Adaptive Communication Environment
Adaptive Communication Environment (ACE) – framework o otwartym kodzie źródłowym, wykorzystywany w celu uproszczenia rozmaitych zagadnień związanych z programowaniem sieciowym. ACE wprowadza zestaw zorientowanych obiektowo klas C++, zaprojektowanych tak, by zapobiegając typowym błędom wspomagać programistów w zmaganiach ze złożonością i wyzwaniami charakterystycznymi dla programowania sieciowego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]ACE był początkowo rozwijany przez Douglasa C. Schmidta w ramach pracy dyplomowej na University of California, Irvine. Prace następnie były kontynuowane na Washington University in St. Louis, gdzie został zatrudniony. To właśnie tam, w grupie DOC (Distributed Object Computer) ACE zostało opublikowane jako Open Source. Większość prac nad ACE jest kontynuowana w ramach Institute for Software Integrated Systems (ISIS) na Uniwersytecie Vanderbilt[2].
Możliwości
[edytuj | edytuj kod]ACE pozwala na ustandaryzowane zastosowanie w wielu systemach operacyjnych/platformach sprzętowych specyficznych możliwości. Wprowadza szereg typów danych i metod[3] udostępniających potężne, ale skomplikowane w użytkowaniu możliwości nowoczesnych systemów operacyjnych. Między innymi: komunikację między-procesową (inter-process communication), zarządzanie wątkami (thread management), efektywne zarządzanie pamięcią (efficient memory management), etc.
ACE zostało zaprojektowane tak by było przenośne, udostępniając standardowy framework. Ten sam kod będzie działał na większości systemów typu Unix, Microsoft Windows, VxWorks, QNX, OpenVMS itp, z ewentualnymi minimalnymi zmianami[4]. W związku z wielo-platformowym wsparciem ACE było szeroko wykorzystywane w oprogramowaniu komunikacyjnym. Spośród udanych projektów, wykorzystujących ACE należy wymienić: satelity Motorola Iridium, australijski latający system wczesnego ostrzegania i kontroli (AEW&C) Boeing Wedgetail i inne[5].
Wzorce projektowe
[edytuj | edytuj kod]Jedną z unikalnych cech ACE jest szerokie stosowanie wzorców projektowych (design patterns) w adresowaniu i złożonościach oprogramowania. Framework ACE udostępnia poniższe wzorce projektowe[6]:
Wzorce obsługi zdarzeń:
Wzorce synchronizacyjne:
- Scoped Locking
- Strategized Locking
- Thread-Safe Interface
- Double-checked locking optimization
Wzorce współbieżności:
- Thread-Specific Storage
- Monitor Object
- Active Object
- Half-Synch/Half-Asynch
- Leader/Follower
Wzorce konfiguracji i dostępu do usług:
- Component Configurator
- Interceptor
- Extension Interface
- Wrapper Facade
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ C++ Network Programming, Volume 1, Schmidt and Huston, Addison Wesley Professional, 2001
- ↑ ACE Programmer's Guide, The: Practical Design Patterns for Network and Systems Programming, Huston, Johnson and Syyid, Addison Wesley Professional, 2003
- ↑ Wrapper Facade, A Structural Pattern for Encapsulating Functions within Classes, Schmidt, https://web.archive.org/web/20080829180053/http://www.cs.wustl.edu/%7Eschmidt/PDF/wrapper-facade.pdf, access October 22, 2008
- ↑ Porting ACE to a New OS, http://www.dre.vanderbilt.edu/~schmidt/DOC_ROOT/ACE/docs/ACE-porting.html, accessed Oct. 22, 2008
- ↑ ACE and TAO Success Stories, https://web.archive.org/web/20081225103640/http://www.cs.wustl.edu/~schmidt/TAO-users.html, Accessed Oct. 22, 2008
- ↑ Pattern-Oriented Software Architecture, Volume 2, Schmidt et al., Jon Wiley & Sons, Ltd, 2000
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Official website. cs.wustl.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-12)].
- Distributed Object Computer (DOC) Group website
- Institute for Software Integrated Systems (ISIS) website
- ACE Doxygen reference