Krystyna Pawłowicz

Krystyna Pawłowicz

Krystyna Pawłowicz (2016)
Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1952 Wojcieszów
Doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo gospodarcze publiczne
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1986 – nauki prawne Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	2005 – nauki prawne Uniwersytet Warszawski
Profesor nadzwyczajny
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.	2007–2011
Poseł na Sejm RP VII i VIII kadencji
Okres spraw.	2011–2019
sędzia Trybunału Konstytucyjnego
Okres spraw.	od 5 grudnia 2019

Krystyna Pawłowicz w Sejmie RP

Krystyna Pawłowicz odbierająca z rąk przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Wojciecha Hermelińskiego zaświadczenie o wyborze na posła VIII kadencji Sejmu, 2015

Krystyna Pawłowicz (ur. 14 kwietnia 1952 w Wojcieszowie) – polska polityk, prawnik specjalizująca się w zakresie prawa gospodarczego publicznego, nauczycielka akademicka, doktor habilitowany nauk prawnych, w latach 2007–2011 członek Trybunału Stanu, poseł na Sejm VII i VIII kadencji, członek Krajowej Rady Sądownictwa w latach 2011–2019, sędzia Trybunału Konstytucyjnego z kadencją od 5 grudnia 2019.

Życiorys

W młodości uprawiała dyscypliny lekkoatletyczne, w tym biegi oraz rzuty oszczepem i dyskiem. W rzucie oszczepem zdobyła mistrzostwo Mazowsza młodzików. Osiągała dobre wyniki także w biegach sprinterskich.

W 1976 ukończyła studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas studiów należała do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich.

Następnie została nauczycielką akademicką na uczelni. Przez dwa lata pracowała w Zakładzie Prawa Rolnego, po czym przez ponad 30 lat była pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Zakładzie Administracyjnego Prawa Gospodarczego i Bankowego Instytutu Nauk Administracyjno-Prawnych na WPiA UW. Przez kilka lat współpracowała w ramach Instytutu Nauk Prawnych PAN z Ludwikiem Barem. W 1979 ukończyła aplikację sędziowską. W 1986 uzyskała stopień doktora nauk prawnych w zakresie prawa administracyjnego, a w 2005 habilitowała się na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Przedsiębiorca wobec Najwyższej Izby Kontroli. Studium publicznoprawne.

W latach 2007–2011 była zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Warszawskiego, zaś w latach 2011–2012 na stanowisku profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz kierownika Katedry Publicznego Prawa Gospodarczego na Wydziale Prawa i Administracji tej uczelni. W latach 2007–2018 była nauczycielką akademicką Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Ostrołęce.

Od 1980 do 1981 była członkinią Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Brała udział w rozmowach Okrągłego Stołu po stronie solidarnościowej w ramach podzespołu ds. organizacji społecznych, zajmującego się projektem ustawy o zgromadzeniach, której była współautorką. Od 1989 była ekspertką Sejmu i Senatu w zakresie prac legislacyjnych. Współtworzyła działającą na zapleczu prezydenta Lecha Wałęsy Partię Victoria. W okresie rządu Jana Olszewskiego działała jako doradcczyni prawna ministra i Biura Prasowego Rządu. Przygotowała ok. 50 opinii i ekspertyz prawnych na zlecenie Sejmu i Senatu, Kancelarii Prezydenta RP oraz centralnych i naczelnych organów państwowych. Jest autorką i współautorką ok. 90 publikacji naukowych, w tym książek i artykułów naukowych, a także współautorką podręcznika akademickiego Prawo gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne. Wydała Raport dla rządu o centralnych organach administracji rządowej, opublikowany przez Urząd Rady Ministrów w 10 zeszytach w latach 1995–1996.

Od kwietnia 2001 do czerwca 2002 zasiadała w radzie nadzorczej PZU Życie.

14 listopada 2007 Sejm wybrał ją na stanowisko członkini Trybunału Stanu na czteroletnią kadencję 2007–2011. Rekomendującym klubem parlamentarnym było Prawo i Sprawiedliwość. W 2008 publicznie zakwestionowała zgodność traktatu lizbońskiego z Konstytucją RP. Od września 2009 do marca 2010 zasiadała w radzie nadzorczej Telewizji Polskiej.

