Bet ha-Tefucot
32°06′49″N 34°48′19″E/32,113611 34,805278 Bet ha-Tefucot | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
P.O.B. 39359 |
| Data założenia |
1978 |
Położenie na mapie Izraela  | |
Położenie na mapie Tel Awiwu  | |
| 32°06′49″N 34°48′19″E/32,113611 34,805278
| |
| Strona internetowa | |
Bet ha-Tefucot' (Beit Hatfutsot, Bejt ha-Tfucot, hebr. בית התפוצות, dosłownie: „Dom Diaspor”) – muzeum położone w Kampusie Uniwersytetu Tel Awiwu w Tel Awiwie, w Izraelu. Niegdyś jako Muzeum Diaspory, a obecnie jako Muzeum Narodu Żydowskiego, jest ważną instytucją kulturalną prezentującą historię żydowskiej diaspory, związków narodu żydowskiego ze swoimi korzeniami i umacniającą żydowską tożsamość narodową.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Muzeum zostało założone w maju 1978 roku z inicjatywy przywódcy ruchu syjonistycznego, Nachuma Goldmanna. W momencie powstania było uważane za jedno z najbardziej nowatorskich muzeów na świecie – zrywało z tradycją eksponowania oryginalnych przedmiotów i wykorzystywało w szerokim zakresie kopie, reprodukcje, repliki, makiety, filmy i nagrania dźwiękowe.
W 2005 roku izraelski parlament Kneset uchwalił Prawo Bet ha-Tefucot, które określiło muzeum jako „Narodowe Centrum dla żydowskich społeczności w Izraelu i na całym świecie”[1].
Zbiory Muzeum
[edytuj | edytuj kod]Muzeum zajmuje budynek położony pośrodku kampusu uniwersyteckiego. Zgromadzone zbiory ułatwiają zrozumienie Izraela i jego mieszkańców. Ekspozycje ukazują dzieje Żydów i 80 różnych narodów, pośród których naród żydowski żył podczas Diaspory (po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej w 70 r. n.e.). Ideą przewodnią muzeum jest pokazanie elementów wspólnych dla wszystkich Żydów – przywiązanie do tradycji oraz idei Ziemi Izraela, która pozwoliły Żydom zachować tożsamość i powrócić do kraju swoich przodków. Jednocześnie muzeum prezentuje różne odmiany kultury żydowskiej na świecie, charakterystyczne dla miejsc, w których Żydzi przebywali i przebywają[2].
Muzeum wykorzystuje nowe technologie audio-wizualne. Ekspozycje pokazują przedmioty liturgiczne, tradycyjne stroje, książki, zdjęcia, modele synagog, filmy i nagrania dźwiękowe. Poszczególne sale omawiają kolejne tematy: „Rodzina i wspólnota”, „Wiara i kultura”, „Wśród narodów świata”, „Powrót na Syjonu” i „Pamięć”, „Teatr żydowski”, „Żydzi w sztuce i w nauce”.
W muzeum działają też ośrodki badawcze: Centrum Muzyki Żydowskiej, Żydowskie Centrum Genealogiczne im. Douglasa E.Goldmana, oraz Ośrodek Dokumentacji Wizualnej z największą na świecie kolekcją fotografii o tematyce żydowskiej[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Beit Hatfutsot: About Beit Hatfutsot. [dostęp 2010-02-20]. (ang.).
- ↑ Andrew Sanger: Explorer Izrael. Warszawa: Grupa Wydawnicza Bertelsmann, 2000, s. 126-127. ISBN 83-7227-747-8.
- ↑ Andrew Humphreys, Neil Tilbury: Praktyczny Przewodnik: Izrael i terytoria palestyńskie. Bielsko-Biała: Pascal, 2000, s. 248-249. ISBN 83-87696-88-9.
| Muzea archeologiczne | |
|---|---|
| Muzea historyczne | |
| Muzea sztuki | |
| Muzea wojskowe |
