Przejdź do zawartości

Konklawe 2013

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konklawe 2013
Ilustracja
Daty i miejsce
12 – 13 marca 2013
Kaplica Sykstyńska, Rzym
Główne postacie
Dziekan

Angelo Sodano (nieelektor)

Prodziekan

Giovanni Battista Re

Kamerling

Tarcisio Bertone SDB

Protoprezbiter

Paulo Evaristo Arns OFM (nieelektor)

Protoprezbiter elektorów

Godfried Danneels

Protodiakon

Jean-Louis Tauran

Wybory
Liczba głosowań

5

Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


115
2

Liczba nieelektorów

90

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Jorge Mario Bergoglio SJ
Przybrane imię: Franciszek
Multimedia w Wikimedia Commons
Wiadomości w Wikinews

Konklawe 12–13 marca 2013 – zgromadzenie kardynałów zwołane w związku z rezygnacją papieża Benedykta XVI[1].

11 lutego 2013 Benedykt XVI zapowiedział, że 28 lutego 2013 o godzinie 20:00 złoży rezygnację ze sprawowania urzędu papieża[2]. Po tej dacie nastąpił okres sede vacante. Dnia 8 marca 2013 roku na popołudniowej kongregacji kardynałowie ustalili datę konklawe na 12 marca 2013 roku[3][4]. 13 marca 2013 r. konklawe zakończyło się krótko przed 19:00 czasu rzymskiego.

25 lutego 2013, jeszcze przed ustąpieniem, Benedykt XVI ogłosił podpisane 22 lutego motu proprio Normas nonnullas, modyfikujące niektóre postanowienia konstytucji Jana Pawła II Universi Dominici gregis z 1996 roku o wyborze papieża. Zgodnie z konstytucją, po nastaniu sede vacante, kardynałowie zobowiązani byli czekać co najmniej 15 dni na przybycie wszystkich uprawnionych do głosowania. Benedykt XVI zarządził, że Kolegium Kardynalskie może zadecydować o rozpoczęciu obrad konklawe wcześniej, jeśli wszyscy kardynałowie elektorzy przybędą do Rzymu[5].

4 marca rozpoczęły się obrady Kolegium Kardynalskiego w ramach tzw. kongregacji generalnych. W pierwszym zebraniu uczestniczyło 142 kardynałów, w tym 103 elektorów. Wylosowano też wtedy pierwszy skład kongregacji partykularnej (oprócz kamerlinga Tarcisia Bertone w jej skład weszli: Giovanni Battista Re, Crescenzio Sepe i Franc Rodé)[6]. Pozostałych 12 elektorów dotarło do 7 marca (dwóch innych już wcześniej zapowiedziało swoją absencję). 5 marca Kolegium Kardynalskie wysłało telegram z podziękowaniami do emerytowanego papieża Benedykta XVI. 7 marca na piątej kongregacji generalnej zostali wylosowani kolejni trzej asystenci kamerlinga, którzy zmienili poprzednich asystentów w kongregacji partykularnej: Béchara Boutros Raï, Laurent Monsengwo Pasinya i Velasio De Paolis[7]. 8 marca kardynałowie zadecydowali, że konklawe rozpocznie się dnia 12 marca. Tego samego dnia uznali także za usprawiedliwioną nieobecność indonezyjskiego kardynała Juliusa Darmaatmadja z przyczyn zdrowotnych oraz szkockiego kardynała Keitha O’Briena, jak to określono, „z przyczyn osobistych”[8]. 11 marca nastąpiła ostatnia wymiana składu kongregacji partykularnej. Asystentami kamerlinga zostali wylosowani: Antoni Naguib, Marc Ouellet i Francesco Monterisi[9].

Według doniesień włoskiej prasy, podczas obrad zarysował się podział między kardynałami kurialnymi a kardynałami będącymi ordynariuszami diecezji, wśród których wyróżniała się grupa kardynałów ze Stanów Zjednoczonych. Ci pierwsi mieli dążyć do szybkiego rozpoczęcia konklawe, podczas gdy ci drudzy uważali, że potrzebują więcej informacji na temat stanu Kościoła[10]. Szczególne emocje budził raport trójki kardynałów[11], sporządzony pod koniec 2012 roku na polecenie Benedykta XVI w związku z tzw. aferą Vatileaks. Ustępujący papież zabronił ujawniania jego treści przed lub w trakcie konklawe, zezwolił jednak autorom na omawianie podniesionych w nim kwestii[12]. Według włoskiej prasy, wśród kurialistów występował podział na stronników ówczesnego sekretarza stanu Tarcisio Bertone i jego poprzednika, nienależącego już do grona elektorów Angelo Sodano, jednak obie te grupy miały dojść do porozumienia na czas sediswakancji[10].

Konklawe zakończyło się wyborem pierwszego papieża z Ameryki Południowej, prymasa Argentyny Jorge Mario Bergoglio, który przyjął imię Franciszek.

Papabili

[edytuj | edytuj kod]

Kardynałowie, zgodnie z obyczajem, nie wypowiadali się publicznie na temat konkretnych kandydatur. Nieliczni spośród nich w rozmowach z dziennikarzami wskazywali jedynie ogólnikowo, że nowy papież powinien być w wieku ok. 60–70 lat, pełen energii, zdolny do zreformowania Kurii oraz podjęcia wyzwań współczesnego świata[13].

Więcej szczegółów na temat kandydatów podawała włoska prasa. Początkowo sugerowano, że popularność zyskuje idea papieża spoza Europy[14], a za tą opcją mieli się opowiadać w szczególności kardynałowie ze Stanów Zjednoczonych[15]. Jednakże już po rozpoczęciu sediswakancji i kilku dniach obrad kardynałów na kongregacjach prasa włoska informowała, że przynajmniej pierwsze głosowania zapowiadają się na starcie kandydatur arcybiskupa Mediolanu Angelo Scoli (ur. 1941) i arcybiskupa São Paulo Odilo Scherera (ur. 1949). Grupa zwolenników Scoli miała liczyć około 40 kardynałów, głównie biskupów diecezjalnych z Europy i Ameryki oraz reprezentantów katolickich kościołów wschodnich. Z kolei Scherer miał zostać kandydatem „frakcji kurialnej”, gdyż był w przeszłości bliskim współpracownikiem kardynała Giovanni Battisty Re, emerytowanego prefekta Kongregacji ds. Biskupów. Jako kandydatów mogących liczyć na realne poparcie wśród elektorów wskazano także m.in. włoskich kurialistów Mauro Piacenzę i Gianfranco Ravasiego (współpracowników kardynała Bertone), kanadyjskiego kurialistę Marca Ouelleta, prymasa Węgier Petera Erdő, kurialistę z Ghany Petera Turksona, a także Amerykanów Dolana z Nowego Jorku i O’Malleya z Bostonu, Argentyńczyka Jorge Bergoglio z Buenos Aires, czy kardynała Ranijtha, arcybiskupa Colombo na Sri Lance[16]. Szczególnie mocną pozycję, oprócz Scoli i Scherera, mieli uzyskać Dolan, Ouellet i Ravasi, podczas gdy kandydatury prymasa Węgier i arcybiskupa Bostonu postrzegano raczej jako rezerwowe[17].