Publikowała artykuły prawne i publicystyczno-naukowe w „Rzeczpospolitej”, „Życiu Gospodarczym”. Została także publicystką „Naszego Dziennika”, Radia Maryja (m.in. w ramach audycji Myśląc Ojczyzna) i „Rzeczy Wspólnych”.

W wyborach parlamentarnych w 2011 była kandydatką bezpartyjną i liderką listy PiS do Sejmu w okręgu siedleckim. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 20 681 głosów. Została przedstawicielką Sejmu VII kadencji w Krajowej Radzie Sądownictwa. W toku kadencji zyskała rozgłos medialny, m.in. przedstawiając w styczniu 2013 stanowisko Klubu Parlamentarnego PiS w sprawie poselskich projektów ustaw dotyczących związków partnerskich. W 2015 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (dostała 18 070 głosów). Zasiadła w prezydium klubu PiS, a także została przedstawicielką Sejmu VIII kadencji w Krajowej Radzie Sądownictwa.

Pod koniec 2018 ogłosiła na swoim profilu na Twitterze, że jesienią 2019 z końcem kadencji parlamentu wycofa się z życia politycznego, co było szeroko komentowane w mediach. Nie kandydowała w wyborach parlamentarnych w 2019. W październiku 2019 posłowie Prawa i Sprawiedliwości zgłosili jej kandydaturę na sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Kandydaturę tę ponowiono w Sejmie IX kadencji. 21 listopada 2019 została wybrana głosami posłów klubu Prawa i Sprawiedliwości na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. 5 grudnia złożyła ślubowanie, rozpoczynając dziewięcioletnią kadencję.

22 października 2020 była w składzie orzekającym Trybunału Konstytucyjnego, w którym TK wydał wyrok o niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej wykonywania aborcji z powodu ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu. Wyrok Trybunału doprowadził do licznych protestów przeciwko zmianie przepisów aborcyjnych na ogólnokrajową skalę.

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2011		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm VII kadencji	nr 18	20 681 (6,04%)
2015			Sejm VIII kadencji		18 070 (4,82%)

Życie prywatne

Córka Leona Pawłowicza i jego drugiej żony, Krystyny z d. Gawrońskiej. Jest niezamężna i bezdzietna. Przez wiele lat opiekowała się swoimi ciężko chorymi na nowotwory rodzicami. Mieszka w Warszawie.

Kontrowersje

Krystyna Pawłowicz zyskała popularność ze względu na ekscentryczny wizerunek i kontrowersyjne wypowiedzi, które przez wielu komentatorów były uznawane za mowę nienawiści. W latach 2012–2018 Komisja Etyki Poselskiej wielokrotnie zwracała Pawłowicz uwagę, a także udzielała upomnienia oraz nagany za naruszenie zasady dbałości o dobre imię Sejmu.

Wybrane publikacje

• Przedsiębiorca wobec Najwyższej Izby Kontroli: studium publicznoprawne, Liber, Warszawa 2005, ISBN 83-7206-114-9.
• Wolność gospodarcza, [w:] Prawo Gospodarcze. Zagadnienia administracyjnoprawne, Wydawnictwa Prawnicze PWN, Warszawa 1998, s. 53–80.
• Bez cenzury. O prawie i Unii Europejskiej [rozmawiał Łukasz Żygadło], Bollinari Publishing House – Polska Księgarnia Narodowa, Warszawa 2015, ISBN 978-83-63865-97-9.

Bibliografia

• Druk sejmowy nr 3 z biogramami kandydatów do Trybunału Stanu z 7 listopada 2007. [dostęp 2012-03-01].
• Dr hab. Krystyna Pawłowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-03-01] .
• Bibliografia Uniwersytetu Warszawskiego – Wyszukiwarka publikacji. icm.edu.pl. [dostęp 2013-02-23].
• Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-09-25].

Linki zewnętrzne

• Krystyna Pawłowicz – strona prywatna. [dostęp 2013-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-15)].
• Wykaz publikacji i innych prac naukowych. Krystyna Pawłowicz, ur. 14 kwietnia 1952. docplayer.pl, grudzień 2009. [dostęp 2017-04-21].