DeSoto Adventurer
 DeSoto Adventurer convertible (1959) | |
| Producent | |
|---|---|
| Okres produkcji |
1955–1960 |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
DeSoto Adventurer – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką DeSoto w latach 1955–1960.
Od pierwszego roku modelowego 1956 do 1959 był to prestiżowy samochód o charakterze sportowym – sztandarowy model marki DeSoto, natomiast w ostatnim roku produkcji (1960) nazwę tę otrzymała linia lepiej wyposażonych samochodów DeSoto wyższej średniej klasy. Napędzały je wyłącznie silniki benzynowe w układzie V8; nadwozia obejmowały dwudrzwiowy hardtop i kabriolet, a ostatnim roku także czterodrzwiowy hardtop i sedan.
Pierwsza generacja (1956)
[edytuj | edytuj kod] DeSoto Firedome hardtop, prezentujący stylistykę modeli z 1956 | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
październik 1955 |
| Okres produkcji |
1955–1956 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca |
DeSoto Adventurer II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
2-drzwiowy hardtop |
| Silniki |
V8 341ci (5,6 l), 320 KM |
| Napęd | |
| Długość |
5611 mm |
| Szerokość |
1989 mm |
| Wysokość |
1532 mm |
| Rozstaw osi |
3200 mm |
| Zbiornik paliwa |
75 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Model Adventurer (awanturnik, poszukiwacz przygód) pojawił się po raz pierwszy w gamie produkcyjnej DeSoto na 1956 rok, produkowanej od października 1955 roku. Gama ta była dalszym rozwinięciem konstrukcji wprowadzonych w 1955 roku modelowym, projektowanych przez zespół Virgila Exnera w ramach nowoczesnej stylistyki koncernu Chryslera Forward Look[1]. Początkowo samochód ten stanowił bardziej sportową i prestiżową podserię modelu Fireflite i nosił pełną nazwę Fireflite Adventurer[2]. W pierwszym roku produkcji dostępny był tylko z dwudrzwiowym sześciomiejscowym nadwoziem typu hardtop[2]. Występował w unikalnych kombinacjach koloru złotego (Adventurer Gold Metallic) z białym lub czarnym[2].
Samochód napędzał początkowo najmocniejszy w gamie DeSoto, nowy silnik Hemi V8 o pojemności 341 cali sześciennych (5,6 l) i mocy 320 KM[a], z podwójnym czterogardzielowym gaźnikiem i stopniem sprężania 9,5:1[1]. Silnik połączony był standardowo z automatyczną transmisją PowerFlite Automatic, ze zmianą biegów za pomocą przycisków[2]. Opony miały rozmiar 7,60×15[3]. Samochód miał najbogatsze z modeli DeSoto wyposażenie standardowe, obejmujące radio, elektryczny zegar, elektrycznie sterowane szyby i siedzenia przednie, opony z białymi ściankami oraz wspomaganie hamulców. Za dopłatą było między innymi wspomaganie kierownicy i klimatyzacja[3].
Wyprodukowano 996 samochodów Adventurer w roku modelowym 1956 (0,89% ogólnej produkcji DeSoto); cena bazowa bez wyposażenia dodatkowego wynosiła 3728 dolarów[2]. Był najdroższym modelem DeSoto, natomiast w koncernie Chryslera był on tańszym i mniej prestiżowym odpowiednikiem samochodu Chrysler 300B[2][b].
Podstawowe dane:[2]
- rozstaw osi: 126 cali (3200 mm)
- długość: 220,9 cala (5611 mm)
- szerokość: 78,3 cala (1989 mm)
- wysokość: 60,3 cala (1532 mm)
- masa: 3870 funtów (1755 kg).
