Przejdź do zawartości

Herakliusz II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herakliusz II
Ilustracja
Herakliusz II
ilustracja herbu
podpis
Król Kachetii
Okres

od 1744
do 1762

Król Kartlii i Kachetii
Okres

od 1762
do 1798

Dane biograficzne
Dynastia

Bagratydzi

Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1720
Telawi

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1798
Telawi

Ojciec

Tejmuraz II

Matka

Tamara

Małżeństwo

Ketewan Orbeliani, Anna Abaszydze, Daredżan Dadiani

Dzieci

Wachtang, Solomon, Jerzy, Lewan, Jolon, Wachtang, Teimuraz, Mirian, Soslan-Dawit, Aleksander, Arczil, Luarsab, Parnoz, Rusudan, Tamara, Mariam, Helena, Zofia, Salome, Anastazja, Ketewan, Tekla, Katarzyna

Podpis Herakliusza II

Herakliusz II (ur. 7 listopada 1720 w Telawi, zm. 1 stycznia 1798 tamże) – gruziński król rządzący Kachetią w latach 1744-1762, oraz Kartlią i Kachetią w latach 1762–1798. Pochodził z dynastii Bagratydów.

Urodził się jako syn Tejmuraza II, króla Kachetii, i jego żony - Tamary, córki Wachtanga VI, króla Kartlii. W czasie jego dzieciństwa i młodości Kachetia była okupowana przez Turków оsmańskich. Potem zostali oni wygnani z Gruzji przez Nadera, szacha Iranu, podczas jego dwóch zwycięskich kampanii w 1734 i 1735. W 1783 Herakliusz przyjął na mocy traktatu gieorgijewskiego protektorat Rosji.

Małżeństwa i potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

Herakliusz był żonaty trzy razy. Po raz pierwszy w 1738 poślubił księżniczkę Ketewan Orbeliani (zm. 1750), ale już w 1744 rozwiódł się z nią. Rok później ożenił się z księżniczką Anną Abaszydze (1730–1749). Po jej śmierci, Herakliusz poślubił Daredżan Dadiani (1738–1807). Herakliusz miał 13 synów i 10 córek.

Synowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Wachtang (1738–1756),
  • Solomon (zm. 1765),
  • Jerzy XII (1746–1800),
  • Lewan (1756–1781),
  • Jolon (1760–1816),
  • Wachtang (1761–1814),
  • Teimuraz (1762–1827), Katolikos-Patriarcha Gruzji w latach 1788–1811, pod imieniem Antoni II[1]
  • Mirian (1767–1834),
  • Soslan-Dawit (zm. ok. 1767),
  • Aleksander (1770–1844),
  • Arczil (zm. ok. 1771),
  • Luarsab (ur. 1772 i zmarły młodo),
  • Parnaoz (1777–1852).

Córki

[edytuj | edytuj kod]
  • Rusudan (ur. przed 1744 i zmarła młodo),
  • Tamara (1747–1786),
  • Mariam (ur. ok. 1750–1829),
  • Helena (1753–1786),
  • Zofia (ur. ok. 1756 i zmarła młodo),
  • Salome (ur. ok. 1761 i zmarła młodo),
  • Anastazja (1763–1838),
  • Ketewan (1764–1840),
  • Tekla (1775–1846),
  • Katarzyna (1776–1818)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]