W przededniu konklawe pojawiły się informacje, że Scola może liczyć na ok. 35-40 głosów, Scherer na ok. 25 głosów, a Ouellet na ok. 12 głosów[18].

Konklawe

[edytuj | edytuj kod]

12 marca 2013 o godzinie 10:00 czasu miejscowego w bazylice watykańskiej odprawiona została msza Pro eligendo Romano Pontifice. Mszy przewodniczył 85-letni dziekan Kolegium Kardynalskiego Angelo Sodano[19], który także wygłosił homilię[20]. O godzinie 16:30 wszyscy kardynałowie zgromadzili się w Cappella Paolina, skąd przeszli procesją do kaplicy Sykstyńskiej pod przewodnictwem kard. Giovanniego Battisty Re, pierwszego rangą wśród kardynałów elektorów. Tam o godzinie 16:50, po odprawieniu wstępnych obrzędów, kardynałowie zaczęli składać przysięgę, kładąc prawą rękę na ewangeliarzu i wypowiadając na głos do mikrofonu łacińską formułę[21]. O 17:32 Guido Marini wygłosił formułę extra omnes, po czym osoby niebiorące udziału w konklawe opuściły kaplicę. Poza kardynałami elektorami w środku pozostał jedynie ks. Marini oraz kardynał Prosper Grech, który wygłosił medytację dla kardynałów. Po wyjściu Mariniego i Grecha rozpoczęło się pierwsze głosowanie[22][23].

Pierwsze spotkanie papieża z wiernymi
Głosowania
głosowanie wynik
12 marca
I głosowanie nie wybrano papieża – czarny dym [24][25]
13 marca
II i III głosowanie (poranne) nie wybrano papieża – czarny dym [26][27]
IV głosowanie (popołudniowe) nie wybrano papieża
V głosowanie (popołudniowe) wybrano papieża – biały dym [28][29]
papieżem został kardynał Jorge Bergoglio[30]

Biały dym pojawił się o godz. 19:06 czasu rzymskiego, niedługo potem zaczęły bić dzwony. Nowym papieżem w piątym głosowaniu został wybrany 76-letni argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, który przyjął imię Franciszek. Jest on pierwszym papieżem z Argentyny i którejkolwiek z Ameryk. Jest także pierwszym jezuitą wybranym na ten urząd. Kardynał protodiakon Jean-Louis Tauran wygłosił formułę Habemus papam o godz. 20:12, a dziesięć minut później nowy papież wygłosił pierwsze przemówienie i udzielił błogosławieństwa Urbi et Orbi[20].

Według niepotwierdzonych informacji podawanych przez włoską prasę już po konklawe, kardynał Bergoglio od samego początku uzyskał znaczną liczbę głosów i w każdym kolejnym głosowaniu odnotowywał wzrost poparcia. Natomiast faworyzowany w ostatnich dniach przed konklawe kardynał Scola już w pierwszym głosowaniu miał otrzymać znacznie mniej głosów niż oczekiwano. Również kandydatury Scherera i Ouelleta miały się okazać nieco przeszacowane, a ich zwolennicy, podobnie jak głosujący na mniej liczących się kandydatów, stopniowo przerzucali swe głosy na arcybiskupa Buenos Aires. Mimo to, w pierwszych trzech turach głosy elektorów były mocno rozproszone i nie dawały Argentyńczykowi wyraźnej przewagi. Decydujące miało się okazać opowiedzenie się po stronie Bergoglia wpływowych elektorów z Kurii Rzymskiej, mianowicie kardynała Bertone i kardynała Re, w przerwie pomiędzy trzecim a czwartym głosowaniem. Z rekonstrukcji tej wynika, że o zwycięstwie Bergoglia zadecydował sojusz „frakcji kurialnej” z kardynałami diecezjalnymi z krajów Trzeciego Świata[31]. Według prasowych doniesień w ostatnim głosowaniu Bergoglio miał dostać co najmniej 90 głosów przy 77 wymaganych[32].

Powyższe informacje częściowo potwierdzają wypowiedzi brazylijskich kardynałów Raymunda Damasceno Assisa oraz Geralda Majella Agnelo. Ten pierwszy w rozmowie z dziennikarzami dał do zrozumienia, że Angelo Scola uzyskał mniej głosów niż prognozowano przed konklawe oraz że Bergoglio otrzymał silne wsparcie ze strony latynoamerykańskich elektorów[33]. Z kolei Geraldo Majella Agnelo potwierdził, że Bergoglio otrzymał więcej niż wymagane minimum[34].

W biografii o nowym papieżu pt. „Franciszek, życie i rewolucja” argentyńska dziennikarka Elisabetta Pique pisze o kilku szczegółach konklawe powołując się na samego papieża Bergoglio. Autorka twierdzi, że w pierwszej turze głosowania kard. Scola otrzymał ok. 30 głosów, a kard. Bergoglio 25 ze 115 uprawnionych do głosowania purpuratów. W czasie głosowania drugiego dnia liczba głosów na arcybiskupa Buenos Aires zrównała się z liczbą głosów oddaną na włoskiego purpurata. W czwartym głosowaniu kard. Bergoglio nie otrzymał wymaganej większości 77 głosów. „Piąta runda została unieważniona. W urnie znalazło się zbyt wiele kart do głosowania, gdyż dwie z nich skleiły się. Nie były nawet liczone i od razu je spalono” - pisze Pique. Natomiast w szóstym i zarazem ostatnim głosowaniu kard. Bergoglio otrzymał ok. 90 głosów[35].

Kardynałowie według porządku stopni i starszeństwa

[edytuj | edytuj kod]

Do Kolegium Kardynalskiego należało 207 kardynałów, z czego 117 miało uprawnienia elektorskie. Nominatów Benedykta XVI było 83, nominatów Jana Pawła II było 122, a dwóch kardynałów zostało mianowanych jeszcze przez Pawła VI.

Kardynałowie elektorzy biorący udział w konklawe

[edytuj | edytuj kod]
Podział kardynałów według kontynentów z wyszczególnieniem Włoch

Spośród 117 elektorów 67 zostało mianowanych przez Benedykta XVI, a 50 przez Jana Pawła II. Na konklawe przybyło jednak 115, w tym 67 z nominacji Benedykta XVI i 48 z nominacji Jana Pawła II.

