Przejdź do zawartości

Heksetydyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heksetydyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C21H45N3

Masa molowa

339,60 g/mol

Wygląd

bezbarwna lub jasnożółta oleista ciecz

Identyfikacja
Numer CAS

141-94-6

PubChem

3607

DrugBank

DB08958

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

A01AB12, G01AX16

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Heksetydynaorganiczny związek chemiczny z grupy pochodnych pirymidyny. Wykazuje szerokie działanie przeciwbakteryjne.

Spektrum działania

[edytuj | edytuj kod]

Heksetydyna działa przede wszystkim na bakterie (zarówno na bakterie gram-dodatnie, jak i bakterie gram-ujemne). Działa także na grzyby chorobotwórcze.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Powoduje uszkodzenie ściany komórkowej bakterii oraz zmiany w układzie enzymatycznym bakterii, co powoduje obumieranie tych komórek.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Heksetydyna jest stosowana w zakażeniach jamy ustnej oraz profilaktyce zakażeń jamy ustnej.

Przeciwwskazania

[edytuj | edytuj kod]

Brak przeciwwskazań.

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Czasami występują dermatozy alergiczne, kontaktowe, zaburzenia smakowo-węchowe.

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

W zakażeniach jamy ustnej, dziąseł, gardła 0,1–0,2% roztwory 3 razy dziennie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Hexetidine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2021-05-28] (ang.).
  2. a b c Hexetidine, mixture of stereoisomers (nr 259187) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-02]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Heksetydyna [online], Pharmaceutical Excipients. MedicinesComplete (ang.).
  4. Hexetidine, mixture of stereoisomers (nr 259187) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-02]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Kazimierz Podlewski, Leki współczesnej terapii. Encyklopedia dla farmaceuty, Warszawa: Split Trading, 2007, s. 348, ISBN 83-85632-95-6.