Tadeusz Szelachowski
 Minister Zdrowia Tadeusz Szelachowski dekoruje odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia, 7 kwietnia 1982 | |
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1932 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 września 2020 |
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |
| Okres |
od 6 listopada 1985 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister zdrowia i opieki społecznej | |
| Okres |
od 12 lutego 1981 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Tadeusz Szelachowski (ur. 7 kwietnia 1932 w Sielachowskich, zm. 9 września 2020 w Warszawie[1]) – polski lekarz i polityk. Minister zdrowia i opieki społecznej (1981–1985), zastępca przewodniczącego Rady Państwa (1985–1989), poseł na Sejm PRL IX kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Konstantego i Eugenii[1]. W 1955 ukończył studia na Akademii Medycznej w Białymstoku. W latach 1949–1956 był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. Od 1957 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, był członkiem kierownictwa partii (w latach 1980–1989 członek Naczelnego Komitetu, w latach 1983–1989 członek Prezydium NK, w latach 1988–1989 wiceprezes i członek Sekretariatu NK, a w latach 1985–1989 przewodniczący Klubu Poselskiego ZSL w Sejmie IX kadencji).
Od 1956 pracownik administracji służby zdrowia, w latach 1956–1963 i 1969–1973 kierownik Wydziału Zdrowia i Opieki Społecznej Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Białymstoku, w latach 1963–1969 zastępca kierownika, a w latach 1973–1977 kierownik analogicznego wydziału Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej również w Białymstoku (od 1976 Urzędu Wojewódzkiego); w latach 1975–1977 lekarz wojewódzki w Białymstoku.
W latach 1977–1981 podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, w latach 1980–1981 po odwołaniu Mariana Śliwińskiego kierownik resortu, w latach 1981–1985 minister; a w latach 1985–1989 zastępca przewodniczącego Rady Państwa i poseł na Sejm PRL IX kadencji. Bez powodzenia ubiegał się o reelekcję.
W latach 1983–1988 członek prezydium Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki[2]. W latach 1986–1988 członek prezydium Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta Zamościa[3].
Zmarł po długiej chorobie 9 września 2020 i pochowany został 14 września 2020 na cmentarzu św. Rocha w Białymstoku[4].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz PRL”
- Medal 35-lecia Śląskiej Akademii Medycznej (1983)[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tadeusz Szelachowski. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ „Dziennik Łódzki”, nr 104 (10320), 27–29 maja 1983, s. 5.
- ↑ Andrzej Kędziora, Społeczny Komitet Odnowy Starego Miasta, Zamościopedia, 26 października 2014.
- ↑ Pożegnaliśmy Śp. Tadeusza Szelachowskiego, absolwenta I rocznika AMB, byłego Ministra Zdrowia. umb.edu.pl, 14 września 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-16)].
- ↑ Śląska Akademia Medyczna [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 239, 10 października 1983, s. 4.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]
- Absolwenci Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
- Członkowie Rady Państwa PRL
- Członkowie Związku Młodzieży Polskiej
- Działacze Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego
- Ministrowie zdrowia PRL
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Lekarz PRL”
- Pochowani na cmentarzu św. Rocha w Białymstoku
- Polscy lekarze
- Posłowie z Listy Krajowej (PRL)
- Radni Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku
- Urodzeni w 1932
- Wiceministrowie i urzędnicy PRL
- Zmarli w 2020