Kardynałowie biskupi (4)

[edytuj | edytuj kod]
  • Giovanni Battista Re (Włochy; nominacja kardynalska 21 lutego 2001) – kardynał biskup Sabina-Poggio Mirteto; emerytowany prefekt Kongregacji ds. Biskupów; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej
  • Tarcisio Bertone SDB (Włochy; 21 października 2003) – kardynał biskup Frascati; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej[36]; przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościołów Partykularnych[36]; przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościoła w Europie Wschodniej[36]; przewodniczący Komisji Kardynalskiej ds. Nadzoru nad Instytutem Dzieł Religijnych
  • Antoni Naguib (Egipt; 20 listopada 2010) – kardynał patriarcha; emerytowany patriarcha Aleksandrii obrządku koptyjskiego; emerytowany przewodniczący Synodu Katolickiego Kościoła Koptyjskiego
  • Béchara Boutros Raï OMM (Liban; 24 listopada 2012) – kardynał patriarcha; maronicki patriarcha Antiochii; przewodniczący Synodu Kościoła Maronickiego; przewodniczący Zgromadzenia Katolickich Patriarchów i Biskupów Libanu; przewodniczący Rady Katolickich Patriarchów Wschodu

Kardynałowie prezbiterzy (81)

[edytuj | edytuj kod]
  • Godfried Danneels (Belgia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Anastasia; emerytowany arcybiskup Mechelen-Brukseli i prymas Belgii; emerytowany ordynariusz Belgijskich Sił Zbrojnych
  • Joachim Meisner (Niemcy; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Pudenziana; arcybiskup Kolonii
  • Nicolás de Jesús López Rodriguez (Dominikana; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Pio X alla Balduina; arcybiskup Santo Domingo i prymas Dominikany; ordynariusz Sił Zbrojnych Dominikany; przewodniczący Konferencji Episkopatu Dominikany
  • Roger Mahony (Stany Zjednoczone; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Quattro Coronati; emerytowany arcybiskup Los Angeles
  • Jaime Ortega (Kuba; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Aquila e Priscilla; arcybiskup Hawany
  • Jean-Claude Turcotte (Kanada; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Nostra Signora del SS. Sacramento e Santi Martiri Canadesi; emerytowany arcybiskup Montrealu
  • Vinko Puljić (Bośnia i Hercegowina; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Chiara a Vigna Clara; arcybiskup Sarajewa
  • Juan Sandoval Íñiguez (Meksyk; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Nostra Signora di Guadalupe e S. Filippo Martire in Via Aurelia; emerytowany arcybiskup Guadalajary
  • Antonio María Rouco Varela (Hiszpania; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso; arcybiskup Madrytu; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hiszpanii
  • Dionigi Tettamanzi (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Ss. Ambrogio e Carlo; emerytowany arcybiskup Mediolanu; administrator apostolski diecezji Vigevano
  • Polycarp Pengo (Tanzania; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Nostra Signora de La Salette; arcybiskup Dar-es-Salaam; przewodniczący Sympozjum Konferencji Biskupów Afryki i Madagaskaru
  • Christoph Schönborn OP (Austria; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter Gesù Divin Lavoratore; arcybiskup Wiednia; przewodniczący Konferencji Episkopatu Austrii; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Austrii
  • Norberto Rivera Carrera (Meksyk; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Francesco d’Assisi a Ripa Grande; arcybiskup Meksyku
  • Francis George OMI (Stany Zjednoczone; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Bartolomeo all’Isola; arcybiskup Chicago
  • Zenon Grocholewski (Polska; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Nicola in Carcere; prefekt Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[36]; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego[36]
  • Crescenzio Sepe (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Dio Padre misericordioso; arcybiskup Neapolu
  • Walter Kasper (Niemcy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ognissanti in Via Appia Nuova; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan; emerytowany przewodniczący Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Żydami
  • Ivan Dias (Indie; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Spirito Santo alla Ferratella; emerytowany prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów; emerytowany przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Zakonów Pracujących na Misjach
  • Geraldo Majella Agnelo (Brazylia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Gregorio Magno alla Magliana Nuova; emerytowany arcybiskup São Salvador da Bahia
  • Audrys Bačkis (Litwa; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Natività di N.S.G.C. a Via Gallia; arcybiskup Wilna; wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Litwy
  • Francisco Javier Errázuriz Ossa PSchönstatt (Chile; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria della Pace; emerytowany arcybiskup Santiago de Chile
  • Julio Terrazas Sandoval CSsR (Boliwia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista de’ Rossi; arcybiskup Santa Cruz de la Sierra
  • Wilfrid Fox Napier OFM (RPA; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Francesco d’Assisi ad Acilia; arcybiskup Durban
  • Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga SDB (Honduras; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Evangelista a Spinaceto; arcybiskup Tegucigalpy; przewodniczący Konferencji Episkopatu Hondurasu; przewodniczący Caritas Internationalis
  • Juan Luis Cipriani Thorne (Peru; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Camillo de Lellis; arcybiskup Limy
  • Cláudio Hummes OFM (Brazylia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Antonio da Padova in Via Merulana; emerytowany prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa; emerytowany przewodniczący Międzynarodowej Rady ds. Katechezy
  • Jorge Mario Bergoglio SJ (Argentyna; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Roberto Bellarmino; arcybiskup Buenos Aires i prymas Argentyny; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Argentynie
  • José da Cruz Policarpo (Portugalia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Antonio in Campo Marzio; patriarcha Lizbony; przewodniczący Konferencji Episkopatu Portugalii
  • Severino Poletto (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giuseppe in Via Trionfale; emerytowany arcybiskup Turynu
  • Karl Lehmann (Niemcy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Leone I; biskup Moguncji
  • Angelo Scola (Włochy; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli; arcybiskup Mediolanu
  • Anthony Olubunmi Okogie (Nigeria; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Beata Vergine Maria del Monte Carmelo a Mostacciano; emerytowany arcybiskup Lagos
  • Gabriel Zubeir Wako (Sudan; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Atanasio a Via Tiburtina; arcybiskup Chartumu; przewodniczący Konferencji Biskupów Sudanu
  • Carlos Amigo Vallejo OFM (Hiszpania; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S Maria in Montserrato degli Spagnoli; emerytowany arcybiskup Sewilli
  • Justin Francis Rigali (Stany Zjednoczone; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Prisca; emerytowany arcybiskup Filadelfii
  • Ennio Antonelli (Włochy; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Andrea delle Fratte; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny
