Carol Heiss

Carol Heiss
	; Carol Heiss (1960)
Reprezentacja	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1940 ; Nowy Jork
Konkurencja	Solistki
Trener	Pierre Brunet, Andrée Brunet
Klub	SC of New York
Zakończenie kariery	1960
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Stany Zjednoczone
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Ameryki Północnej
	Multimedia w Wikimedia Commons

Carol Elizabeth Heiss, po mężu Jenkins (ur. 20 stycznia 1940 w Nowym Jorku) – amerykańska łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Mistrzyni olimpijska ze Squaw Valley (1960)^[2], wicemistrzyni olimpijska z Cortina d’Ampezzo (1956)^[3], 5-krotna mistrzyni świata (1956–1960), dwukrotna mistrzyni Ameryki Północnej (1957, 1959) oraz 4-krotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych (1957–1960)^[4]. Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1960 roku wystąpiła w filmie, a następnie została trenerką łyżwiarstwa^[4].

W 1958 roku została pierwszą kobietą, która skoczyła w zawodach podwójnego axla^[1].

Życiorys

Kariera amatorska

Carol Heiss rozpoczęła naukę jazdy na łyżwach w wieku 4 lat na sezonowym lodowisku w Long Island^[1]. Przez następne dwa lata należała do klubu Brooklyn Ice Palace, zaś później łyżwiarstwo figurowe zaczęło uprawiać jej młodsze rodzeństwo i wszyscy razem przenieśli się do klubu SC of New York^[1]. Początkowo była trenowana przez Andrée Brunet, zaś po roku otrzymała szansę na treningi pod okiem męża Andrée, Pierre Bruneta, który był jej trenerem przez całą karierę^[1].

W latach 1953–1956 regularnie stawała na drugim stopniu podium mistrzostw Stanów Zjednoczonych, czterokrotnie ustępując Tenley Albright^[1]. W tym czasie Carol zdobyła wicemistrzostwo świata 1955 w Wiedniu oraz dwa srebrne medale mistrzostw Ameryki Północnej (1953, 1955). Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 w Cortinie d’Ampezzo po raz kolejny przegrała jedynie z rodaczką Albright i zdobyła wicemistrzostwo olimpijskie. Dopiero na mistrzostwach świata 1956 w Garmisch-Partenkirchen Heiss po raz pierwszy pokonała Albright i zdobyła swój pierwszy tytuł mistrzyni świata^[1].

Po igrzyskach do Heiss zgłosił się przedstawiciel rewii łyżwiarskiej Ice Capades, który zaproponował jej przejście na karierę zawodową^[1]. Oznaczałoby to zakończenie amatorskich występów Heiss w zawodach, zaś w tamtych czasach nawet podejrzenia o podpisanie kontraktu zawodowego mogły oznaczać dla łyżwiarza wykluczenie z możliwości kontynuowania rywalizacji o medale^[1]. Pomimo dużych potrzeb finansowych rodziny ze względu na kosztowne lekcje łyżwiarstwa i chorobę matki, to właśnie Marie Heiss, matka Carol, poprosiła córkę o podjęcie dalszej walki o tytuł mistrzyni olimpijskiej^[4]. Marie Heiss zmarła na raka w październiku 1956 roku, gdy Carol miała zaledwie 16 lat^[4]. W trudnym czasie otrzymała wsparcie od trenera Bruneta i jego żony, którego uważała za swojego „drugiego ojca”^[1].

Carol uszanowała prośbę matki kontynuując karierę amatorską i przez kolejne cztery lata była niepokonana zarówno w zawodach krajowych jak i międzynarodowych. Zdobyła dwa złote medale mistrzostw Ameryki Północnej (1957, 1959), cztery tytuły mistrzyni Stanów Zjednoczonych (1957–1960) oraz dołożyła do tytułu mistrzyni świata z 1956 roku kolejne cztery.

