Przejdź do zawartości

Ң

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ң
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Ң

Minuskuła

ң

Podstawowe pismo

cyrylica

Pochodzenie
Oparty na grafemie

Н

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Ң, ң – litera rozszerzonej cyrylicy wykorzystywana w językach: kazachskim, tatarskim, baszkirskim, kałmuckim, kirgiskim, dungańskim, tuwińskim oraz chakaskim[1][2][3][4][5][6]. We wszystkich wyżej wymienionych językach odpowiada dźwiękowi [ŋ], tj. spółgłosce nosowej tylnojęzykowo-miękkopodniebiennej dźwięcznej.

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]
ZnakҢң
Nazwa w UnikodzieCYRILLIC CAPITAL LETTER EN WITH DESCENDER[7]CYRILLIC SMALL LETTER EN WITH DESCENDER[8]
Kodowaniedziesiętnieszesnastkowodziesiętnieszesnastkowo
Unicode1186U+04A21187U+04A3
UTF-8210 162d2 a2210 163d2 a3
Odwołania znakowe SGMLҢҢңң

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. O pieriewodie kazachskoj pisʹmiennosti s łatinizirowannogo na nowyj ałfawit na osnowie russkogo. W: Sbornik zakonow Kazachskoj SSR i ukazow Priezidiuma Wierchownogo Sowieta Kazachskoj SSR, 1938–1981. T. 1.
  2. Z. G. Uraksin: Ałfawit. Baszkirskaja encykłopiedija. [dostęp 2018-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. (ros.).
  3. S. Kudajbiergienow. Orfografija kirgizskogo jazyka. „Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR”, s. 140–144. Nauka. (ros.). 
  4. Ju. Janszansin: Kratkij dungansko-russkij słowarʹ. Ilim: Frunze, 1968, s. 5–7.
  5. D. A. Mongusz. Orfografija tuwinskogo jazyka. „Orfografii tiurkskich litieraturnych jazykow SSSR”, s. 192–194. Nauka. (ros.). 
  6. D. I. Czankow. Sozdanije i usowierszenstwowanije chakasskogo ałfawita. „Woprosy sowierszenstwowanija ałfawitow tiurkskich jazykow SSSR”, s. 183–189, 1972. Nauka. (ros.). 
  7. Cyrillic Capital Letter En with Descender. symbl.cc. [dostęp 2018-08-20].
  8. Cyrillic Small Letter En with Descender. symbl.cc. [dostęp 2018-08-20].