Andrzej Raczko
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1953 |
---|---|
Minister finansów | |
Okres |
od 16 czerwca 2003 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Andrzej Raczko (ur. 22 lutego 1953 w Kutnie) – polski ekonomista, minister finansów w rządach Leszka Millera i Marka Belki, w latach 2010–2016 członek Zarządu Narodowego Banku Polskiego[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1977 ukończył ekonometrię na Uniwersytecie Łódzkim, podjął następnie pracę na tej uczelni jako asystent, a po obronie (w 1986) doktoratu jako adiunkt. Studiował także w brytyjskiej uczelni London School of Economics.
W latach 90. pracował w sektorze bankowym w Łódzkim Towarzystwie Kredytowym (przekształconym później w Petrobank). Po przejęciu banku przez LG Group został członkiem zarządu i dyrektorem LG Petrobanku Następnie związany z PKO BP jako kierownik zespołu ds. banku hipotecznego.
W latach 2001–2002 w okresie pełnienia funkcji ministra finansów przez Marka Belkę zajmował stanowisko podsekretarza stanu w tym resorcie. Odpowiadał za dług publiczny i politykę zagraniczną, w tym negocjacje akcesyjne jako członek zespołu negocjacyjnego. Podał się do dymisji po odejściu z rządu Marka Belki. Od października 2002 pracował w Banku Gospodarki Żywnościowej jako dyrektor departamentu strategii, a od maja 2003 jako wiceprezes. W tym czasie był także zastępcą gubernatora Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
16 czerwca 2003 został powołany na stanowisko ministra finansów w rządzie Leszka Millera, jako następca Grzegorza Kołodki[2]. Sprawował ten urząd również w gabinecie Marka Belki zaprzysiężonym 2 maja 2004, a następnie w drugim rządzie tego premiera, który uzyskał wotum zaufania 11 czerwca 2004. Zrezygnował z tej funkcji już 21 lipca 2004, objął następnie stanowisko w Międzynarodowym Funduszu Walutowym. Kolejno pracował w Komisji Nadzoru Finansowego na stanowisku dyrektora Departamentu Analiz Rynkowych, a od 2009 ponownie w Międzynarodowym Funduszu Walutowym w charakterze obserwatora.
Na wniosek prezesa NBP Marka Belki 7 września 2010 został powołany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego w skład Zarządu Narodowego Banku Polskiego[1]. W 2016, po zakończeniu sześcioletniej kadencji, został doradcą nowego prezesa NBP Adama Glapińskiego[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2005 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a w 2016 odznakę honorową "Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej"[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Andrzej Raczko członkiem zarządu NBP. nbp.pl, 7 września 2010. [dostęp 2023-02-28].
- ↑ Aktualności. mf.gov.pl, 16 czerwca 2003. [dostęp 2016-11-19].
- ↑ Były członek zarządu NBP Andrzej Raczko doradcą prezesa NBP. onet.pl, 20 września 2016. [dostęp 2016-11-19].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 czerwca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 67, poz. 933).
- ↑ Lista odznaczonych (2003–2018). nbp.pl. [dostęp 2022-09-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Raczko w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 2016-11-19].
- Dr Andrzej Raczko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-11-19] .
- Absolwenci Uniwersytetu Łódzkiego
- Członkowie organów Narodowego Banku Polskiego
- Ministrowie finansów III Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Kutnie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”
- Polscy ekonomiści
- Wiceministrowie finansów III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Uniwersytetu Łódzkiego
- Urodzeni w 1953