Przejdź do zawartości

George Weah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Weah
Ilustracja
George Weah (2019)
Pełne imię i nazwisko

George Tawlon Manneh Oppong Ousman Weah

Data i miejsce urodzenia

1 października 1966
Monrovia

25. Prezydent Republiki Liberii
Okres

od 22 stycznia 2018
do 22 stycznia 2024

Przynależność polityczna

Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian

Pierwsza dama

Clar Weah

Wiceprezydent

Jewel Taylor

Poprzednik

Ellen Johnson-Sirleaf

Następca

Joseph Boakai

George Weah
Ilustracja
George Weah (1992)
Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1981–1984 Young Survivors Claratown
1984–1985 Bongrange Company
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1985–1986 Mighty Barolle 10 (7)
1986–1987 Invincible Eleven 23 (24)
1987 Africa Sports National 2 (1)
1987–1988 Tonnerre Jaunde 18 (14)
1988–1992 AS Monaco FC 103 (47)
1992–1995 Paris Saint-Germain F.C. 96 (32)
1995–2000 A.C. Milan 114 (46)
2000 Chelsea F.C. (wyp.) 11 (3)
2000 Manchester City F.C. 7 (1)
2000–2001 Olympique Marsylia 19 (5)
2001–2003 Al-Jazira Club 8 (13)
W sumie: 411 (193)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–2002  Liberia 61 (22)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2007–2009 Chaneaule Koriyama
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Złota piłka

George Manneh Oppong Ousman Weah (ur. 1 października 1966 w Monrovii) – liberyjski piłkarz, działacz humanitarny i polityk. W latach 2018–2024 prezydent Liberii. Często uważany jest za najlepszego piłkarza afrykańskiego w historii, znalazł się na liście Pelégo FIFA 100.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w slumsach Monrovii, podobnie jak pozostałe 12 dzieci jego rodziców. Przed transferem do Europy pracował jako technik w Liberia Telecommunications Corporation.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W ciągu kariery piłkarskiej reprezentował kluby Invincible Eleven w Liberii, Tonnerre Jaunde (Kamerun), AS Monaco (Monako), Paris Saint Germain i Olympique Marsylia (Francja), A.C. Milan (Włochy), Chelsea F.C. i Manchester City (Anglia) i Al Jazeera (Zjednoczone Emiraty Arabskie). W 1995 świętował mistrzostwo Francji z PSG, rok później i w 1999 był mistrzem Włoch. Rok 1995 był najlepszy w jego karierze, co znalazło wyraz w przyznanych mu tytułach Piłkarza Roku w klasyfikacji FIFA (jako jedyny dotychczas piłkarz z Afryki), Piłkarza Roku w Europie (według France Football, jako piłkarz AC Milan) oraz Piłkarza Roku w Afryce.

Wielokrotny reprezentant Liberii, nie zdołał przełożyć własnych sukcesów klubowych na wyniki reprezentacji narodowej, chociaż w 2002 – jako piłkarz, trener i sponsor – był bliski awansu na finały mistrzostw świata w Korei i Japonii; do występu na mistrzostwach zabrakło jednego punktu (awansowała Nigeria).

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Znany jest z działalności humanitarnej, był ambasadorem dobrej woli UNICEF.

W listopadzie 2004 ogłosił zamiar kandydowania w wyborach prezydenckich, zaplanowanych na październik 2005. Mimo pewnych kontrowersji (m.in. wskazywano na fakt przyjęcia obywatelstwa Francji w czasie występów w tamtejszej lidze) został zarejestrowany jako kandydat i ze względu na popularność wśród młodzieży uchodził za jednego z faworytów. Wspierała go partia Kongres na rzecz Demokratycznych Zmian (CDC). Weah przeszedł do drugiej tury z najlepszym wynikiem (30% głosów), pokonując 27 kontrkandydatów, w listopadzie 2005 przegrał jednak walkę o urząd prezydenta z ekonomistką Ellen Johnson-Sirleaf – pierwszą kobietą wybraną na urząd prezydenta w Afryce.

Po przegranych wyborach w 2005 poświęcił się edukacji. Zdał maturę i rozpoczął studia biznesowe na Florydzie. We wrześniu 2010 ogłosił zamiar startu w wyborach prezydenckich w październiku 2011[1]. Jednakże w maju 2011 został wybrany przez delegatów CDC kandydatem na urząd wiceprezydenta Liberii u boku Winstona Tubmana[2].

W pierwszej turze wyborów prezydenckich, która odbyła się 10 października 2017, Weah jako kandydat CDC uzyskał 38,4% głosów i tym samym wszedł do drugiej tury wraz z urzędującym wiceprezydentem Joseph Boakaiem z Partii Jedności, który zdobył 28,8% głosów. W drugim głosowaniu, przeprowadzonym 26 grudnia 2017, Weah uzyskał 61,5% głosów[3]. Ceremonia objęcia urzędu odbyła się 22 stycznia 2018[4]. W wyborach w 2023(inne języki) roku bezskutecznie ubiegał się o drugą kadencję[5]. 22 stycznia 2024 zakończył urzędowanie[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Ziemacki. Geniusz ze slumsów. „Wprost”. 33(1440), s. 64–65, 2010-09-12. (pol.). 
  2. Liberia: Palace Coup In CDC – Tubman Ousts CDC’s Chief Emeritus. allAfrica.com, 2 maja 2011. [dostęp 2011-07-05]. (ang.).
  3. George Weah, była gwiazda piłki nożnej, wygrał wybory prezydenckie w Liberii [online], Wyborcza.pl [dostęp 2017-12-29] (pol.).
  4. George Weah zaprzysiężony na prezydenta Liberii. tvn24.pl. [dostęp 2018-01-22].
  5. Liberia: Joseph Boakai nowym prezydentem kraju po zwycięstwie w drugiej turze wyborów [online], wnp.pl [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  6. Boakai sworn in as new Liberia president after victory over Weah [online], Al Jazeera [dostęp 2024-01-22] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]