Druga generacja (1957–1959)
[edytuj | edytuj kod] 1957 DeSoto Adenturer hardtop | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
grudzień 1956 |
| Okres produkcji |
1956–1959 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
DeSoto Adventurer I |
| Następca |
DeSoto Adventurer III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
V8 345ci (5,7 l), 345 KM |
| Napęd | |
| Długość |
5537-5641 mm |
| Szerokość |
1986-2000 mm |
| Wysokość |
1458 mm |
| Rozstaw osi |
3200 mm |
| Zbiornik paliwa |
87 l |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Pokrewne | |
| Konkurencja | |
Model 1957
[edytuj | edytuj kod]
Na 1957 rok DeSoto wprowadziło nowe konstrukcje samochodów, w tym Fireflite Adventurer, który pozostał sztandarowym modelem marki. Adventurer zadebiutował z dwumiesięcznym opóźnieniem w stosunku do pozostałych modeli, w grudniu 1956 roku jako hardtop, a w lutym 1957 jako dwudrzwiowy sześciomiejscowy kabriolet (Adventurer Convertible)[4]. Nowe modele prezentowały nową odsłonę stylistyki Forward Look, wspólnej dla całego koncernu Chryslera, uznawanej wówczas za nowoczesną[4]. Sama konstrukcja została oparta na modelach Chryslera. Nadwozie wciąż zabudowane było na ramie, lecz było obniżone w stosunku do poprzedniej generacji. Wyróżnikiem nowej stylistyki była bardziej spłaszczona maska, opadająca łagodnie z przodu między błotnikami, których górna linia była pozioma. Na przedłużeniu błotników osadzone były w ostrych wycięciach reflektory. Większość Adventurerów (być może nawet wszystkie) otrzymała standardowo podwójne reflektory, które wprowadzono jako opcję w pozostałych samochodach DeSoto w połowie roku[4]. Całkowicie zmieniony został styl atrapy przedniej, na całą szerokość przodu, zintegrowanej z dwuczęściowym grubym chromowanym zderzakiem. Dolna część zderzaka obejmowała od dołu i po bokach kratę atrapy, a górna, w formie spłaszczonego owalu z podłużnym wycięciem pośrodku, umieszczona była pośrodku atrapy i obejmowała wkomponowane w zewnętrzne części światła postojowe/kierunkowskazy[4]. Wygięta szyba przednia zachodziła dalej na boki. Na bokach powiększonych tylnych płetw były stylizowane napisy: Adventurer. Płetwy wznosiły się wyraźnie do góry, z prostą górną krawędzią, a na ich tylnej skośnej krawędzi umieszczone były trzy okrągłe klosze świateł[4].
Silnik V8 nieco powiększono do pojemności 345 cali sześciennych (5,7 l) i rozwijał teraz moc 345 KM przy takim samym stopniu sprężania 9,5:1. Silnik połączony był z nową automatyczną trzybiegową transmisją TorqueFlite Automatic[5]. W zawieszeniu wprowadzono drążki skrętne dla większego komfortu[4]. Opony miały rozmiar 8,50×14[4].
Wyprodukowano 1950 samochodów w roku modelowym 1957 (1,46% ogólnej produkcji DeSoto), w tym 1650 hardtopów i 300 kabrioletów[4]. Cena bazowej wersji wynosiła 3997 dolarów za hardtop i 4272 za kabriolet, który był najdroższym modelem marki w tym roku[4]. Modele samochodów koncernu Chryslera z 1957 roku uważane były za najnowocześniej stylizowane na amerykańskim rynku w tym roku, jednak ujawniono w nich następnie problemy z jakością, w tym rdzę i pękające drążki skrętne[6].
Podstawowe dane:[4].
- rozstaw osi: 126 cali (3200 mm)
- długość: 218 cali (5537 mm)
- szerokość: 78,2 cala (1986 mm)
- wysokość: 57,4 cala (1458 mm)
- masa: 4040 – 4235 funtów (1832 – 1921 kg).
Model 1958
[edytuj | edytuj kod]
Nowy Adventurer zadebiutował 4 stycznia 1958[7]. Zmiany stylistyczne były niewielkie, głównie dotyczyły modyfikacji atrapy przedniej. Górny zderzak został wyraźniej rozszczepiony i jego dolna poprzeczka została obniżona w środkowej sekcji; wypełnienie tworzyła chromowana siatka[7]. Zmieniono też ozdobne chromowane listwy z boku nadwozia: górna listwa przebiegała od przodu poziomo, a za tylnymi kołami skręcała w górę, dochodząc do szczytu płetwy, podczas gdy dolna listwa przebiegała prosto pod nią[7].
