Infibulacja

Efekt infibulacji, czyli okaleczenia żeńskich narządów płciowych (FGM) typu III

Infibulacja (z łac. in „w” i fibula) – rytualne usunięcie zewnętrznych żeńskich narządów płciowych oraz zaszycie sromu, które jest praktykowane głównie w północno-wschodniej Afryce, w szczególności w Dżibuti, Erytrei, Etiopii, Somalii i Sudanie^[1]^[2]. Zazwyczaj wykonywane bez zasad zachowania aseptyki, bez znieczulenia i na osobie przed osiągnięciem okresu dojrzewania. Celem jest odebranie kobiecie możliwości doznawania przyjemności seksualnych i zapewnienie jej wierności wobec męża.

Światowa Organizacja Zdrowia określa tę procedurę jako okaleczanie żeńskich narządów płciowych typu III^[3]. Infibulacja może również oznaczać zszycie napletka u mężczyzny.

Żeńska

Zobacz też: Okaleczanie żeńskich narządów płciowych.

Infibulacja żeńska, znana jako FGM typu III oraz w krajach, w których jest praktykowana jako obrzezanie faraoniczne, polega na usunięciu wewnętrznych i zewnętrznych warg oraz zszyciu sromu. Zazwyczaj towarzyszy temu usunięcie żołędzi łechtaczki^[4]^[5].

Po zabiegu pozostaje gładka warstwa skóry pokrywająca pochwę i resztę rejonu łonowego. Poprzez włożenie gałęzi lub podobnego przedmiotu przed zagojeniem się rany, zostaje utworzony mały otwór służący do przepuszczenia moczu i krwi menstruacyjnej. Nogi są wiązane ze sobą na okres od dwóch do czterech tygodni, aby umożliwić gojenie^[6]^[7].

Rozerwanie blizny po operacji następuje podczas pierwszego stosunku seksualnego (w Sudanie niepowodzenie rozerwania źle świadczy o potencji mężczyzny^[8]) lub jeśli nie jest to możliwe, przed pierwszym stosunkiem dokonuje się rozcięcia tkanki przy pomocy małego noża^[9]. Czasem dochodzi do zapłodnienia mimo zachowania ciągłości blizny i wówczas jest ona przecinana chirurgicznie, by umożliwić poród, lub dokonuje się nacięcia krocza, które zwykle nie byłoby potrzebne^[9]. Notowano przypadki takiego przerośnięcia blizny keloidem, że dochodziło do złamania ostrza skalpela^[8].

Konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w art. 38 zobowiązuje strony do zakazu infibulacji i podobnych zabiegów oraz nakłaniania bądź zmuszania do nich.

Potencjalne zagrożenia

Infibulacja może czasem prowadzić do problemów, takich jak poważne zakażenie rany, krwotok^[9], trudności z miesiączkowaniem, infekcje układu moczowego. Podnosi się również kwestię traumatyzacji psychicznej przez taką operację^[10] oraz wywoływania depresji u dziewcząt w okresie adolescencji, które przeszły wcześniej taką operację^[8].

Ścisła infibulacja może stanowić zagrożenie dla matki i płodu, jeśli ciąża nie jest prowadzona przez doświadczonego operatora, może także prowadzić do nieuzasadnionego cięcia cesarskiego^[1].

Męska

Posąg greckiego poety Anakreonta z widoczną infibulacją.

Historycznie infibulacja oznaczała również zszycie napletka u mężczyzny (tzw. męska infibulacja)^[11]. Dokonywano tego na niewolnikach w starożytnym Rzymie, by zapewnić, że nie będą się oni angażowali w stosunki seksualne, jak również u ochotników w niektórych kulturach. Był to zabieg mający uniemożliwić stosunek seksualny, ale nie masturbację^{[potrzebny przypis]}.

Infibulacja w prawie polskim

Dokonanie zabiegu infibulacji jest przestępstwem w prawie polskim. Na mocy art. 5 pkt 2 ustawy z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw która weszła w życie w dniu 15 sierpnia 2023 r. (Dz. U. poz. 289 z późn. zm.)^[12]. Odpowiedzialności karnej zagrożonej karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.od lat 3 do 20. podlega każdy, kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci wycięcia, infibulacji lub innego trwałego i istotnego okaleczenia żeńskiego narządu płciowego. Przestępstwo to zatem stanowi zbrodnię, a zatem może być popełnione tylko umyślnie zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak też ewentualnym. Wskazaną sprawę rozpozna sąd okręgowy w składzie 1 sędziego i 2 ławników.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b P.P. Collinet P.P. i inni, Management of female genital mutilation in Djibouti: the Peltier General hospital experience, „Acta Obstetricia Et Gynecologica Scandinavica”, 81 (11), 2002, s. 1074–1077, DOI: 10.1034/j.1600-0412.2002.811113.x, ISSN 0001-6349, PMID: 12421177 [dostęp 2019-11-08] .
↑ P. StanleyP.S. Yoder P. StanleyP.S. i inni, Numbers of women circumcised in Africa: the production of a total [online], WHO, marzec 2008 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-19] .
↑ Classification of female genital mutilation [online], WHO [dostęp 2019-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-27] .
↑ AsmaA. El Dareer AsmaA., Woman, why do you weep?. Circumcision and its consequences, London: Zed Press, 1982, s. 1–2, ISBN 0-86232-098-4, OCLC 9572657 [dostęp 2019-11-08] .
↑ Ellen.E. Gruenbaum Ellen.E., The female circumcision controversy. An anthropological perspective, Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2001, s. 43–45, ISBN 0-8122-3573-8, OCLC 44131793 [dostęp 2019-11-08] .
↑ JasmineJ. Abdulcadir JasmineJ. i inni, Care of women with female genital mutilation/cutting, „Swiss Medical Weekly”, 140, 2011, w13137, DOI: 10.4414/smw.2010.13137, ISSN 1424-3997, PMID: 21213149 [dostęp 2019-11-08] .
↑ ComfortC. Momoh ComfortC., Female Genital Mutilation, Radcliffe Publishing, 2005, s. 7, ISBN 978-1-85775-693-7 [dostęp 2019-11-08] (ang.).
↑ ^a ^b ^c HannyH. Lightfoot-Klein HannyH., The Sexual Experience and Marital Adjustment of Genitally Circumcised and Infibulated Females In The Sudan, „Journal of Sex Research”, 26 (3), 1989, s. 375, DOI: 10.1080/00224498909551521, JSTOR: 3812643 .
↑ ^a ^b ^c Pieters G., Lowenfels AB. Infibulation in the horn of Africa.. „New York state journal of medicine”. 5 (77), s. 729–731, kwiecień 1977. PMID: 265433.
↑ Female genital mutilation, „Australian Nursing Journal”, 5 (5), 1997, s. 18–18 .
↑ Armando R.A.R. Favazza Armando R.A.R., Bodies Under Siege: Self-mutilation and Body Modification in Culture and Psychiatry, JHU Press, 9 maja 1996, s. 190–191, ISBN 978-0-8018-5300-5 [dostęp 2019-11-08] (ang.).
↑ Ustawa z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023, poz. 289) [online] .

