Przejdź do zawartości

Tahirydzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tahirydzi
Tâheriyân
821–873
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Merw, Niszapur

Data powstania

821

Data likwidacji

873

Władca

Muhammad ibn Tahir

Powierzchnia

1 000 000 km²

Religia dominująca

Islam sunnicki

Mapa opisywanego kraju
brak współrzędnych

Tahirydzi – dynastia panująca w Persji w latach 821–873[1][2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założycielem dynastii był w 821 r. Tahir Ibn al-Husajn, jeden z dowódców armii Kalifatu Abbasydów. Za służbę w wojsku otrzymał zarząd we wschodniej prowincji Persji – Chorasanie. Jego następcy kontrolowali terytoria do granicy z Indiami. Panowanie Tahirydów zostało zakończone w 873 r. przez dynastię Saffarydów, którzy przejęli władzę w Iranie. Mimo iż państwo było w teorii przynależne Kalifowi Abbasydzkiemu, w praktyce cieszyło się niezależnością[1][2].

Pierwszą stolicą państwa był Merw, później Niszapur[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tahirydzi, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-11-20].
  2. a b Tahirid dynasty, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-31] (ang.).
  3. Niszapur. Literatura perska [online], www.literaturaperska.com [dostęp 2023-07-20] (pol.).