  • Peter Turkson (Ghana; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Liborio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Sprawiedliwości i Pokoju
  • Telesphore Toppo (Indie; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Sacro Cuore di Gesù agonizzante a Vitinia; arcybiskup Ranchi; przewodniczący Konferencji Katolickich Biskupów Indii
  • George Pell (Australia; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Maria Domenica Mazzarello; arcybiskup Sydney; przewodniczący Komitetu „Vox Clara”
  • Josip Bozanić (Chorwacja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Girolamo dei Croati; arcybiskup Zagrzebia; przewodniczący Konferencji Biskupów Chorwacji
  • Jean-Baptiste Phạm Minh Mẫn (Wietnam; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Giustino; arcybiskup Ho Chi Minh
  • Philippe Barbarin (Francja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter SS. Trinità al Monte Pincio; arcybiskup Lyonu
  • Péter Erdő (Węgry; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Balbina; arcybiskup Esztergom-Budapesztu i prymas Węgier; przewodniczący Konferencji Episkopatu Węgier; przewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europejskich
  • Marc Ouellet PSS (Kanada; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Maria in Traspontina; prefekt Kongregacji ds. Biskupów[36]; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Ameryki Łacińskiej[36]
  • Agostino Vallini (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Pier Damiani ai Monti di San Paolo; wikariusz generalny diecezji rzymskiej; archiprezbiter bazyliki laterańskiej; wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego
  • Jorge Liberato Urosa Savino (Wenezuela; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria ai Monti; arcybiskup Caracas
  • Jean-Pierre Ricard (Francja; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Agostino; arcybiskup Bordeaux
  • Antonio Cañizares Llovera (Hiszpania; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Pancrazio; prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[36]
  • Seán O’Malley OFMCap (Stany Zjednoczone; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria della Vittoria; arcybiskup Bostonu
  • Stanisław Dziwisz (Polska; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria del Popolo; arcybiskup Krakowa
  • Carlo Caffarra (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Giovanni Battista dei Fiorentini; arcybiskup Bolonii
  • Seán Brady (Irlandia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Ss. Quirico e Giulitta; arcybiskup Armagh i prymas Irlandii; przewodniczący Konferencji Episkopatu Irlandii
  • Lluís Martínez Sistach (Hiszpania; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Sebastiano alle Catacombe; arcybiskup Barcelony
  • André Vingt-Trois (Francja; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Luigi dei Francesi; arcybiskup Paryża; ordynariusz katolików obrządków wschodnich we Francji; przewodniczący Konferencji Episkopatu Francji
  • Angelo Bagnasco (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Gran Madre di Dio; arcybiskup Genui; przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch; wiceprzewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europejskich
  • Théodore-Adrien Sarr (Senegal; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Lucia a Piazza d’Armi; arcybiskup Dakaru; przewodniczący Regionalnej Konferencji Episkopatów Zachodniej Afryki
  • Oswald Gracias (Indie; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Paolo della Croce a „Corviale”; arcybiskup Bombaju; przewodniczący Konferencji Katolickich Biskupów Indii
  • Francisco Robles Ortega (Meksyk; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Maria della Presentazione; arcybiskup Guadalajary; przewodniczący Konferencji Episkopatu Meksyku
  • Daniel Nicholas DiNardo (Stany Zjednoczone; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Galveston-Houston
  • Odilo Scherer (Brazylia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter S. Andrea al Quirinale; arcybiskup São Paulo
  • John Njue (Kenia; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Preziossisimo Sangue di Nostro Signore Gesù Cristo; arcybiskup Nairobi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kenii
  • Raúl Eduardo Vela Chiriboga (Ekwador; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria in Via; emerytowany arcybiskup Quito
  • Laurent Monsengwo Pasinya (Demokratyczna Republika Kongo; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Pacis” in Ostra Mare; arcybiskup Kinszasy
  • Paolo Romeo (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Maria Odigitria dei Siciliani; arcybiskup Palermo
  • Donald Wuerl (Stany Zjednoczone; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli; arcybiskup Waszyngtonu
  • Raymundo Damasceno Assis (Brazylia; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter Immacolata al Tiburtino; arcybiskup Aparecida; przewodniczący Narodowej Konferencji Biskupów Brazylii
  • Kazimierz Nycz (Polska; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino ai Monti; arcybiskup Warszawy; ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Polsce
  • Albert Malcolm Ranjith Patabendige Don (Sri Lanka; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina; arcybiskup Colombo; przewodniczący Konferencji Biskupów Sri Lanki
  • Reinhard Marx (Niemcy; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Corbiniano; arcybiskup Monachium-Fryzyngi; przewodniczący Komisji Konferencji Episkopatów Europy
  • George Alencherry (Indie; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Bernardo alle Terme Diocleziane; syromalabarski arcybiskup większy Ernakulam-Angamaly; przewodniczący Synodu Kościoła Syromalabarskiego
  • Thomas Collins (Kanada; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Patrizio; arcybiskup Toronto
  • Dominik Duka OP (Czechy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Ss. Marcellino e Pietro; arcybiskup Pragi; przewodniczący Konferencji Episkopatu Czech
  • Willem Jacobus Eijk (Holandia; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Callisto; arcybiskup Utrechtu; przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii
  • Giuseppe Betori (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Marcello; arcybiskup Florencji
  • Timothy Dolan (Stany Zjednoczone; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Nostra Signora di Guadalupe a Monte Mario; arcybiskup Nowego Jorku; przewodniczący Konferencji Episkopatu Stanów Zjednoczonych
  • Rainer Maria Woelki (Niemcy; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Giovanni Maria Vianney; arcybiskup Berlina
  • John Tong Hon (Chiny; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter Regina Apostolorum; biskup Hongkongu
  • Baselios Cleemis Thottunkal (Indie; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Gregorio VII; arcybiskup większy Trivandrum obrządku syromalankarskiego; przewodniczący Synodu Kościoła Syromalankarskiego
  • John Olorunfemi Onaiyekan (Nigeria; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Saturnino; arcybiskup Abudży
  • Rubén Salazar Gómez (Kolumbia; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Gerardo Maiella; arcybiskup Bogoty; przewodniczący Konferencji Episkopatu Kolumbii
  • Luis Antonio Gokim Tagle (Filipiny; 24 listopada 2012) – kardynał prezbiter S. Felice da Cantalice a Centocelle; arcybiskup Manili

