Przejdź do zawartości

András Adorján

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
András Adorján
Ilustracja
András Adorján, 1978
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1950
Budapeszt

Data śmierci

11 maja 2023

Obywatelstwo

Węgry

Tytuł szachowy

arcymistrz (1973)

Ranking FIDE

2504

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

András Adorján, właśc. András Jocha (ur. 31 marca 1950 w Budapeszcie, zm. 11 maja 2023[1]) – węgierski szachista (arcymistrz od 1973) i sędzia klasy międzynarodowej (International Arbiter od 1994), pretendent do tytułu mistrza świata w szachach.

Kariera szachowa

[edytuj | edytuj kod]

Był czołowym szachistą węgierskim w latach 70. i 80. XX wieku. Na międzynarodowej arenie pojawił się w roku 1969, zdobywając w Sztokholmie tytuł wicemistrza świata juniorów (za Anatolijem Karpowem). Na przełomie 1969 i 1970 zwyciężył w pucharze Europy juniorów w Groningen. Największym jego sukcesem było zajęcie III-IV miejsca w turnieju międzystrefowym w Rydze w roku 1979, a następnie awans (po barażowym meczu ze swoim rodakiem, Zoltánem Ribli) do meczów pretendentów. Rozegrane w Bad Lauterberg w roku 1980 ćwierćfinałowe spotkanie z Robertem Hübnerem zakończyło się jego nikłą porażką w stosunku 4½ - 5½. Na swoim koncie posiada także zwycięstwa bądź dzielenie I miejsca w międzynarodowych turniejach rozegranych w Amsterdamie (1970, turniej B), Balatonszeplaku (1971), Warnie (1972), Luhacovicach (1973), Thornasby (1973), Olocie (1974, I m.), Lanzarote (1975), Osijeku (1978), Budapeszcie (1982), Gjøvik (1983), Banja Luce (1983, wspólnie z Krunoslavem Hulakiem i Jonathanem Speelmanem), Esbjergu (1985, turniej The North Sea Cup) oraz w słynnym turnieju otwartym World Open w Nowym Jorku (1987). Był również trzykrotnym (1984, 1992, 1993) indywidualnym mistrzem Węgier[2].

Od pierwszych lat 70. XX wieku należał przez 20 lat do podstawowych zawodników narodowej reprezentacji. Pomiędzy 1978 a 1992 r. sześciokrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach (w 1978 r. zdobył w Buenos Aires złoty medal olimpijski)[3], był również drużynowym wicemistrzem świata (1985)[4] oraz ośmiokrotnym medalistą drużynowych mistrzostw Europy (w tym złotym za indywidualny wynik na V szachownicy w 1983 r.)[5].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1984 r., z wynikiem 2580 punktów dzielił wówczas 20. miejsce (wspólnie z Walterem Browne i Tigranem Petrosjanem) na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 3. miejsce (za Lajosem Portischem i Zoltanem Riblim) wśród węgierskich szachistów[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]