Silnik V8 Hemi zamieniono na jednostkę Dodge D-500 z klinowatymi komorami spalania (jak w droższych wersjach samochodów Dodge) o pojemności 361 cali sześciennych (5,9 l), lecz takiej samej mocy 345 KM, z podwójnym czterogardzielowym gaźnikiem i stopniem sprężania 10,25:1[7]. Za dopłatą 637 dolarów dostępny był silnik w wersji z elektronicznym wtryskiem paliwa, o mocy 355 KM[7].
Sprzedaż wszystkich samochodów DeSoto spadła w 1958 roku z powodu recesji oraz problemów z jakością samochodów koncernu Chryslera z poprzedniego rocznika[7]. Wyprodukowano jedynie 432 Adventurery, w tym 350 hardtopów i 82 kabriolety[7]. Cena bazowej wersji wynosiła 4071 dolarów za hardtop i 4369 za kabriolet, który ponownie był najdroższym modelem marki w tym roku[7].
Podstawowe dane:[7].
- rozstaw osi: 126 cali (3200 mm)
- długość: 218,6 cala (5552 mm)
- szerokość: 78,3 cala (1990 mm)
- wysokość: 57,4 cala (1458 mm)
- masa: 4000 – 4180 funtów (1814 – 1896 kg).
Model 1959
[edytuj | edytuj kod]
Na 1959 rok wprowadzono nieco dalej idące zmiany stylistyki; przód stał się nowocześniejszy i bardziej masywny. Samochód nadal oparty był na tegorocznych modelach Chryslera i stał się bardziej do nich podobny, odróżniając się głównie atrapą i zderzakami[8]. Błotniki tworzyły masywne „kaptury” nad podwójnymi reflektorami, pomiędzy którymi maska była w niewielkim stopniu obniżona[8]. Zmieniła się forma zderzaka, który w swojej górnej części miał teraz dwie szczeliny, po obu stronach od części centralnej, niosącej znak firmowy. Zmieniła się również forma tylnych płetw i umieszczonych na ich końcach potrójnych kloszy świateł, oraz ozdobnych listew bocznych. Stylizowany napis: Adventurer został przeniesiony na bok za przednimi kołami. Zmieniono także wnętrze i tablicę przyrządów[8].
Adventurer, podobnie jak i reszta linii, zadebiutował w październiku 1958[8]. Napędzał go ponownie powiększony silnik – do 383 cali sześciennych (6,3 l), o mocy 350 KM, z podwójnym czterogardzielowym gaźnikiem (stopień sprężania 10,1:1), który tym razem po raz pierwszy dostępny był jako opcja także dla tańszych modeli DeSoto[8].
Sprzedaż wyniosła 687 samochodów (1,5% DeSoto), w tym 590 hardtopów i 97 kabrioletów[8]. Cena bazowej wersji wynosiła 4427 dolarów za hardtop i 4749 za kabriolet, przy tym oba były najdroższymi modelami marki w tym roku[8].
Podstawowe dane:[8]
- rozstaw osi: 126 cali (3200 mm)
- długość: 222,1 cala (5641 mm)
- szerokość: 78,7 cala (2000 mm)
- wysokość: 57,4 cala (1458 mm)
- masa: 3980 – 4120 funtów (1805 – 1869 kg).