Kardynałowie diakoni (30)

[edytuj | edytuj kod]
  • Jean-Louis Tauran (Francja; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine; protodiakon Kolegium Kardynalskiego; prefekt Komisji ds. Stosunków Religijnych z Muzułmanami[36]; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego[36]
  • Attilio Nicora (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Filippo Neri in Eurosia; przewodniczący Urzędu Informacji Finansowej[36]
  • William Joseph Levada (Stany Zjednoczone; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria in Domnica; emerytowany prefekt Kongregacji Nauki Wiary; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Biblijnej; emerytowany przewodniczący Międzynarodowej Komisji Teologicznej; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei
  • Franc Rodé (Słowenia; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Francesco Saverio alla Garbatella; emerytowany prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
  • Leonardo Sandri (Argentyna; 24 listopada 2007) – kardynał diakon Ss. Biagio e Carlo ai Catinari; prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich[36]
  • Giovanni Lajolo (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady dla Miasta-Państwa Watykan; emerytowany Gubernator Miasta-Państwa Watykan
  • Paul Josef Cordes (Niemcy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Lorenzo in Piscibus; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum
  • Angelo Comastri (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Salvatore in Lauro; archiprezbiter bazyliki watykańskiej; prefekt Fabryki Świętego Piotra; wikariusz generalny Miasta-Państwa Watykan
  • Stanisław Ryłko (Polska; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Cuore di Cristo Re; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich
  • Raffaele Farina SDB (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Giovanni della Pigna; emerytowany bibliotekarz i archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
  • Angelo Amato SDB (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Maria in Aquiro; prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[36]
  • Robert Sarah (Gwinea; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giovanni Bosco in via Tuscolana; przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum[36]
  • Francesco Monterisi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Paolo alla Regola; emerytowany archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami
  • Raymond Leo Burke (Stany Zjednoczone; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Agata de’ Goti; prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[36]; przewodniczący Sądu Najwyższego Miasta-Państwa Watykan[36]; przewodniczący Komisji ds. Adwokatów[36]
  • Kurt Koch (Szwajcaria; 20 listopada 2010) – kardynał diakon Nostra Signora del Sacro Cuore in Circo Agonale; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan[36]; przewodniczący Komisji ds. Kontaktów Religijnych z Żydami[36]
  • Paolo Sardi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Maria Ausiliatrice in via Tuscolana; patron zakonu joannitów
  • Mauro Piacenza (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Paolo alle Tre Fontane; prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa[36]; przewodniczący Międzynarodowej Rady ds. Katechezy[36]; przewodniczący Papieskiego Dzieła Powołań Kapłańskich[36]; przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Formacji Kandydatów do Kapłaństwa[36]
  • Velasio De Paolis CS (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon Gesù Buon Pastore alla Montagnola; papieski delegat ds. Kongregacji Legionu Chrystusa
  • Gianfranco Ravasi (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury[36]; przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Kulturowego Dziedzictwa Kościoła[36]; przewodniczący Papieskiej Komisji Archeologii Sakralnej[36]
  • Fernando Filoni (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Nostra Signora di Coromoto in S. Giovanni di Dio; prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów[36]; przewodniczący Stałej Komisji Międzydykasterialnej ds. Zakonów Pracujących na Misjach[36]
  • Manuel Monteiro de Castro (Portugalia; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Domenico di Guzman; penitencjariusz większy
  • Santos Abril y Castelló (Hiszpania; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Ponziano; archiprezbiter bazylik liberiańskiej
  • Antonio Maria Vegliò (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Cesareo in Palatio; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych[36]
  • Giuseppe Bertello (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Ss. Vito, Modesto e Crescenzia; przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan; Gubernator Miasta-Państwa Watykan
  • Francesco Coccopalmerio (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Giuseppe dei Falegnami; przewodniczący Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych[36]
  • João Braz de Aviz (Brazylia; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Elena fuori Porta Prenestina; prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego[36]
  • Edwin O’Brien (Stany Zjednoczone; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Sebastiano al Palatino; Wielki Mistrz Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu w Jerozolimie
  • Domenico Calcagno (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Annunciazione della Beata Vergine Maria a Via Ardeatina; przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej[36]
  • Giuseppe Versaldi (Włochy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon Sacro Cuore di Gesù a Castro Pretorio; przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej[36]
  • James Michael Harvey (Stany Zjednoczone; 24 listopada 2012) – kardynał diakon S. Pio V a Via Carpegna; archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami

Nieobecni elektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Dwóch kardynałów mianowanych przez Jana Pawła II nie przybyło na konklawe:

  • Julius Darmaatmadja SJ (Indonezja; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Cuore di Maria; emerytowany arcybiskup Dżakarty
  • Keith O’Brien (Wielka Brytania; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. Gioacchino e Anna al Tuscolano; emerytowany arcybiskup Saint Andrews and Edinburgh i prymas Szkocji

W przypadku indonezyjskiego kardynała przyczyną absencji był stan jego zdrowia, natomiast były prymas Szkocji zrezygnował z udziału ze względu na wysuwane wobec niego zarzuty natury obyczajowej.

Kardynałowie wykluczeni z głosowania z racji wieku

[edytuj | edytuj kod]

90 kardynałów nie miało prawa do udziału w konklawe z powodu ukończenia 80. roku życia. Było wśród nich 16 nominatów Benedykta XVI, 72 nominatów Jana Pawła II i 2 nominatów Pawła VI.

Kardynałowie biskupi (6)

[edytuj | edytuj kod]
  • Angelo Sodano (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał biskup Ostii i Albano; komendatariusz kościoła prezbiterialnego S. Maria Nuova; dziekan Kolegium Kardynalskiego; emerytowany sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościołów Partykularnych; emerytowany przewodniczący Międzydykasterialnej Komisji ds. Kościoła w Europie Wschodniej
  • Roger Etchegaray (Francja; 30 czerwca 1979) – kardynał biskup Porto-Santa Rufina; wicedziekan Kolegium Kardynalskiego; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Iustitia et Pax; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Cor Unum
  • Francis Arinze (Nigeria; 25 maja 1985) – kardynał biskup Velletri-Segni; emerytowany prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
  • José Saraiva Martins CMF (Portugalia; 21 lutego 2001) – kardynał biskup Palestriny; emerytowany prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych
  • Nasrallah Pierre Sfeir (Liban; 26 listopada 1994) – kardynał patriarcha; emerytowany maronicki patriarcha Antiochii
  • Emanuel Karim III Delly (Irak; 24 listopada 2007) – kardynał patriarcha; emerytowany patriarcha Babilonu obrządku chaldejskiego; emerytowany przewodniczący Synodu Kościoła Chaldejskiego

Kardynałowie prezbiterzy (70)

