Przejdź do zawartości

Kremnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kremnica
Ilustracja
Miasteczko zimą
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Słowacja

Kraj

 bańskobystrzycki

Powiat

Żar nad Hronem

Burmistrz

Alexander Ferenčík

Powierzchnia

43,13[1] km²

Wysokość

550 m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


4 755[2]
110,90[3] os./km²

Nr kierunkowy

045

Kod pocztowy

967 01

Tablice rejestracyjne

ZH

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kremnica”
Położenie na mapie kraju bańskobystrzyckiego
Mapa konturowa kraju bańskobystrzyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kremnica”
Ziemia48°42′16″N 18°55′06″E/48,704444 18,918333
Strona internetowa

Kremnica (niem. Kremnitz, węg. Körmöcbánya, łac. Cremnicium) – miasto w środkowej Słowacji, w kraju bańskobystrzyckim. Leży w Górach Kremnickich. Ośrodek turystyki, hutnictwa oraz siedziba mennicy państwowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Zamek miejski w Kremnicy

Podstawą powstania i rozwoju miasta było złoto, którego wydobycie zaczęto prowadzić w okolicy być może już w X, a najpóźniej w połowie XI w. Obok złota wydobywano tu również srebro, a z czasem i rudy innych metali.

Początków osady, będącej zaczątkiem dzisiejszej Kremnicy, należy szukać prawdopodobnie w połowie XIII w. 17 listopada 1328 r. osada Cremnychbanya otrzymała od króla węgierskiego Karola Roberta prawa: górnicze i mennicze na wzór czeskiej Kutnej Hory oraz przywileje wolnego królewskiego miasta górniczego i menniczego. Błyskawiczny rozwój miasto zawdzięczało zwłaszcza mennicy królewskiej, w której od 1329 r. bito srebrne węgierskie grosze, a od 1335 r. złote floreny, znane jako kremnickie dukaty oraz małe, srebrne denary. Kremnickie dukaty, których rocznie produkowano do 25 tys. sztuk, aż do końca XVI w. należały do najbardziej poszukiwanych środków płatniczych w Europie. Również od 1329 r. miasto było siedzibą królewskiej komory górniczej.

Górnictwo i mennica przyniosły Kremnicy bogactwo i sławę. Miasto zyskało wiodącą rolę w tzw. „Heptapolitanie” – związku siedmiu środkowosłowackich miast górniczych, do których należała również m.in. Bańska Bystrzyca.

Historycznym jądrem miasta został tzw. „gród miejski” (słow. mestský hrad), powstały w otoczeniu pierwotnego kościoła z kostnicą i cmentarzem. Mieściła się tu m.in. siedziba królewskiego zarządcy komory górniczej i menniczej (słow. komorský gróf). W XIV i XV w. powstał tu kompleks obronny otoczony podwójnym murem z basztami, którego centrum stał się wzniesiony w połowie XV w. kościół pw. św. Katarzyny. Samo miasto, usytuowane u podnóża „hradu”, zaczęło się formować od 1366 r., kiedy to wytyczony został charakterystyczny, pochyły rynek i działki zabudowy. W pierwszej połowie XV w. na polecenie króla Zygmunta miasto zostało otoczone niezależnymi murami obronnymi z czterema basztami i trzema bramami. W południowej, uboższej części dzisiejszej Kremnicy, już poza murami, w latach 1382–1393 zbudowano szpital, a wkrótce potem i szpitalny kościół.

Miasto rozwijało się zwłaszcza w XV w. Osiedlali się w nim rzemieślnicy, pracujący na rzecz górnictwa (kowale, stolarze, kołodzieje, bednarze, garbarze), rozwijał się handel. Wraz z produkcją menniczą rozwinęło się medalierstwo i inne rzemiosła artystyczne. W okolicy miasta powstawały osady górników i drwali, dymiły mielerze produkujące węgiel drzewny. W połowie XIV w. pracowało tu 30 młynów wodnych i stęp, rozdrabniających rudę oraz funkcjonowało kilka pieców do jej przetopu. W poszukiwaniu złota i srebra zapuszczano się coraz głębiej w okoliczne stoki. Jednocześnie powstawały dzieła inżynierskie, które do dziś budzą podziw swoim rozmachem: m.in. w XIV w. zbudowano specjalny kanał, doprowadzający wodę do napędu wspomnianych młynów ze znacznej odległości, a pod koniec tego wieku przekopano wielką sztolnię tzw. dziedziczną, służącą do odstaw wydobytej rudy, a także do odwadniania kopalń.

Ze względu na wyczerpywanie się pokładów, kopania złota zaniechano w 1970 r., zastępując je wydobyciem rud innych metali kolorowych. Natomiast mennica, po modernizacji w 1974 r., działa nadal, tłocząc pieniądze i medale, również na zlecenia z innych krajów. Według oceny historyków jest ona najstarszą czynną mennicą na świecie.

Kolumna morowa

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Postacie związane z miastem

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 43,13S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]