Przejdź do zawartości

Kanalia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanalia
Gatunek

sensacyjny
psychologiczny

Rok produkcji

1991

Data premiery

15 marca 1992

Kraj produkcji

Polska

Język

polski
rosyjski
niemiecki

Czas trwania

76 min

Reżyseria

Tomasz Wiszniewski

Scenariusz

Tomasz Wiszniewski

Główne role

Adam Ferency
Piotr Siwkiewicz
Bogusław Linda
Joanna Trzepiecińska

Muzyka

Michał Lorenc
Marcin Pospieszalski

Zdjęcia

Tomasz Wert

Scenografia

Wojciech Jaworski

Kostiumy

Violetta Jeżewska

Montaż

Zbigniew Niciński

Produkcja

Telewizja Polska
Studio Filmowe Zodiak
PWSFTViT w Łodzi

Nagrody
1991: Nagroda za główną rolę męską na FPFF w Gdyni

Kanalia – polski dramat psychologiczny z 1991 roku w reżyserii Tomasza Wiszniewskiego, będący jego pełnometrażowym debiutem reżyserskim. Fabuła opowiada o rewolucjonistach 1905 roku i jest to historia oparta na autentycznych wydarzeniach. Zdjęcia kręcono w Łodzi[1].

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Wert, młody dowódca „piątki” – bojowej grupy PPS, po stłumieniu rewolucji 1905 roku potajemnie przedostaje się do Niemiec. Rosyjski śledczy – Jegor Potapowicz Jegorow, przypłaca wymknięcie się Werta trwałym kalectwem i degradacją do mało znaczącej funkcji prystawa. Pragnie się zrehabilitować, a równocześnie tęskni do spotkania z osobistym wrogiem, do którego nabrał szczególnego stosunku uczuciowego. Kiedy odkrywa miejsce pobytu Werta, po 3 latach zwabia go do Łodzi. Wbrew swym przełożonym, wcale nie chce go zlikwidować, tylko schwytać, a przez to upokorzyć i złamać. Ponownie więc rozpoczyna wymyślną grę psychologiczną z „kanalią” – swym ulubionym wrogiem. Osobiście głęboko przeżywa ostateczną rozgrywkę i cieszy się, gdy bojowcowi udaje się umknąć z osaczenia.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kanalia. Film Polski. [dostęp 2023-07-07]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]