[edytuj | edytuj kod]
  • Paulo Evaristo Arns OFM (Brazylia; 5 marca 1973) – kardynał prezbiter S. Antonio di Padova in Via Tuscolana; protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego; emerytowany arcybiskup São Paulo
  • William Wakefield Baum (Stany Zjednoczone; 24 maja 1976) – kardynał prezbiter S. Croce in Via Flaminia; emerytowany penitencjariusz większy
  • Marco Cé (Włochy; 30 czerwca 1979) – kardynał prezbiter S. Marco; emerytowany patriarcha Wenecji
  • Franciszek Macharski (Polska; 30 czerwca 1979) – kardynał prezbiter S. Giovanni a Porta Latina; emerytowany arcybiskup Krakowa
  • Michael Michai Kitbunchu (Tajlandia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Panisperna; emerytowany arcybiskup Bangkoku
  • Alexandre do Nascimento (Angola; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter S. Marco in Agro Laurentino; emerytowany arcybiskup Luandy
  • Thomas Stafford Williams (Nowa Zelandia; 2 lutego 1983) – kardynał prezbiter Gesù Divin Maestro alla Pineta Sacchetti; emerytowany arcybiskup Welington; emerytowany ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Nowej Zelandii
  • Duraisamy Simon Lourdusamy (Indie; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Maria delle Grazie alle Fornaci fuori Porta Cavelleggeri; emerytowany arcybiskup Bangalore
  • Miguel Obando Bravo SDB (Nikaragua; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Giovanni Evangelista a Spinaceto; emerytowany arcybiskup Managui
  • Ricardo Vidal (Filipiny; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Ss. Pietro e Paolo a Via Ostiense; emerytowany arcybiskup Cebu
  • Henryk Roman Gulbinowicz (Polska; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Immacolata Concezione di Maria a Grottarossa; emerytowany arcybiskup Wrocławia
  • Jozef Tomko (Słowacja; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Sabina; emerytowany przewodniczący Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego
  • Paul Poupard (Francja; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Prassede; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego; emerytowany prefekt Komisji ds. Stosunków Religijnych z Muzułmanami
  • Friedrich Wetter (Niemcy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Stefano al Monte Celio; emerytowany arcybiskup Monachium-Fryzyngi
  • Silvano Piovanelli (Włochy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Maria delle Grazie a Via Trionfale; emerytowany arcybiskup Florencji
  • Adrianus Simonis (Holandia; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Clemente; emerytowany arcybiskup Utrechtu
  • Bernard Law (Stany Zjednoczone; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter S. Susanna; emerytowany archiprezbiter bazyliki liberianskiej
  • Giacomo Biffi (Włochy; 25 maja 1985) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni Evangelista e Petronio; emerytowany arcybiskup Bolonii
  • Eduardo Martínez Somalo (Hiszpania; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter SS. Nome di Gesù; emerytowany kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego; emerytowany prefekt Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego
  • Achille Silvestrini (Włochy; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Benedetto fuori Porta S. Paolo; emerytowany prefekt Kongregacji Kościołów Wschodnich
  • José Freire Falcão (Brazylia; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Luca a Via Prenestrina; emerytowany arcybiskup Brasílii
  • Alexandre José Maria dos Santos OFM (Mozambik; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Fumenzio ai Prati Fiscali; emerytowany arcybiskup Maputo
  • Giovanni Canestri (Włochy; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Andrea della Valle; emerytowany arcybiskup Genui
  • Simon Pimenta (Indie; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Mundi” a Torre Spaccata; emerytowany arcybiskup Bombaju
  • Edward Bede Clancy (Australia; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Maria in Vallicella; emerytowany arcybiskup Sydney
  • Edmund Szoka (Stany Zjednoczone; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter Ss. Andrea e Gregorio al Monte Celio; emerytowany Gubernator Miasta-Państwa Watykan; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji dla Miasta-Państwa Watykan
  • László Paskai OFM (Węgry; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter S. Teresa al Corso d’Italia; emerytowany arcybiskup Esztergom-Budapesztu
  • Christian Wiyghan Tumi (Kamerun; 28 czerwca 1988) – kardynał prezbiter Ss. Martiri dell’Uganda a Poggio Armeno; emerytowany arcybiskup Douala
  • Edward Cassidy (Australia; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Maria in Via Lata; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady Promowania Jedności Chrześcijan; emerytowany przewodniczący Komisji ds. Religijnych Stosunków z Żydami
  • Fiorenzo Angelini (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Spirito in Sassia; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
  • Camillo Ruini (Włochy; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter S. Agnese fuori le Mura; emerytowany wikariusz generalny diecezji rzymskiej; emerytowany archiprezbiter bazyliki laterańskiej; emerytowany wielki kanclerz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego
  • Ján Chryzostom Korec SJ (Słowacja; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Fabiano e Venanzio a Villa Fiorelli; emerytowany biskup Nitry
  • Henri Schwery (Szwajcaria; 28 czerwca 1991) – kardynał prezbiter Ss. Protomartiri a Via Aurelia Antica; emerytowany biskup Sionu
  • Miloslav Vlk (Czechy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Corce in Gerusalemme; emerytowany arcybiskup Pragi
  • Carlo Furno (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Onofrio; emerytowany wielki mistrz zakonu bożogrobców
  • Gilberto Agustoni (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Urbano e Lorenzo a Prima Porta; emerytowany prefekt Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Sądu Najwyższego Miasta-Państwa Watykan
  • Emmanuel Wamala (Uganda; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Ugo; emerytowany arcybiskup Kampali
  • William Keeler (Stany Zjednoczone; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Maria degli Angeli; emerytowany arcybiskup Baltimore
  • Ricardo María Carles Gordó (Hiszpania; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter S. Maria Consolatrice al Tiburtino; emerytowany arcybiskup Barcelony
  • Adam Maida (Stany Zjednoczone; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio; emerytowany arcybiskup Detroit; emerytowany zwierzchnik samodzielnej misji na Kajmanach
  • Ersilio Tonini (Włochy; 26 listopada 1994) – kardynał prezbiter SS. Redentore a Val Melaina; emerytowany arcybiskup Rawenny-Cervii
  • Jorge Medina Estévez (Chile; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Saba; emerytowany prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
  • Darío Castrillón Hoyos (Kolumbia; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter SS. Nome di Maria al Foro Traiano; emerytowany przewodniczący Papieskiej Komisji Ecclesia Dei
  • Lorenzo Antonetti (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Agnese in Agone; emerytowany papieski delegat ds. bazyliki św. Franciszka w Asyżu
  • James Stafford (Stany Zjednoczone; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Pietro in Montorio; emerytowany wielki peitencjariusz
  • Salvatore De Giorgi (Włochy; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Maria in Ara Coeli; emerytowany arcybiskup Palermo
  • Serafim Fernandes de Araújo (Brazylia; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Luigi Maria Grignion di Montfort; emerytowany arcybiskup Belo Horizonte
  • Marian Jaworski (Ukraina; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Sisto; emerytowany arcybiskup Lwowa
  • Jānis Pujats (Łotwa; 21 lutego 1998) – kardynał prezbiter S. Silvia; emerytowany arcybiskup Rygi
  • Agostino Cacciavillan (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Angeli Custodi a Città Girardino; emerytowany przewodniczący Administracji Patrymonium Stolicy Apostolskiej
  • Sergio Sebastiani (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Eustachio; emerytowany przewodniczący Prefektury Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej
  • Jorge María Mejía (Argentyna; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giorlamo della Carità; emerytowany bibliotekarz i archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego
  • Pedro Rubiano Sáenz (Kolumbia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Transfigurazione de N.S.G.C.; emerytowany arcybiskup Bogoty
  • Theodore McCarrick (Stany Zjednoczone; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo; emerytowany arcybiskup Waszyngtonu
  • Desmond Connell (Irlandia; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Silvestro in Capite; emerytowany arcybiskup Dublinu
  • Bernard Agré (Wybrzeże Kości Słoniowej; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Giovanni Crisostomo a Monte Sacro Alto; emerytowany arcybiskup Abidżanu
  • Francisco Álvarez Martínez (Hiszpania; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria „Regina Pacis” a Monte Verde; emerytowany arcybiskup Toledo i prymas Hiszpanii
  • Cormac Murphy-O’Connor (Wielka Brytania; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Maria sopra Minerva; emerytowany arcybiskup Westminster
  • Lubomyr Huzar MSU (Ukraina; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Sofia a Via Boccea; emerytowany greckokatolicki arcybiskup Kijowa
  • Edward Egan (Stany Zjednoczone; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; emerytowany arcybiskup Nowego Jorku
  • Roberto Tucci SJ (Włochy; 21 lutego 2001) – kardynał prezbiter S. Ignazio di Loyola a Campo Marzio
  • Bernard Panafieu (Francja; 21 października 2003) – kardynał prezbiter S. Gregorio Barbarigo alle Tre Fontane; emerytowany arcybiskup Marsylii
  • Eusébio Scheid SCI (Brazylia; 21 października 2003) – kardynał prezbiter Ss. Bonifacio ed Alessio; emerytowany arcybiskup Rio de Janeiro; emerytowany ordynariusz katolików obrządków wschodnich w Brazylii
  • Gaudencio Rosales (Filipiny; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter SS. Nome di Maria a Via Latina; emerytowany arcybiskup Manili
  • Nicholas Cheong Jin-suk (Korea Południowa; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria Immacolata di Lourdes a Boccea; emerytowany arcybiskup Seulu; emerytowany administrator apostolski Pjongjangu
  • Joseph Zen Ze-kiun SDB (Chiny; 24 marca 2006) – kardynał prezbiter S. Maria Madre del Redentore a Tor Bella Monaca; emerytowany biskup Hongkongu
  • Estanislao Esteban Karlic (Argentyna; 24 listopada 2007) – kardynał prezbiter Beata Maria Vergine Addolorata a piazza Buenos Aires; emerytowany arcybiskup Parany
  • Medardo Joseph Mazombwe (Zambia; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Emerenziana a Tor Fiorenza; emerytowany arcybiskup Lusaki
  • José Manuel Estepa Llaurens (Hiszpania; 20 listopada 2010) – kardynał prezbiter S. Gabriele Arcangelo all’Acqua Traversa; emerytowany arcybiskup polowy Hiszpańskich Sił Zbrojnych
  • Lucian Mureșan (Rumunia; 18 lutego 2012) – kardynał prezbiter S. Atanasio; arcybiskup większy Fogaraszu i Alba Iulia; przewodniczący Synodu Kościoła Rumuńskiego

