Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego. Ponownie został ranny w trakcie walk lotniczych, w sierpniu 1943 roku został dowódcą 518 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego.

22 lutego 1944 roku objął dowództwo nad 1 Pułkiem Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa". Dowodził nimi od Warki do Kołobrzegu. Zginął 16 marca 1945 roku podczas powrotu z lotu bojowego wykonywanego w rejonie Kołobrzegu, jego samolot zderzył się z ziemią w rejonie Połczyna-Zdroju[1].

W czasie swej służby wykonał 201 lotów bojowych w czasie 1500 godzin. Zaliczono mu zestrzelenie 8 samolotów. Został pochowany w kwaterze żołnierzy radzieckich na cmentarzu komunalnym w Bydgoszczy.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Jego imieniem nazwano ulicę w Fordonie i Świdwinie. W Połczynie-Zdroju postawiono upamiętniający go pomnik.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edward Chromy, Szachownice nad Berlinem, Wydawnictwo MON, Warszawa 1977, wyd. IV, str. 242.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]