Świątynia Miaoying
39°55′27″N 116°21′26″E/39,924167 116,357222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wyznanie | |
Położenie na mapie Chin  | |
Położenie na mapie Pekinu  | |
| 39°55′27″N 116°21′26″E/39,924167 116,357222
| |
Świątynia Miaoying (chiń. upr. 妙应寺; chiń. trad. 妙應寺; pinyin Miàoyìng Sì) – buddyjski klasztor i świątynia, znajdujące się w dzielnicy Xicheng w Pekinie. Świątynia słynna jest ze znajdującej się w niej Białej Pagody (chiń. upr. 白塔寺; pinyin Báitǎ Sì).
Świątynia została wzniesiona w 1096 roku i znacznie rozbudowana za panowania Kubilaj-chana w 1271 roku[1]. Pagodę dobudowano w 1279 roku. Według przekazów zbudowano ją na miejscu wcześniejszej, niższej pagody, a jej budowę nadzorował nepalski architekt Aniko[2]. Pagoda mierzy 51 metrów wysokości, a obwód jej podstawy wynosi 30 metrów. U jej szczytu zawieszono 36[2] odlanych z brązu dzwonów[3], zaś u podstawy ustawiono 108 metalowych lamp[1]. 12 lat później świątynię strawił pożar[1], który przetrwała jedynie pagoda[2].
Świątynię odbudowano w 1457 roku. Podczas odbudowy znacznie pomniejszono jej obszar i obecnie zajmuje ona powierzchnię 13,000 m²[2]. Składa się z czterech pawilonów. W pawilonie pierwszym, noszącym imię Wielkich Oświeconych, znajduje się kilka tysięcy małych posążków buddów[2].
Świątynia doznała znacznych zniszczeń podczas trzęsienia ziemi w Tangshan w 1976 roku. Podczas przeprowadzonych dwa lata później odbudowy i prac renowacyjnych odkryto w niej wiele cennych, ukrytych zwojów buddyjskich[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Miaoying Monastery and White Dagoba. china.org.cn. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e White Dagoba Temple. kinabaloo.com. [dostęp 2010-02-19]. (ang.).
- ↑ Wiesław Olszewski: Chiny. Zarys kultury. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2003, s. 303. ISBN 83-232-1272-4.