Przejdź do zawartości

Drzewnicowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drzewnicowate
Burramyidae[1]
Broom, 1898[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – pałaneczka cynamonowa (Cercartetus concinnus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

ssaki niższe

Nadrząd

torbacze

Rząd

dwuprzodozębowce

Rodzina

drzewnicowate

Typ nomenklatoryczny

Burramys Broom, 1896

Synonimy
Rodzaje

2 rodzaje – zobacz opis w tekście

Drzewnicowate[5] (Burramyidae) – rodzina małych ssaków nadrzewnych, torbaczy z rzędu dwuprzodozębowców (Diprotodontia).

Budowa

[edytuj | edytuj kod]

Osiągają długość ciała od 10 do 25 cm[6]. Osiągają ciężar ciała od 6 do 80 g[7].

Ciało pokrywa futro opisywane jako miękkie, grube, wełniste[7].

Oczy drzewnicowatych są duże. Uszy mają zaokrąglone, krótkie. Występują po 3–4 bunodontyczne trzonowce w każdym łuku zębowym. Na tułowiu występuje marsupium, czyli torba lęgowa. Otwiera się ona do przodu. Kończyny tylne zaopatrzone są w przeciwstawne paluchy[7]. Jako dwuprzodozębowce mają zrośnięte 2 i 3 palec stopy (syndaktylia), co nie dotyczy odrębnych pazurów[8]. Ciało kończy ogon znacznej długości, chwytny i smukły[7].

Wzór zębowy I C P M
34-40 = 3 1 2-3 3-4
2 0 3 3-4

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należą następujące rodzaje[9][10][5]:

W przeszłości do drzewnicowatych zaliczano akrobatkę[12], obecnie umieszczaną w odrębnej rodzinie akrobatkowatych w tym samym podrzędzie pałankokształtnych[13].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina obejmuje gatunki występujące w Australii i na Nowej Gwinei[6][14][7].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzą nocny tryb życia. Przeważnie owadożerne, zjadają też nektar, inne części roślin, a niektóre nawet jaszczurki[6]. Żyją na drzewach. U drzewnicy górskiej obserwuje się długo trwające okresy hibernacji, niespotykane u innych torbaczy[7], aczkolwiek okresowy torpor opisywano też u pałaneczki[15], choć raczej krótki. Pałaneczka odgrywa rolę w zapylaniu roślin[11].

Rozmnażanie

[edytuj | edytuj kod]

Po zapłodnieniu zygota przechodzi w diapauzę, zatrzymując swój rozwój. Młode po porodzie rozwijają się w torbie lęgowej[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Burramyidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b R. Broom. On the affinities and habits of Thylacoleo. „Proceedings of the Linnean Society of New South Wales”. 23, s. 63, 1898. (ang.). 
  3. J.A.W. Kirsch. Prodromus of the comparative serology of Marsupialia. „Nature”. 217 (5127), s. 420, 1968. DOI: 10.1038/217418a0. (ang.). 
  4. F.S. Szalay: Evolutionary history of the marsupials and an analysis of osteological characters. Cambridge: Cambridge University Press, 1994, s. 43. DOI: 10.1017/CBO9780511565571. ISBN 978-0-511-56557-1. (ang.).
  5. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 11. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  6. a b c S. Jackson: Family Burramyidae (Pygmy Possums). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 436. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  7. a b c d e f g Błaszak, Skoracki i Gliwicz 2020 ↓, s. 83.
  8. Błaszak, Skoracki i Gliwicz 2020 ↓, s. 81.
  9. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-01]. (ang.).
  10. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 76. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  11. a b Jamie M. Harris, Cercartetus concinnus (Diprotodontia: Burramyidae), „Mammalian Species”, 831, 2009, s. 1–11 (ang.).
  12. MR Fleming, The Thermal Physiology of the Feathertail Glider, Acrobates Pygmaeus (Marsupialia:Burramyidae), „Australian Journal of Zoology”, 33 (5), 1985, s. 667–681 (ang.).
  13. Błaszak, Skoracki i Gliwicz 2020 ↓, s. 86.
  14. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Burramyidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
  15. Fritz Geiser, Hibernation in the Eastern Pygmy Possum, Cercartetus nanus (Marsupialia: Burramyidae), „Australian Journal of Zoology”, 41 (1), 1993, s. 67–75 [zarchiwizowane z adresu 2021-08-15] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Czesłąw Błaszak, Maciej Skoracki, Joanna Gliwicz, Infragromada: ssaki żyworodne niższe – Metatheria; torbacze – Marsupialia, [w:] Czesław Błaszak, Zoologia, t. Tom 3, część 3. Ssaki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020, ISBN 978-83-01-17337-1 (pol.).