Kardynałowie diakoni (14)

[edytuj | edytuj kod]
  • Renato Raffaele Martino (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Francesco di Paola ai Monti; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Sprawiedliwości i Pokoju
  • Francesco Marchisano (Włochy; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Lucia del Gonfalone; emerytowany przewodniczący Stałej Komisji ds. Ochrony Historycznych i Artystycznych Pomników Stolicy Apostolskiej; emerytowany przewodniczący Urzędu Pracy Stolicy Apostolskiej
  • Julián Herranz Casado (Hiszpania; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Eugenio; emerytowany przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej Kurii Rzymskiej
  • Javier Lozano Barragán (Meksyk; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Michele Arcanglo;; emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia
  • George Marie Martin Cottier, O.P. (Szwajcaria; 21 października 2003) – kardynał diakon Ss. Domenico e Sisto; emerytowany pro-Teolog Domu Papieskiego
  • Stanisław Nagy SCI (Polska; 21 października 2003) – kardynał diakon S. Maria della Scala
  • Andrea Cordero Lanza di Montezemolo (Włochy; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria in Portico; emerytowany archiprezbiter bazyliki św. Pawła Za Murami
  • Albert Vanhoye SJ (Francja; 24 marca 2006) – kardynał diakon S. Maria della Mercede e Sant’Adriano a Villa Albani
  • Giovanni Coppa (Włochy; 24 listopada 2007) – kardynał diakon S. Lino
  • Elio Sgreccia (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria
  • Walter Brandmüller (Niemcy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon S. Giuliano dei Fiaminghi
  • Domenico Bartolucci (Włochy; 20 listopada 2010) – kardynał diakon SS. Nomi de Gesù e Maria in via Lata
  • Prosper Grech OSA (Malta; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Maria Goretti
  • Karl Josef Becker (Niemcy; 18 lutego 2012) – kardynał diakon S. Giuliano Martire

Kardynał Prosper Grech z Malty, choć z racji wieku nie miał czynnego prawa wyborczego, został wyznaczony do prowadzenia medytacji w trakcie konklawe dla kardynałów elektorów[37].

