Przejdź do zawartości

António Pinho Vargas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
António Pinho Vargas
Imię i nazwisko

António Manuel Faria Silva Pinho Vargas

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1951
Vila Nova de Gaia

Pochodzenie

portugalskie

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka jazzowa

Zawód

kompozytor, pianista jazzowy

Odznaczenia
Komandor Orderu Infanta Henryka (Portugalia)
Strona internetowa

António Pinho Vargas (ur. 15 sierpnia 1951 w Vila Nova de Gaia)[1]portugalski kompozytor i pianista jazzowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył historię na Wydziale Literatury Uniwersytetu w Porto. Studiował grę fortepianową w Konserwatorium w Porto[1][2] oraz kompozycję w Konserwatorium w Rotterdamie(inne języki)[2]. Od 1991 wykładał kompozycję w Escola Superior de Música w Lizbonie[1][2]. Od 1994 był doradcą muzycznym w Serralves w Porto, a w latach 1996–1999) – w Centro Cultural de Belém w Lizbonie[1]. Od 2006 jest pracownikiem naukowym w Centrum Studiów Społecznych Uniwersytetu w Coimbrze. W 2010 uzyskał na tymże uniwersytecie doktorat z socjologii kultury[2].

W 1995 został odznaczony Orderem Infanta Henryka przez prezydenta Portugalii Mário Soaresa[1][2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

W jego muzyce można odnaleźć wiele wpływów, od niejednoznacznie określonego języka atonalnego do pasaży neo-tonalnych. Ceni prostotę i klarowność w strukturalnej budowie utworu. W ostatnim czasie jego idiom rytmiczny stał się bardziej wyrazisty, a harmonia ukierunkowana na tonalność. Jego druga opera Os dias levantados, napisana z okazji 25-lecia rewolucji 1974, jest typowa dla obecnej, bardziej eklektycznej fazy jego twórczości kompozytorskiej[3].

Skomponował 4 opery, 3 oratoria, utwory orkiestrowe i kameralne, w tym 3 kwartety smyczkowe, utwory wokalne oraz muzykę filmową. Jego ostatnie kompozycje to Requiem (2012), Magnificat (2013), De Profundis (2014), koncert skrzypcowy (2015) i koncert wiolonczelowy (2016). Jako pianista jazzowy i kompozytor nagrał 10 albumów, w tym Solo (2008) i Solo II (2009) oraz Improvisations (2011)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Christopher Bochmann: Pinho Vargas (Silva), António (Manuel Faria). [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2018-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-10)]. via Oxford University Press. (ang.).
  2. a b c d e f António Pinho Vargas. [w:] Naxos. Classical Music [on-line]. [dostęp 2018-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-10)]. (ang.).
  3. Bochmann 2004 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Christopher Bochmann: Pinho Vargas (Silva), António (Manuel Faria). W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. P. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
  • António Pinho Vargas. [w:] Ava Musical Editions [on-line]. [dostęp 2018-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)]. (ang. • port.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]