Linki zewnętrzne

Ayaan HirsiA.H. Ali Ayaan HirsiA.H., Infidel: My Life, New York: Free Press, 2007, ISBN 0-7432-8968-4, OCLC 72701599 [dostęp 2019-11-08] .
G.G. Pieters G.G., A.B.A.B. Lowenfels A.B.A.B., Infibulation in the horn of Africa, „New York State Journal of Medicine”, 77 (5), 1977, s. 729–731, ISSN 0028-7628, PMID: 265433 [dostęp 2019-11-08] .
JamesJ. Whitehorn JamesJ., OyedejiO. Ayonrinde OyedejiO., SamanthaS. Maingay SamanthaS., Female genital mutilation: Cultural and psychological implications, „Sexual and Relationship Therapy”, 17 (2), 2002, s. 161–170, DOI: 10.1080/14681990220121275, ISSN 1468-1994 [dostęp 2019-11-08] (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[:0-1] P.P. Collinet P.P. i inni, Management of female genital mutilation in Djibouti: the Peltier General hospital experience, „Acta Obstetricia Et Gynecologica Scandinavica”, 81 (11), 2002, s. 1074–1077, DOI: 10.1034/j.1600-0412.2002.811113.x, ISSN 0001-6349, PMID: 12421177 [dostęp 2019-11-08] .

[P_Stanley_Yoder_Shane_Khan2008-2] P. StanleyP.S. Yoder P. StanleyP.S. i inni, Numbers of women circumcised in Africa: the production of a total [online], WHO, marzec 2008 [dostęp 2019-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-19] .

[2019_11_09_Classification-3] Classification of female genital mutilation [online], WHO [dostęp 2019-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-27] .

[El_Dareer_Asma1982-s1-2-4] AsmaA. El Dareer AsmaA., Woman, why do you weep?. Circumcision and its consequences, London: Zed Press, 1982, s. 1–2, ISBN 0-86232-098-4, OCLC 9572657 [dostęp 2019-11-08] .

[Gruenbaum_Ellen2001-s43-45-5] Ellen.E. Gruenbaum Ellen.E., The female circumcision controversy. An anthropological perspective, Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2001, s. 43–45, ISBN 0-8122-3573-8, OCLC 44131793 [dostęp 2019-11-08] .

[pmid21213149-s13137-6] JasmineJ. Abdulcadir JasmineJ. i inni, Care of women with female genital mutilation/cutting, „Swiss Medical Weekly”, 140, 2011, w13137, DOI: 10.4414/smw.2010.13137, ISSN 1424-3997, PMID: 21213149 [dostęp 2019-11-08] .

[Comfort_Momoh2005-s7-7] ComfortC. Momoh ComfortC., Female Genital Mutilation, Radcliffe Publishing, 2005, s. 7, ISBN 978-1-85775-693-7 [dostęp 2019-11-08] (ang.).

[Lightfoot-8] HannyH. Lightfoot-Klein HannyH., The Sexual Experience and Marital Adjustment of Genitally Circumcised and Infibulated Females In The Sudan, „Journal of Sex Research”, 26 (3), 1989, s. 375, DOI: 10.1080/00224498909551521, JSTOR: 3812643 .

[Pieters-9] Pieters G., Lowenfels AB. Infibulation in the horn of Africa.. „New York state journal of medicine”. 5 (77), s. 729–731, kwiecień 1977. PMID: 265433.

[Female_genital_mutilation-s18-18-10] Female genital mutilation, „Australian Nursing Journal”, 5 (5), 1997, s. 18–18 .

[Armando_R_Favazza1996-s190-191-11] Armando R.A.R. Favazza Armando R.A.R., Bodies Under Siege: Self-mutilation and Body Modification in Culture and Psychiatry, JHU Press, 9 maja 1996, s. 190–191, ISBN 978-0-8018-5300-5 [dostęp 2019-11-08] (ang.).

[Ustawa_z_dnia_13_stycznia-12] Ustawa z dnia 13 stycznia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023, poz. 289) [online] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]