Na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1960 w Squaw Valley jechała jako faworytka do złota. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk została wybrana do wygłoszenia mowy w imieniu sportowców. 23 lutego została mistrzynią olimpijską.

Jej ostatnim występem amatorskim były mistrzostwa świata 1960 w Vancouver, gdzie piątym tytułem mistrzyni świata zakończyła karierę^[1]. Carol nie chciała kontynuować kariery ze względu na duże wydatki z nią związane^[1]. Ponadto od sierpnia 1959 roku była sekretnie zaręczona z Hayesem Alanem Jenkinsem z którym spotykała się od 16. roku życia. Jenkins, zanim poprosił ją o rękę, zapytał o zgodę jej ojca oraz trenera Pierre Bruneta^[1].

Życie prywatne

Carol Heiss z narzeczonym Hayesem Alanem Jenkinsem (1960)

Jej rodzice pochodzili z Niemiec i wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku^[1]. Jej ojciec pracował jako piekarz, zaś jej matka Marie Heiss zmarła na raka, gdy Carol miała 16 lat^[4]. Jej młodsze rodzeństwo, siostra Nancy i brat Bruce, także trenowali łyżwiarstwo figurowe^[1].

W 1960 roku studiowała anglistykę na Uniwersytecie Nowojorskim^[5]. W 1960 roku wyszła za mąż za Hayesa Alana Jenkinsa, mistrza olimpijskiego 1956 w konkurencji solistów. Mają troje dzieci^[6].

Osiągnięcia

Zawody	1953	1954	1955	1956	1957	1958	1959	1960
Międzynarodowe^[4]
Igrzyska olimpijskie				2				1
Mistrzostwa świata	4		2	1	1	1	1	1
Mistrzostwa Ameryki Północnej	2		2		1		1
Krajowe^[4]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych	2	2	2	2	1	1	1	1

Nagrody i odznaczenia

Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976^[7]
Amerykańska Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976^[8]^[9]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Episode #62: Carol Heiss Jenkins, Part 1. The Manleywoman SkateCast, 2012-12-31. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ Figure Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Women’s Singles. Sports Reference, 1960-02-23. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ Figure Skating at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Women’s Singles. Sports Reference, 1956-02-02. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Sports Reference – Carol Heiss. Sports Reference. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ Aleksandr Gelfand: NYU Olympians: Carol Heiss. NYU, 2014-02-11. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ Katherine Reinhard: Heiss Jenkins Is Going For More Gold In 2002 * 1960 Olympic Titlist Hopes A Student Finishes First In Salt Lake City. The Morning Call, 1998-01-08. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-08)]. (ang.).
↑ World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
↑ U.S. Figure Skating Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).
↑ Athlete bio – Heiss Jenkins, Carol. U.S. Figure Skating. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-28)]. (ang.).

Bibliografia

Sports Reference – Carol Heiss. Sports Reference. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[manley-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Episode #62: Carol Heiss Jenkins, Part 1. The Manleywoman SkateCast, 2012-12-31. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[2] Figure Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Women’s Singles. Sports Reference, 1960-02-23. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[3] Figure Skating at the 1956 Cortina d’Ampezzo Winter Games: Women’s Singles. Sports Reference, 1956-02-02. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[sportsref-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Sports Reference – Carol Heiss. Sports Reference. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[NYU2014-5] Aleksandr Gelfand: NYU Olympians: Carol Heiss. NYU, 2014-02-11. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[6] Katherine Reinhard: Heiss Jenkins Is Going For More Gold In 2002 * 1960 Olympic Titlist Hopes A Student Finishes First In Salt Lake City. The Morning Call, 1998-01-08. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-08)]. (ang.).

[7] World Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).

[8] U.S. Figure Skating Hall of Fame Members. World Figure Skating Museum and Hall of Fame. [dostęp 2020-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-27)]. (ang.).

[usbio-9] Athlete bio – Heiss Jenkins, Carol. U.S. Figure Skating. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-28)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]