Esauł
Esauł[1], asauł (z tur. jasauł) – stopień oficerski w wojskach kozackich carskiej Rosji[2].
Ogólnie określano tak również dowódcę oddziału kawalerii w wojsku kozackim albo tatarskim. W dawnym wojsku polskim odpowiadał husarskiemu namiestnikowi. U Kozaków zaporoskich osauł (także asauł, asauła, asawuł) był adiutantem atamana koszowego[3]. Na Rusi określenie to odnoszono do strażnika polowego (dozorcy) lub włodarza[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Termin ze słownictwa kozaków dońskich.
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 244.
- ↑ Mała encyklopedia powszechna PWN. Warszawa: PWN, 1969, s. 264; albo zastępcą (według Słownika wyrazów obcych PWN, dz. cyt.)
- ↑ M. Arcta Słownik wyrazów obcych. Warszawa: Wyd. S. Arcta, 1947, s. 18.
