Baszta Tęczyńska na Wawelu
Na mapach: 
50°03′13″N 19°56′09″E/50,053611 19,935833
50°03′13″N 19°56′09″E/50,053611 19,935833 nr rej. A-7 z 24.03.1933
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy |
XIV w. |
| Zniszczono |
1851 |
| Odbudowano |
1958 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
| 50°03′13″N 19°56′09″E/50,053611 19,935833
| |
Baszta Tęczyńska – baszta na Wawelu, pochodziła z XIV w. Została zburzona przez Austriaków, była już mocno zniszczona, w 1851 r. w związku z budową murów obronnych wokół wawelskiego wzgórza. Wzgórze zostało jednym z elementów Twierdzy Kraków.
Część górną zrekonstruowano w 1958 roku. Nazwa pochodzi od przyległego dawniej domu Tęczyńskich. Obok niej znajduje się baszta Szlachecka.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków, Kraków 1988, wyd. drugie.
- Jacek Purchla Jak powstał nowoczesny Kraków. Studia nad rozwojem budowlanym miasta w okresie autonomii galicyjskiej (Biblioteka Krakowska nr 120), Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979, ISBN 83-08-00148-3.