Przejdź do zawartości

Radunia (szczyt)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radunia
Ilustracja
Radunia
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Położenie

powiat dzierżoniowski

Pasmo

Masyw Ślęży

Wysokość

573 m n.p.m.

Wybitność

189 m

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Radunia”
Ziemia50°50′14,53″N 16°42′37,39″E/50,837369 16,710386
Zdjęcie przedstawia runy wyryte na drzewie na szczycie góry Radunia
Radunia widziana ze Ślęży

Radunia (niem. Geiersberg; po wojnie nazywana Sępią Górą) – drugi wyodrębniający się szczyt w Masywie Ślęży i wznoszący się na wysokość 573 m n.p.m. Na zboczach góry na wysokości ok. 325 m n.p.m. ma swoje źródło rzeka Czarna Woda.

Geologia

[edytuj | edytuj kod]

Zbudowana jest z serpentynitu z domieszką magnetytu, który powoduje wysoką anomalię magnetyczną, szczególnie na szczytowych skałkach. Znaleziono tu ślady pobytu człowieka z neolitu (4000–1700 lat p.n.e.): kamienny toporek i fragmenty naczyń kultury pucharów lejkowatych. W kilku miejscach u podnóża Raduni wyłamywano wtedy serpentynit, służący do wyrobu narzędzi.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku epoki żelaza (400–300 lat p.n.e.) powstał na Raduni kamienny krąg kultowy, otaczający sanktuarium księżyca. Zachowane do dziś partie mają 1780 m długości, średnia szerokość 4,5 m, a wysokość do 60 cm. Na szczycie znajduje się zagłębienie, tak zwana „Kacza Kałuża”, w którym znaleziono ułamki naczyń. Poniżej bije źródło Srebrnik używane prawdopodobnie do rytualnych ablucji. W tym miejscu odkryto przedmioty wykonane z brązu. Nazwa Radunia (Radnyna) pojawia się w źródłach pisanych od XIII wieku[potrzebny przypis].

Fauna i flora

[edytuj | edytuj kod]

Na wierzchołku znajduje się Rezerwat przyrody Góra Radunia. Chroni on miejsca występowania rzadkich gatunków roślin przystosowanych do swoistych warunków glebowych i klimatycznych. Dużą wartością przyrodniczą odznaczają się płaty świetlistej dąbrowy oraz muraw kserotermicznych, a także stanowiska cennych elementów flory, w tym związanej z serpentynitami paproci zanokcicy klinowatej.

W 2004 na górze Radunia odkryto stanowisko bardzo rzadkiego w Polsce gatunku porostu – odnożycy pośredniej[1].

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Na północnym stoku Raduni znajduje się przestarzały i nieużywany orczykowy wyciąg narciarski o długości 500 m. Do 2014 przez szczyt prowadził niebieski szlak turystyczny, obecnie trawersujący górę od północnego wschodu[2].

Położenie Raduni w masywie Ślęży

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]