Choroba Hecka

Choroba Hecka (łac. hyperplasia epithelialis mucosae oris, ang. focal epithelial hyperplasia) – choroba skóry wywoływana przez wirusy HPV 13 i 32, objawiająca się zmianami grudkowymi w obrębie błon śluzowych jamy ustnej. Choroba została opisana w 1965 roku w populacji amerykańskich Indian Navajo Xavante i alaskańskich Eskimosów^[1].

Epidemiologia

W Europie choroba Hecka występuje rzadko. Endemicznie występuje u Eskimosów, w niektórych krajach Afryki, Ameryki Południowej i Ameryki Północnej.

Etiopatogeneza

Choroba związana jest z infekcją wirusami HPV 13 i 32. Te typy wirusa są swoiste dla choroby Hecka.

Objawy i przebieg

Wykwitem pierwotnym są duże, płasko-wyniosłe grudki, niezapalne, w obrębie błon śluzowych policzków, warg i języka. Pacjenci nie zgłaszają objawów podmiotowych. Przebieg choroby jest wieloletni i przewlekły, objawy mogą samoistnie ustąpić.

Różnicowanie

Leczenie

Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu zmian.

Przypisy

↑ Archard HO, Heck JW, Stanley HR. Focal epithelial hyperplasia: an unusual oral mucosal lesion found in Indian children. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1965;20:201-212.

Bibliografia

Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005, ISBN 83-200-3367-5.

Linki zewnętrzne

Zdjęcie na stronie DermIS.net (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Archard HO, Heck JW, Stanley HR. Focal epithelial hyperplasia: an unusual oral mucosal lesion found in Indian children. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1965;20:201-212.

[1]