Przejdź do zawartości

Brad Renfro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brad Renfro
Ilustracja
Brad Renfro (2000)
Imię i nazwisko

Bradley Barron Renfro

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1982
Knoxville

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 2008
Los Angeles

Zawód

aktor

Lata aktywności

1993–2008

Brad Barron Renfro (ur. 25 lipca 1982 w Knoxville, zm. 15 stycznia 2008 w Los Angeles[1]) – amerykański aktor.

Debiutował w 1994 w tytułowej roli filmu Klient. W czasie swojej kariery zagrał w 25 filmach, kilku filmach krótkometrażowych i w jednym serialu. Większość jego późniejszej kariery była związana z uzależnieniami i innymi problemami osobistymi. Zmarł w wieku 25 lat z powodu przypadkowego przedawkowania heroiny i morfiny[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Knoxville[3] w stanie Tennessee jako syn Angeli i Marka Renfro[4], pracownika fabryki. Po rozwodzie rodziców, od piątego roku życia wychowywała go babcia ze strony ojca Joanne Barron Renfro. Miał przyrodnią siostrę Haley Rose Olsen[5].

Uczęszczał do Lincoln Park Elementary School[5] w Knoxville. Wziął udział w szkolnym przedstawieniu sponsorowanym przez DARE, programie, w którym młodzi ludzie dowiadują się o zagrożeniach, jakie niesie za sobą zażywanie narkotyków[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1994 jego babka zaprowadziła go na przesłuchanie do roli kluczowego świadka w sprawie zabójstwa prawnika w dreszczowcu sensacyjnym Joela Schumachera Klient, gdzie został wybrany przez Mali Finn, dyrektora castingu, spośród tysięcy kandydatów, w tym odrzucono Macaulaya Culkina. Renfro zagrał u boku Susan Sarandon i Tommy’ego Lee Jonesa. Film okazał się jedną z najlepszych adaptacji sądowych powieści Johna Grishama i został uznany za jeden z najlepszych filmów 1994, zaś dla samego Renfro był wstępem do świata wielkiego kina i przyniosła mu nagrodę Young Artist Award.

W 1995 wygrał nagrodę magazynu „The Hollywood Reporter” – „Młoda gwiazda”[5] i został nominowany do nagrody jako jeden z „30 poniżej 30” magazynu „People” – dzięki roli Hucka Finna w filmie Tom i Huck, w którym zagrał wraz z Jonathanem Taylorem Thomasem[7].

W 1996 dostał rolę w filmie Uśpieni na podstawie powieści Lorenza Carcaterry. Film wyreżyserował Barry Levinson, ponadto zagrali w nim: Robert De Niro, Kevin Bacon, Dustin Hoffman i Brad Pitt[8].

W 1998 zagrał u boku Iana McKellena w Uczniu szatana w reżyserii Bryana Singera. W kolejnych latach był w obsadzie filmów takich jak Zabić drania (Bully, 2001), Ghost World (2001), Confessions of an American Girl (2002) w roli nastoletniego geja i Obłęd (2005). Był na okładce „Seventeen” (w lipcu 1997) i „US Weekly” (w grudniu 1999)[9].

Pojawił się także w odcinku serialu Prawo i porządek (Law & Order: Criminal Intent) i zakończył zdjęcia do jeszcze nie udostępnionego filmu The Informers zagrał u boku Winony Ryder i Billy’ego Boba Thorntona.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był sprawnym gitarzystą, a jego idolem był Jimmy Page[5], gitarzysta Led Zeppelin.

Romansował z Gaby Hoffmann (1997–1998)[10] i Daryl Hannah (2006)[10].

Miał jedno dziecko, syna o imieniu Yamato Renfro (ur. 2003), który zamieszkał z matką w Japonii[11].

Postępowania karne

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1998 jako 15-latek wraz jego 19-letnim kuzynem został zatrzymany przez policję, która znalazła u niego dwie działki kokainy w pudełku po papierosach i woreczek marihuany w skarpecie[12]. Zawarł ugodę, w której zgodził się na losowe testy narkotykowe. W 2000 próbował ukraść luksusowy jacht; został oskarżony i skazany na dwa lata w zawieszeniu, musiał też pokryć koszty śledztwa i naprawy jachtu. Renfro kilka miesięcy po ogłoszeniu wyroku znów złamał prawo. Spędził trzy miesiące w specjalnym ośrodku, uczestnicząc w programie leczenia uzależnień.

