Alphonso Ford

Alphonso Ford

Data i miejsce urodzenia	31 października 1971 Greenwood
Data i miejsce śmierci	4 września 2004 Memphis
Wzrost	193 cm
Pozycja	Rzucający obrońca
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1993–94 Tri-City Chinook 1993–94 Seattle SuperSonics 1994–95 Tri-City Chinook 1994–95 Philadelphia 76ers 1995–96 BC Huesca 1996–98 Papagou Ateny 1998–99 Sporting Ateny 1999–01 Peristeri Ateny 2001–02 Olympiakos Pireus 2002–03 Montepaschi Siena 2003–04 Scavolini Pesaro

Alphonso Ford (ur. 31 października 1971 roku w Greenwood, Missisipi, zm. 4 września 2004 roku w Memphis, USA) – amerykański koszykarz.

Kariera

NBA

W 1993 roku Seattle SuperSonics wybrali go w drafcie NBA. Ford do Ponaddźwiękowców trafił z nr 34 w II rundzie. W NBA zagrał w dwóch klubach – oprócz Seattle z jego usług skorzystała Philadelphia 76ers. Na parkiecie pojawił się jednak w sumie tylko 11 razy (6 w barwach SuperSonics i 6 w 76ers).

CBA

Znacznie lepiej mu szło w lidze CBA, w której wystąpił dwukrotnie jako przerywnik w grze w NBA, tj. w latach 1993-95. Grał w barwach Tri-City Chinook i jako pierwszoroczniak zdobywał średnio 22,8 pkt na mecz, co przyniosło mu tytuł najlepszego debiutanta rozgrywek oraz pierwszą piątkę ligi i udział w Meczu Gwiazd. Za drugim razem zdobywał średnio 24 pkt i ponowny udział w All-Stars Game CBA.

Europa

Na sezon 1995/96 trafił do Europy, gdzie najpierw zaczepił się w hiszpańskiej BC Huesca, zespole z I ligi hiszpańskiej. Ford zdobywał średnio 25,1 pkt na mecz, ale nie sprawił, aby drużyna zdołał się utrzymać w lidze. Dlatego też Ford nie został w drużynie na następny sezon i wyjechał do Grecji, gdzie zakotwiczył w Papagou Ateny. Spędził tam jeden sezon, grając w najwyższej lidze – A1 Ethniki. Zespół zajął siódmą pozycję w lidze, a on dzięki 24,6 pkt na mecz został najlepszym strzelcem ligi.

Miejsca jednak tam nie zagrzał, bo przed sezonem 1997/98 zdiagnozowano u niego białaczkę, co spowodowało, że drużyna z Aten zrezygnowała z jego usług, nie chcąc płacić za leczenie. Ford nie zrezygnował jednak z koszykówki tym bardziej, że inny klub ze stolicy Grecji zdecydował się go zatrudnić – Sporting BC. Celem tego zespołu było utrzymanie się w rozgrywkach, w czym wydatnie pomógł Ford, który tym samym pokazał wielki hart ducha, walcząc z chorobą, czego dowodem niech będzie fakt, że ze średnią punktową, 22,3, drugi raz był liderem klasyfikacji strzelców ligi greckiej.

To zaowocowało podpisaniem dwuletniej umowy z trzecim klubem z Aten – Peristeri BC. To tam Alphonso Ford wypłynął na szerokie wody. Jego 22,2 pkt. nie dość, że znów mu dał tytuł najlepszego strzelca rozgrywek, to pomogło Peristeri zająć piąte miejsce w A1 Ethniki. W tym samym sezonie, 1999/00, Peristeri doszło do 1/16 Pucharu Koracia, gdzie, mimo że Ford zdobywał średnio 20,7 pkt, ulegli Estudiantes Madryt.

W następnym sezonie Peristeri zaprezentowało się jeszcze lepiej. Trzecie miejsce w lidze i ponowny tytuł najlepszego strzelca rozgrywek dla Forda – 23,7, to był kolejny znak, że amerykański koszykarz to świetny zawodnik. Tym bardziej, że Ford, mimo że nie został mistrzem Grecji, został nagrodzony tytułem MVP.

W europejskich pucharach Ford z Peristeri robił furorę. Klub z Aten wyszedł na drugim miejscu z grupy, zostawiając z tyłu Žalgiris Kowno, KK Zadar czy Estudiantes Madryt. Lepszymi byli jedynie koszykarze Fortitudo Bolonia. Jednak już w 1/16 Peristeri trafiło na TAU Ceramikę Vitoria i po dwóch porażkach pożegnali się z Euroligą. TAU natomiast uległo dopiero w finale, kiedy po pięciomeczowej potyczce lepszym był Kinder Bolonia. Na osłodę Ford trafił do pierwszej piątki rozgrywek, głównie dzięki wyczynom punktowym. W pierwszym spotkaniu z TAU Ceramiką rzucił nawet 41 pkt (9/19 2pt, 3/4 3pt, 14/15 1pt), co było więcej niż połową tego, co rzucili pozostali jego koledzy – TAU dwukrotnie wygrało 79:81, 68:81. W tym sezonie Amerykanin rzucał średnio 26 pkt na mecz, co dało mu tytuł najlepszego strzelca.

