(208996) 2003 AZ84
 Zdjęcie z teleskopu Hubble’a | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
13 stycznia 2003[1] |
| Numer kolejny |
208996 |
| Oznaczenie tymczasowe |
2003 AZ84 |
| Charakterystyka orbity (2022-08-09) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,1802[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
246,5[1] lat |
| Inklinacja |
13,56[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
ok. 723[2] km |
| Średnia gęstość |
>0,85[3] g/cm3 |
| Okres obrotu | |
| Albedo |
ok. 0,11[3] |
| Jasność absolutna | |
| Satelity naturalne | |
(208996) 2003 AZ84 – planetoida, duży obiekt transneptunowy[1] z Pasa Kuipera, w rezonansie orbitalnym 2:3 z Neptunem (typu plutonek)[2].
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Planetoida ta została odkryta 13 stycznia 2003 roku w Obserwatorium Palomar przez Chada Trujillo i Michaela Browna. Otrzymała ona najpierw oznaczenie tymczasowe 2003 AZ84[1], a później stały numer.
Orbita
[edytuj | edytuj kod]Orbita (208996) 2003 AZ84 nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 13,56°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje ok. 247 lat, krążąc w średniej odległości 39,32 au od Słońca[1].
Planetoida w 2020 roku znajdowała się w odległości ok. 44,3 au[5] od Słońca, przybliżając się do Słońca po przejściu przez aphelium (punkt najdalszy od Słońca) w 1984 roku[a], a przejdzie przez peryhelium w 2107 roku[1].
Już po odkryciu udało się ją zlokalizować na wcześniejszych zdjęciach wykonanych począwszy od 19 marca 1996 roku[1]. Umożliwiło to wykonanie do 2022 roku ponad 460 pomiarów jej pozycji, w okresie obejmującym ponad 25 lat[1].
Właściwości fizyczne
[edytuj | edytuj kod](208996) 2003 AZ84 ma średnicę szacowaną na ok. 723 km[2]. Kwalifikuje to ją do grupy kandydatów na planetę karłowatą. Jej jasność absolutna jest równa ok. 3,77m[1]. Obiekt ten rotuje w czasie ok. 13,42 godzin[1] lub 6,75 ± 0,04 godzin[4].
Satelita
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie obserwacji Kosmicznego Teleskopu Hubble’a z 2 grudnia 2005 roku ogłoszono odkrycie naturalnego satelity 2003 AZ84 oznaczonego jako S/2007 (208996) 1 – w cyrkularzu IAU nr 8812 z dnia 22 lutego 2007 roku[3][6][7]. Obiekt znajdował się w odległości 0,22 sekundy łuku od planetoidy i miał obserwowaną wielkość gwiazdową mniejszą od niej o ok. 5,0m[6]. W 2012 roku podjęto próby ponownej obserwacji satelity, jednak bez powodzenia[8]. Średnicę satelity szacuje się na około 77 km[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- lista planetoid 208001–209000
- lista ponumerowanych planetoid
- lista obiektów transneptunowych
- lista planetoid z księżycami
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obliczone jako moment przejścia przez peryhelium minus połowa okresu obiegu: 2107,57-123,26=1984,31.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s (208996) 2003 AZ84 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- ↑ a b c d e Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects. Johnston’s Archive, 2022-07-17. [dostęp 2022-08-01]. (ang.).
- ↑ a b c d Wm. Robert Johnston: 2003 AZ84. Johnston’s Archive, 20 września 2014. [dostęp 2015-01-01]. (ang.).
- ↑ a b Thirouin, A.; Ortiz, J.L.; Duffard, R.; Santos-Sanz, P.; Aceituno, F.J.; Morales, N.. Short-term variability of a sample of 29 trans-Neptunian objects and Centaurs. „Astronomy & Astrophysics”, 2010. DOI: 10.1051/0004-6361/200912340. Bibcode: 2010A&A...522A..93T. (ang.).
- ↑ AstDys 2003AZ84 Ephemerides. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. [dostęp 2020-12-22]. (ang.).
- ↑ a b Daniel W. E. Green: IAUC 8812: Sats of 2003 AZ_84, (50000), (55637), (90482). International Astronomical Union Circular, 2007-02-22. [dostęp 2015-01-01].
- ↑ Joel Parker: Distant EKO's. The Kuiper Belt Electronic Newsletter, 2007-03-15. [dostęp 2015-01-01].
- ↑ Plutokiller (Mike Brown): After a bit more than 3 hrs on 2003AZ84 still no obvious moon. Twitter, 2012-02-03. [dostęp 2015-01-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (208996) 2003 AZ84 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (208996) 2003 AZ84 w bazie Minor Planet Center (ang.)