Felicja Kaftal
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
| Miejsce zamieszkania |
Warszawa |
| Rodzice |
Bernard Jolles, Teresa Blumberg |
| Małżeństwo |
Izydor Kaftal |
| Dzieci |
Maria Małgorzata (Margaret) Kaftal |
Felicja „Fella” Kaftal, z domu Jolles (ur. 1844[1], zm. 3 czerwca 1907) – warszawska Żydówka, pierwsza warszawska dziennikarka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była jednym z siedmiorga dzieci Bernarda Jollesa, bankiera, zaangażowanego w budowie pierwszych kolei niemieckich i Teresy Blumberg. Wychowywała się i kształciła w Berlinie. Po bankructwie ojca przeniosła się do Warszawy i wyszła za mąż za Izydora Kaftala (1824-1901).
Była pierwszą warszawską kobietą dziennikarką. Współpracowała z „Kurierem Warszawskim” – pierwszą gazetą drukującą lokalne wiadomości dla mieszkańców stolicy – oraz „Kurierem Porannym”.
Marian Fuks, w książce Żydzi w Warszawie wspomina salon u Felicji i Izydora Kaftalów przy ul. Senatorskiej 28, gdzie odbywały się spotkania towarzyskie i przyjęcia, którym towarzyszyła muzyka - gościem wśród warszawskiej elity i przedstawicieli dyplomacji bywał m.in. Bolesław Prus. Zgodnie z opisem Fuksa, W „Kurierze Porannym” Kaftalowa prowadziła rubrykę Z życia towarzyskiego Warszawy, dział mód i pisywała recenzje z koncertów, przedstawień operowych i teatralnych. Tłumaczyła także nowiny z prasy zagranicznej (posługiwała się angielskim, niemieckim, francuskim i włoskim - lepiej niż polskim) i była wyrocznią w kwestii mody dla warszawskich dam. Ponadto, wraz z mężem preparowała żartobliwe anegdoty na jego temat, które umieszczała w rubryce Pan Izydor powiedział... w „Kurierze Świątecznym”, długie lata bawiąc Warszawę.
W 1893 wraz z córką przeszła na katolicyzm. Felicja i Izydor Kaftal mieli córkę Marię Małgorzatę Kazimierę Gustawę (Margot) Kaftal (1873-1942), znaną śpiewaczkę operową. Po śmierci męża w 1901 Kaftalowa przejęła magazyn starożytności na rogu ul. Niecałej i Wierzbowej, nadal działając jako dziennikarka.
Felicja Kaftalowa spoczywa wraz ze swoim mężem na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 208–I–14)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Na nagrobku jako data urodzenia widnieje data 2 lutego 1847
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Helena Datner: Ta i tamta strona. Żydowska inteligencja Warszawy drugiej połowy XIX wieku. Warszawa: Żydowski Instytut Historyczny, 2007.
- Fuks Marian "Żydzi w Warszawie: życie codzienne, wydarzenia, ludzie,", Poznań 1992
- „Tygodnik Ilustrowany”. 23, s. 478, 8 czerwca 1907. [dostęp 2013-03-10].
- Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski : zmarli i ich rodziny. [T. 3], 1891-1918. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1983. ISBN 83-06-00921-5.
- Skon pierwszej dziennikarki polskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 23, s. 4, 8 czerwca 1907.