Przejdź do zawartości

Boa (szal)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Modelka w boa z czarnych piór
Błękitne boa z piór

Boa – długi, wąski i puszysty szal owijany wokół szyi lub ramion, podobny w kształcie do węża, wykonany z piór lub futerka[1][2].

Do produkcji boa używa się piór np. gęsich, indyczych lub strusich. Wykonane z piór strusich jest droższe niż to z piór gęsich czy indyczych. Cena zależy od delikatności piór i grubości boa. Przeciętna długość takiego szala wynosi 1,8 do 2 metrów, a ciężar waha się od 40 do 120 gramów. Boa dostępne jest w różnych kolorach, nie tylko białym i czarnym, także w barwach jaskrawych. Tego rodzaju szal może stanowić dodatek do kostiumu balowego lub scenicznego (np. burleska, pantomima, musical). Modystki używają boa do ozdabiania kapeluszy i innych ozdób głowy[3]. Futrzana odmiana szala jest produkowana np. z futra lisiego[4].

Boa futrzane było modne już w okresie empiru, osłaniając przed zimnem szyję i dekolt dam, zaś szal z ptasich piór stał się popularny później, w okresie secesji jako elegancki dodatek do sukni balowych i wieczorowych[2]. W Ameryce boa z piór było jednym z dodatków do ubioru kobiet w latach 90. XIX wieku[5]. Także w latach 20. XX wieku było modne wśród kobiet, obok długich sznurów pereł czy papierosów trzymanych w lufce[6]. Boa pozostawało stylowym uzupełnieniem kreacji wieczorowych również w latach 30. XX wieku razem z długimi rękawiczkami i etolami z futra[7].

1
Portret kobiety, François Gérard, ca. 1810, Muzeum Sztuk Pięknych w Nancy
3
Paryżanka z czarnym boa wokół szyi na placu Zgody[8], Jean Béraud, ca. 1890, Muzeum Carnavalet
Boa w sztuce

Boa z piór oraz inne akcesoria zainspirowane kształtem węża np. biżuteria, towarzyszyło tworzeniu XIX-wiecznego wizerunku femme fatale. Boa spopularyzowały m.in. artystki Sarah Bernhardt i Jane Avril[9]. Właścicielką niejednego szalu z piór była też Mata Hari[10]. Boa z piór było nieodłącznym atrybutem modnych paryżanek w okresie fin de siècle. Paryżanki z takim elementem ubioru na ramionach uwiecznili w swoich pracach artyści tacy jak np. Henri de Toulouse-Lautrec, Jean Béraud czy Edgar Chahine[8]. W Metropolitan Museum of Art znajduje się obraz Pablo Picasso z 1905 roku, na którym przedstawił swoją muzę Germainę Pichot z boa i w kapeluszu z piórami[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Merriam-Webster Dictionary: Definition of Boa. merriam-webster.com. [dostęp 2017-03-30]. (ang.).
  2. a b Anna Straszewska: Słowniczek mody. wilanowpalac.home.pl. [dostęp 2017-03-30]. (pol.).
  3. Ostrich Feather Manufacturing Company Limited: Boas. ostrichfeather.co.uk. [dostęp 2017-03-30]. (ang.).
  4. Saga Furs Company: Fox boa. sagafurs.com. [dostęp 2017-03-30]. (ang.).
  5. The University of Vermont: Women's Fashion Accessories. uvm.edu. [dostęp 2017-03-30]. (ang.).
  6. 1920's Fashion for Women. american-historama.org. [dostęp 2017-03-30]. (ang.).
  7. ICIMSS we współpracy z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego: Historia mody na przełomie wieków 1839-1939. exartis.pl. [dostęp 2017-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-31)]. (pol.).
  8. a b Felicity Chaplin: Photographing la Parisienne: Some Motifs in Baudouin. monash.edu.au, 2014. s. 10 i 11. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).
  9. Sibylle Baumbach: Literature and Fascination. [w:] Facing the Femme Fatale [on-line]. Springer, 2015. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).
  10. Pat Shipman: Femme Fatale: Love, Lies And The Unknown Life Of Mata Hari. Hachette UK, 2011. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).
  11. At the Lapin Agile. most-famous-paintings.com. [dostęp 2017-03-31]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Boa. Granger Historical Picutre Archive. [dostęp 2014-04-25]. (ang.). – historyczne ilustracje i zdjęcia kobiet z boa.
  • Przedwojenne trendy w modzie. Dziennik Wschodni. [dostęp 2014-04-25]. (pol.). – modelki w kreacjach przyozdobionych szalami boa na pokazie mody w Paryżu podczas wyścigów konnych (1930–1939), zdjęcia z Narodowego Archiwum Cyfrowego.