W następnym sezonie grał już dla Olympiakosu Pireus, z którym podpisał roczny kontrakt opiewający na milion dolarów. Ford w Pireusie błyszczał, został uznany MVP Pucharu Grecji, po który z klubem sięgnął. W półfinale, grając przeciwko Dejanie Bodirodze z Panathinaikosu, rzucił 20 pkt, miał 7 asyst i 3 zbiórki. W finale Olympiakos ograł Maroussi Ateny 77:66, a czarnoskóry zawodnik rzucił 24 „oczka”, miał 10 zbiórek i 3 asysty.

W Eurolidze, jak rok wcześniej sięgnął po tytuł najlepiej punktującego zawodnika. Tym razem miał średnią 24,8 pkt. Z zespołem awansował do najlepszej szesnastki, gdzie w grupie znaleźli się z dwoma greckimi klubami z Aten – Panathinaikosem, AEK Ateny oraz słoweńskąOlimpiją Ljubljana. To właśnie porażka z tą ostatnią drużyną spowodowała, że Olympiakos nie awansował do Final Four. Co gorsza, Olympiakos uległ na własnym boisku 85:89, mimo że Ford zdobył w tym meczu 21 pkt, 9 zbiórek i 5 asyst. Na dodatek klub z Pireusu przegrał w finale A1 Ethniki z AEK Ateny, grając bez Forda w składzie, który doznał kontuzji.

W kolejnym sezonie w Olympiakosie nie wystąpił głównie ze względów ekonomicznych, bo cała Grecja przygotowywała się Igrzysk Olimpijskich w Atenach i kluby redukowały budżety w celu przeznaczenia środków na renowację aren. Z takiego powodu Ford wylądował na rok w Montepaschi Siena. Był to sezon i udany, i rozczarowujący. Ford z zespołem zajął czwartą pozycję w Lega Basket A, on rzucał średnio 19,1 pkt na mecz. w Eurolidze nieco gorzej mu szło, bo 17,9 pkt, ale trafił do pierwszej piątki rozgrywek. Ale pozostał wielki niedosyt – klub z Sieny bowiem, mimo że ledwo awansował do TOP 16 Euroligi (z ostatniego możliwego miejsca w grupie z m.in. Maccabi Tel Awiw, Panathinaikosem i TAU Ceramiką), to w drugiej części rozgrywek zachwycił i zakwalifikował się do Final Four. Jednak w decydującym meczu przeciwko Benettonowi Treviso Ford zawiódł – trafił jedynie 5 z 19 rzutów, co dało 15 pkt, a co skończyło się porażką 62:65.

Ostatni rok

W sezonie 2003/04 Ford grał dla Scavolini Pesaro. Mimo że białaczka była już w zaawansowanym stadium, to on sportową wciąż imponował. We włoskiej Lega Basket A zdobywał średnio 22,2 pkt na mecz, a Scavolini zajęło czwartą lokatę w lidze, co dało promocję do gry w Eurolidze, i przegrało w finale Pucharu Włoch.

Zmarł w wieku 32 lat, niecałe dwa tygodnie po ogłoszeniu przejścia na emeryturę. Pozostawił po sobie córkę Quekenshia Aljernea Ford, synów Karlderek i Alfonsa juniora oraz żonę Paulę.

W tym samym roku władze Euroligi ogłosiły, że najlepiej punktujący zawodnik będzie otrzymywał statuetkę im. Alphonso Forda. W pierwszym sezonie rozgrywek, w którym zabrakło Forda, koszykarzem, który otrzymał tę nagrodę został Charles Smith, który zastąpił Forda w Scavolini Pesaro.

Sukcesy

Klubowe

• Olympiakos Pireus
  • Puchar Grecji w 2002

Wyróżnienia

• Udział w:
  • Meczu Gwiazd CBA (1994, 1995)
  • A1 Ethniki (1997, 1998, 2000, 2002)
• Najlepszy strzelec ligi greckiej w 1997 (Papagou BC – 24,6), 1999 (Sporting BC – 22,3), 2000 (Peristeri BC – 22,2), 2001 (Peristeri BC – 23,7)
• Najlepszy strzelec Euroligi w 2001 (Peristeri BC – 26,0), 2002 (Olympiakos BC – 24,8)
• Pierwsza piątka Euroligi w 2001 (Peristeri BC), 2003 (Montepaschi Siena)
• Druga piątka Euroligi w 2002 (Olympiakos BC)
• MVP:
  • ligi greckiej w 2001 (Peristeri BC)
  • pucharu Grecji w 2002 (Olympiakos BC)
• Debiutant Roku CBA (1994)

Linki zewnętrzne

• Profil na euroleague.net
• Statystyki na NBA.com
• Statystyki z NBA na Basketball-Reference.com