W grudniu 2005 został aresztowany przez funkcjonariuszy policji podczas przemytu narkotyków, został posądzony o próbę posiadania heroiny. Jego zdjęcie skutego kajdankami trafiło na pierwszą stronę „Los Angeles Times”. Renfro przyznał się do uzależnienia od heroiny, został skazany na karę trzech lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W 2006 został skazany na 10 dni więzienia za jazdę pod wpływem alkoholu i posiadanie heroiny. W czerwcu 2007 sąd stwierdził, że aktor naruszył warunki zawieszenia kary, nie zgłaszając się na kurację odwykową, której miał się poddać po aresztowaniu za posiadanie heroiny. Renfro otrzymał jeszcze 2 szanse zgłoszenia się na terapię, która miała trwać od 18 miesięcy do 3 lat. Gdyby nie wykorzystał szansy, zostałby skazany na karę pozbawienia wolności lub przymusowe leczenie w klinice odwykowej[13].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Renfro został znaleziony martwy 15 stycznia 2008 w wieku 25 lat w swoim mieszkaniu w Los Angeles[14]. 8 lutego 2008 roku władze stwierdziły, że śmierć Renfro była przypadkowa i została spowodowana iniekcją zbyt dużej dawki heroiny/morfiny[15]. Został pochowany 22 stycznia 2008 na cmentarzu Red House Cemetery na północ od Knoxville[16].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1994 Klient Mark Sway Joel Schumacher
1995 Wyprawa po życie (The Cure) Erik Peter Horton
Tom i Huck Huck Finn Peter Hewitt
1996 Uśpieni (Sleepers) młody Michael Sullivan Barry Levinson
1997 Jak kłamać w Ameryce (Telling Lies in America) Karchy Jonas Guy Ferland
1998 Uczeń szatana (Apt Pupil) Todd Bowden Bryan Singer
Gimme Shelter” (The Rolling Stones) młody człowiek
1999 2 Little, 2 Late Jimmy Walsh Tony Smith
2000 Bezwiedne figle (Skipped Parts) Dothan Talbot Tamra Davis
Byle do przerwy (Recess) głos Howy Parkins
Herschel Hopper: New York Rabbit Tanner Larry Schwarz
Meter Man Sal Roger Bourdeau
2001 Teoria klasy próżniaczej (The Theory of the Leisure Class) Billy Gabriel Bologna
Wesoły obóz (Happy Campers) Wichita Daniel Waters
Zabić drania (Bully) Marty Puccio Larry Clark
Tart William Sellers Christina Wayne
Ghost World Josh Terry Zwigoff
2002 The Car Kid Vernon Tricia Brock
American Girl Jay Grubb Jordan Brady
Gang braci (Deuces Wild) Bobby Scott Kalvert
2003 Citizen Tony (TV) Thoren (głos) Igor Kovalyov
Zlecenie (The Job) Troy Riverside Kenny Golde
2004 Przerwana podróż (Hollywood Flies) Jamie Fabio Segatori
Mummy an' the Armadillo Wyatte J.S. Cardone
2005 Obłęd' (The Jacket) Nieznajomy John Maybury
Coat Pockets Kenny Matt Oates
2006 Za cenę życia (10th and Wolf) Vincent Robert Moresco
Prawo i porządek (Law & Order: Criminal Intent) Duane Wilson (odc. Watch) Alex Chapple
2008 Informers (The Informers) Jack Gregor Jordan

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film Rezultat
1995 Young Artist Award Najlepsza rola w wykonaniu młodego aktora[17] Klient Wygrana
YoungStar Awards Najlepsza rola młodego aktora w dramacie[17] Wyprawa po życie (The Cure) Wygrana
1996 Young Artist Award Najlepszą rola pierwszoplanowa dla młodego aktora[17] (wspólnie z Josephem Mazzello) Wygrana
YoungStar Awards Najlepsza rola młodego aktora w komedii[17] Tom i Huck Nominacja
1997 YoungStar Awards Najlepsza rola młodego aktora w dramacie[17] Uśpieni (Sleepers) Nominacja
1998 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Tokio Najlepszy aktor[17] Uczeń szatana (Apt Pupil) Wygrana
1999 Academy of Science Fiction, Fantasy and Horror Films Nagroda Saturn w kategorii najlepszy młody aktor/aktorka[17] Nominacja
2004 Sedona International Film Festival Nagroda reżysera dla najbardziej inspirującego młodego aktora[17] Wygrana

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brad Renfro (1982-2008). Find a Grave. [dostęp 2016-07-20]. (ang.).
  2. Matt Zoller Seitz (2008-01-16): Brad Renfro, Former Child Movie Actor, Dies at 25. „The New York Times”. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  3. Brad Renfro Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  4. Brad Renfro Biography (1982-). Film Reference. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  5. a b c d Brad Renfro Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  6. Ronald Bergan (2008-01-18): Brad Renfro. „The Guardian”. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  7. Brad Renfro. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  8. Sandra Brennan: Brad Renfro Biography. AllMovie. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  9. Brad Renfro Magazines. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  10. a b Brad Renfro Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  11. Brad Renfro myślał o małżeństwie. Onet.pl. [dostęp 2022-07-26]. (pol.).
  12. Brad Renfro żył szybko, umarł młodo. Onet.pl. [dostęp 2022-07-26]. (pol.).
  13. Damon Wis: Brad Renfro: Actor with a 'bad boy' reputation. „The Independent”, (2008-01-17. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  14. Betsy Pickle: Brad Renfro: The End. Knoxville News Sentinel, 2008-01-27. [dostęp 2022-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
  15. Marta Górna (2016-04-13): 20 aktorów i aktorek, którzy mogli zrobić wielką karierę. Ale się nie udało. „Gazeta Wyborcza”. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-02)]. (pol.).
  16. Betsy Pickle: Renfro’s death pains director who helped make him a star. Knoxville News Sentinel, 2008-01-27. [dostęp 2022-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (ang.).
  17. a b c d e f g h Brad Renfro Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]