Gene Kotlarek
 Gene Kotlarek (1963) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 listopada 2017 |
| Klub |
Duluth Nordic Ski Club[1] |
| Wzrost |
175 cm[1] |
| Reprezentacja | |
| Rekord życiowy |
138 m |
Gene Kotlarek, właśc. Eugene Robert Kotlarek (ur. 31 marca 1940 w Duluth w stanie Minnesota, zm. 9 listopada 2017 w Colorado Springs w stanie Kolorado) – amerykański skoczek narciarski, a następnie trener tej dyscypliny sportu.
Dwukrotny olimpijczyk (1960, 1964), uczestnik mistrzostw świata seniorów (1966). Medalista mistrzostw Ameryki Północnej, trzykrotny mistrz Stanów Zjednoczonych. W latach 1964–1973 rekordzista kraju w długości skoku narciarskiego mężczyzn. Od 1968 do 1970 pierwszy trener reprezentacji Stanów Zjednoczonych w skokach narciarskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W wieku 5 lat zaczął jeździć na nartach. Osiągał liczne sukcesy w rywalizacji juniorskiej na arenie krajowej, między innymi zdobywając tytuł mistrza USA w różnych kategoriach wiekowych[3].
W 1958 znalazł się w składzie amerykańskiej reprezentacji na mistrzostwa świata[3], jednak ostatecznie nie wystąpił w tych zawodach[4].
W marcu 1959 na największym obiekcie w kompleksie Papoose Peak Jumps zajął drugą pozycję w zawodach przedolimpijskich (lepszy od niego był tylko Fin Kalevi Kärkinen)[5], stając jednocześnie na podium mistrzostw Ameryki Północnej (zawody przedolimpijskie miały jednocześnie rangę mistrzostw kontynentu)[6].
W lutym 1960 w Squaw Valley wystąpił w zimowych igrzyskach olimpijskich, gdzie, po upadku w drugiej serii, zajął 42. miejsce (po pierwszej części rywalizacji plasował się na 27. pozycji)[1]. W imprezie tej rangi ponownie wziął udział 4 lata później w Innsbrucku, gdzie na skutek osłabienia kontuzjami i chorobą nie był w stanie walczyć o czołowe miejsca[3] – na skoczni normalnej zajął 14. miejsce (po pierwszym skoku plasował się na 7. pozycji, jednak w drugiej serii oddał słabszą próbę, a w trzeciej, która ostatecznie nie wliczała się do jego końcowego rezultatu, otrzymał niskie noty za styl), a na obiekcie dużym był 24.[1]
Osiągał dobre wyniki w lotach narciarskich – w 1960 w Planicy zajął 5. pozycję w Tygodniu Lotów Narciarskich, a cztery lata później w zawodach tej rangi w Oberstdorfie, podczas ostatniego dnia rywalizacji (16 lutego 1964) oddał skok na odległość 138 metrów[7], ustanawiając rekord Stanów Zjednoczonych w długości skoku narciarskiego mężczyzn, który został pobity dopiero 9 lat później[1].
Startował w szeregu prestiżowych zawodów międzynarodowych. Dwukrotnie zajmował miejsca w czołowej „dziesiątce” podczas konkursów Festiwalu Narciarskiego w Holmenkollen – w 1959 był 10., a w 1963 zajął 4. pozycję[1], tracąc do Kjella Sjöberga, który był trzeci 0,05 punktu[8]. Brał też udział w Igrzyskach Narciarskich w Lahti (20. w 1960) i Turnieju Czterech Skoczni (12. w klasyfikacji generalnej 12. edycji; zajął też 5. miejsce w konkursie noworocznym w Garmisch-Partenkirchen w ramach tej samej edycji)[7].
W 1966 wystartował w mistrzostwach świata, zajmując w Oslo 36. miejsce na skoczni normalnej i 60. na obiekcie dużym[7].
Należał do czołowych skoczków amerykańskich. Trzykrotnie zdobywał mistrzostwo Stanów Zjednoczonych seniorów (1963, 1966 i 1967), dziesięć razy ustanawiał rekordy skoczni[1] (między innymi Holmenkollbakken – 81,5 metra w 1963[9]). Wielokrotnie stawał na podium zawodów międzynarodowych rozgrywanych w USA (między innymi w Ishpeming, Iron Mountain, czy Westby)[7].
Kotlarek podczas skoków przyjmował bardzo niską pozycję najazdową, a następnie wybijał się w charakterystyczny dla siebie sposób. Zdaniem jego rywali prezentował „elegancki” i skuteczny styl lotu[10].
W 1967 podczas treningu na skoczni Snowflake w Westby za sprawą nieudanego lądowania doznał bardzo poważnego złamania kostki[10], w wyniku którego był bliski stanu kalectwa. Na skutek doznanego urazu zakończył karierę skoczka narciarskiego. Wkrótce później został trenerem tej dyscypliny i w latach 1968–1970 prowadził reprezentację Stanów Zjednoczonych[3], po czym podjął pracę zawodową jako księgowy[1].
Był absolwentem Uniwersytetu Minnesoty[1].
W 1982 włączono go do Krajowej Galerii Sław Narciarstwa (ang. National Ski Hall of Fame)[3], a w 2007 do Galerii Sław Amerykańskich Skoków Narciarskich (ang. The American Ski Jumping Hall of Fame)[11].
Jego ojcem był George Kotlarek, który również uprawiał skoki narciarskie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Gene Kotlarek. sports-reference.com. [dostęp 2017-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. (ang.).
- ↑ Ski jumping legend Gene Kotlarek mourned by USA Nordic community. uppermichiganssource.com, 2017-11-16. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e GENE KOTLAREK. intergarten.com. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
- ↑ Adam Kwieciński: Lahti FIN 1958.03.09 MS World Ski Championshps. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Adam Kwieciński: Squaw Valley USA 1959.03.01 PIO Pre-Olympic Competitions Winners. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Ezra Bowen. The surprising Americans. „Sports Illustrated”, s. 77, 1959-03-16. (ang.).
- ↑ a b c d Adam Kwieciński: KOTLAREK Gene 1940.03.31 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Adam Kwieciński: Oslo NOR 1963.03.17 HSF Holmen Sky Festiwal. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Oslo Holmenkollen. skisprungschanzen.com. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
- ↑ a b Rick Weegman: Duluth’s Gene Kotlarek, ski jumping legend, dies at 77. duluthnewstribune.com, 2017-11-14. [dostęp 2017-11-19]. (ang.).
- ↑ The American Ski Jumping Hall of Fame – Inductees. americanskijumping.com. [dostęp 2017-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Kwieciński: KOTLAREK Gene 1940.03.31 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2017-11-19].