Trzecia generacja (1960)
[edytuj | edytuj kod] 1960 DeSoto Adventurer 4-drzwiowy hardtop | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
październik 1959 |
| Okres produkcji |
1959–1960 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
DeSoto Adventurer II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | |
| Silniki |
V8 383ci (6,3 l), |
| Napęd | |
| Długość |
5512 mm |
| Szerokość |
2017 mm |
| Wysokość |
1397 mm |
| Rozstaw osi |
3100 mm |
| Zbiornik paliwa |
87 l |
| Dane dodatkowe | |
| Modele bliźniacze |
|
| Konkurencja | |
Ostatnim rokiem modelu Adventurer (i przedostatnim rokiem istnienia marki DeSoto) był 1960. W październiku 1959 wprowadzono zupełnie nowe modele, oparte na konstrukcji nowych Chryslerów i do nich podobne. Nadwozie było od tego roku samonośne[9]. Jedyną wyraźniejszą różnicę zewnętrzną w stosunku do Chryslera Windsor stanowiła atrapa chłodnicy, o podobnym kształcie zbliżonym do trapezowego, lecz dodatkowo z wąskimi pasami zachodzącymi pod podwójne reflektory[9]. Podobnie jak Chryslery, DeSoto miały ostro zakończone lekko rozchylone płetwy z tyłu, ze światłami na tylnej krawędzi[10]. Samochody DeSoto odróżniały się natomiast w większym stopniu wnętrzem i tablicą przyrządów[9]. W tym roku Adventurer, zamiast oznaczać sztandarowy model sportowy marki, stał się po prostu nazwą lepiej wyposażonej linii DeSoto, z mocniejszym silnikiem, zastępując w tej roli model Fireflite (który spadł do roli tańszego modelu, zastępując dotychczas produkowane Firedome i Firesweep)[9]. W konsekwencji, sam Adventurer również staniał. Oprócz dwudrzwiowego hardtopu (cena podstawowa 3663 dolary) wprowadzono czterodrzwiowy hardtop (3727 dolarów) oraz czterodrzwiowy sedan (3579 dolarów), natomiast nie produkowano już kabrioletu[9]. Wszystkie te odmiany nadwoziowe miały także swoje uboższe odpowiedniki w linii Fireflite[9]. Wyróżnik stanowiły między innymi stylizowane metalowe napisy Adventurer na tylnych płetwach (Fireflite nie miały tam napisów)[11].
Napęd standardowo stanowił silnik V8 Adventurer o pojemności 383 cali sześciennych (6,3 l) z gaźnikiem dwugardzielowym, o mocy 305 KM, z transmisją automatyczną TorqueFlite[9]. Jak opcja dostępny był silnik Adventurer Mark I z gaźnikiem czterogardzielowym (325 KM) lub Power Charge z dwoma takimi gaźnikami (330 KM)[9]. Poza najmocniejszym silnikiem, były one dostępne jako opcja także dla linii Fireflite[9]. Opony były rozmiaru 8,00×14[9].
Wyprodukowano 11 597 samochodów Adventurer w tym roku modelowym (44,47% sprzedaży DeSoto), w tym 5746 sedanów, 3092 dwudrzwiowe hardtopy i 2759 czterodrzwiowych hardtopów[9]. Na kolejny, ostatni rok produkcji – 1961, DeSoto wypuściło już tylko przestylizowany tańszy model, lecz zrezygnowało z nazw modeli, produkując je po prostu pod nazwą: „DeSoto”[12].
Podstawowe dane:[9]
- rozstaw osi: 122 cale (3100 mm)
- długość: 217 cali (5512 mm)
- szerokość: 79,4 cala (2017 mm)
- wysokość: 55 cali (1397 mm)
- masa: 3895 – 3945 funtów (1767 – 1789 kg).
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Moc silników samochodów amerykańskich podawana była przed 1972 rokiem jako moc „brutto” w koniach parowych (gross BHP) – moc liczona według późniejszych bardziej realnych zasad jako moc „netto” była niższa (J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004, s. 864. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.)..
- ↑ Cena Chryslera 300B w 1956 roku wynosiła 4419 dolarówFlory 2008 ↓, s. 718
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 621, 640, 721-722
- ↑ a b c d e f g Flory 2008 ↓, s. 721-725.
- ↑ a b Flory 2008 ↓, s. 640-643.
- ↑ a b c d e f g h i j Flory 2008 ↓, s. 800-804.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 802, 1017.
- ↑ Flory 2008 ↓, s. 777.
- ↑ a b c d e f g h i Flory 2008 ↓, s. 879-883.
- ↑ a b c d e f g h Flory 2008 ↓, s. 960-964.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Flory 2004 ↓, s. 32-34.
- ↑ Flory 2004 ↓, s. 28-29.
- ↑ Nothing says Quality like the 1960 DeSoto (prospekt)
- ↑ Flory 2004 ↓, s. 97-99.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.).
- J. "Kelly" Flory: American Cars, 1960–1972: Every Model, Year by Year. McFarland & Company, 2004. ISBN 978-0-7864-1273-0. (ang.).