Uczestnicy konklawe według wieku i pochodzenia

[edytuj | edytuj kod]
kardynał Rok urodzenia kraj
Santos Abril y Castelló 1935 Hiszpania
Geraldo Majella Agnelo 1933 Brazylia
George Alencherry 1945 Indie
Angelo Amato 1938 Włochy
Carlos Amigo Vallejo 1934 Hiszpania
Ennio Antonelli 1936 Włochy
Audrys Bačkis 1937 Litwa
Angelo Bagnasco 1943 Włochy
Philippe Barbarin 1950 Francja
Jorge Mario Bergoglio (wybrany papieżem Franciszkiem[30]) 1936 Argentyna
Giuseppe Bertello 1942 Włochy
Tarcisio Bertone 1934 Włochy
Giuseppe Betori 1947 Włochy
Josip Bozanić 1949 Chorwacja
Seán Brady 1939 Irlandia
João Braz de Aviz 1947 Brazylia
Raymond Leo Burke 1948 Stany Zjednoczone
Carlo Caffarra 1938 Włochy
Domenico Calcagno 1943 Włochy
Antonio Cañizares Llovera 1945 Hiszpania
Juan Luis Cipriani Thorne 1943 Peru
Francesco Coccopalmerio 1938 Włochy
Thomas Collins 1947 Kanada
Angelo Comastri 1943 Włochy
Paul Josef Cordes 1934 Niemcy
José da Cruz Policarpo 1936 Portugalia
Raymundo Damasceno Assis 1937 Brazylia
Godfried Danneels 1933 Belgia
Velasio De Paolis 1935 Włochy
Daniel DiNardo 1949 Stany Zjednoczone
Ivan Dias 1936 Indie
Timothy Dolan 1950 Stany Zjednoczone
Dominik Duka 1943 Czechy
Stanisław Dziwisz 1939 Polska
Willem Jacobus Eijk 1953 Holandia
Francisco Javier Errázuriz Ossa 1933 Chile
Péter Erdő 1952 Węgry
Raffaele Farina 1933 Włochy
Fernando Filoni 1946 Włochy
Francis George 1937 Stany Zjednoczone
Rubén Salazar Gómez 1942 Kolumbia
Oswald Gracias 1944 Indie
Zenon Grocholewski 1939 Polska
James Michael Harvey 1949 Stany Zjednoczone
John Tong Hon 1939 Chiny
Cláudio Hummes 1934 Brazylia
Walter Kasper 1933 Niemcy
Kurt Koch 1950 Szwajcaria
Giovanni Lajolo 1935 Włochy
Karl Lehmann 1936 Niemcy
William Joseph Levada 1936 Stany Zjednoczone
Nicolás de Jesús López Rodriguez 1936 Dominikana
Roger Mahony 1936 Stany Zjednoczone
Lluís Martínez Sistach 1937 Hiszpania
Reinhard Marx 1953 Niemcy
Joachim Meisner 1933 Niemcy
Laurent Monsengwo Pasinya 1939 Demokratyczna Republika Konga
Francesco Monterisi 1934 Włochy
Manuel Monteiro de Castro 1938 Portugalia
Antonios Naguib 1935 Egipt
Wilfrid Fox Napier 1941 Republika Południowej Afryki
Attilio Nicora 1937 Włochy
John Njue 1944 Kenia
Kazimierz Nycz 1950 Polska
Edwin O’Brien 1938 Stany Zjednoczone
Seán O’Malley 1944 Stany Zjednoczone
Anthony Olubunmi Okogie 1936 Nigeria
John Onaiyekan 1944 Nigeria
Jaime Ortega 1936 Kuba
Marc Ouellet 1944 Kanada
George Pell 1941 Australia
Polycarp Pengo 1944 Tanzania
Jean-Baptiste Phạm Minh Mẫn 1934 Wietnam
Mauro Piacenza 1944 Włochy
Severino Poletto 1933 Włochy
Vinko Puljić 1945 Bośnia i Hercegowina
Béchara Boutros Raï 1940 Liban
Albert Malcolm Ranjith 1947 Sri Lanka
Gianfranco Ravasi 1942 Włochy
Giovanni Battista Re 1934 Włochy
Jean-Pierre Ricard 1944 Francja
Justin Francis Rigali 1935 Stany Zjednoczone
Norberto Rivera Carrera 1942 Meksyk
Francisco Robles Ortega 1949 Meksyk
Franc Rodé 1934 Słowenia
Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga 1942 Honduras
Paolo Romeo 1938 Włochy
Antonio María Rouco Varela 1936 Hiszpania
Stanisław Ryłko 1945 Polska
Juan Sandoval Íñiguez 1933 Meksyk
Leonardo Sandri 1943 Argentyna
Robert Sarah 1945 Gwinea
Paolo Sardi 1934 Włochy
Théodore-Adrien Sarr 1936 Senegal
Odilo Scherer 1949 Brazylia
Christoph Schönborn 1945 Austria
Angelo Scola 1941 Włochy
Crescenzio Sepe 1943 Włochy
Luis Antonio Tagle 1957 Filipiny
Jean-Louis Tauran 1943 Francja
Julio Terrazas Sandoval 1936 Boliwia
Dionigi Tettamanzi 1934 Włochy
Baselios Cleemis Thottunkal 1959 Indie
Telesphore Toppo 1939 Indie
Jean-Claude Turcotte 1936 Kanada
Peter Turkson 1948 Ghana
Jorge Liberato Urosa Savino 1942 Wenezuela
Agostino Vallini 1940 Włochy
Antonio Maria Vegliò 1938 Włochy
Giuseppe Versaldi 1943 Włochy
André Vingt-Trois 1942 Francja
Raúl Eduardo Vela Chiriboga 1934 Ekwador
Rainer Maria Woelki 1956 Niemcy
Donald Wuerl 1940 Stany Zjednoczone
Gabriel Zubeir Wako 1941 Sudan

Kardynałowie według krajów

Kraj Liczba kardynałów
Włochy 28
Stany Zjednoczone 11
Niemcy 6
Hiszpania, Brazylia, Indie 5
Polska, Francja 4
Kanada, Meksyk 3
Portugalia, Argentyna, Nigeria 2
Austria, Belgia, Szwajcaria, Holandia, Irlandia, Czechy, Bośnia i Hercegowina, Węgry, Litwa, Chorwacja, Słowenia, Kolumbia, Chile, Wenezuela, Dominikana, Kuba, Honduras, Peru, Boliwia, Ekwador, Tanzania, Republika Południowej Afryki, Ghana, Sudan, Kenia, Senegal, Egipt, Gwinea, Demokratyczna Republika Konga, Filipiny, Wietnam, Liban, Chiny, Sri Lanka, Australia 1

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Pope Benedict XVI announces his resignation at end of month. Vatican Radio, 2013-02-11. [dostęp 2013-02-11].
  2. ↑ apa, Reuters: Papież Benedykt XVI abdykuje. Gazeta.pl, 2013-02-11. [dostęp 2013-02-11].
  3. ↑ mw: Konklawe zacznie się 12 marca. tvn24.pl, 2013-03-08. [dostęp 2013-03-08].
  4. ↑ Konklawe rozpocznie się 12 marca. [dostęp 2013-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-11)].
  5. ↑ [1] MOTU PROPRIO NORMAS NONNULLAS SU ALCUNE MODIFICHE ALLE NORME RELATIVE ALL’ELEZIONE DEL ROMANO PONTEFICE. 2013-02-25. [dostęp 2013-03-08].
  6. ↑ COMUNICATO: CONVOCAZIONE DELLA PRIMA CONGREGAZIONE GENERALE DEL COLLEGIO CARDINALIZIO, 01.03.2013 [online].
  7. ↑ BRIEFING SULLA QUINTA CONGREGAZIONE GENERALE DEL COLLEGIO CARDINALIZIO, 07.03.2013 [online].
  8. ↑ Wszystkie oficjalne komunikaty watykańskiego biura prasowego dotyczące obrad Kolegium Kardynalskiego dostępne są na The Cardinals of the Holy Roman Church. Florida International University. [dostęp 2013-03-09].
  9. ↑ BRIEFING SULLA DECIMA E ULTIMA CONGREGAZIONE GENERALE DEL COLLEGIO CARDINALIZIO E SUGLI APPUNTAMENTI DEI PROSSIMI GIORNI, 11.03.2013 [online].
  10. ↑ a b Curia silences U.S. cardinals: “You talk too much”. Vatican Insider, 2013-03-07. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-09)].
  11. ↑ Byli to Julián Herranz Casado, Jozef Tomko i Salvatore De Giorgi. Wszyscy oni ukończyli już 80 lat.
  12. ↑ Jak Vatileaks wpłynie na kardynałów przed konklawe. Rzeczpospolita, 2013-03-03. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].
  13. ↑ The voice behind the famous “Habemus Papam” phrase. Vatican Insider, 2013-02-19. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-17)].; Napier looks for a Pope from a country where the faith is vibrant, alive, challenging. Vatican Insider, 2013-03-07. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)].
  14. ↑ Kolegium kardynalskie przygotowuje się już do konklawe. Rzeczpospolita, 2013-03-04. [dostęp 2013-03-09].
  15. ↑ American cardinals ‘working’ for noneuropean pope. La Gazzetta del Mezzogiorno, 2013-03-06. [dostęp 2013-03-09].
  16. ↑ Kardynałowie zdecydują dziś o dacie konklawe. Rzeczpospolita, 2013-03-08. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].; Scola becomes „papabile” again: The Americans are also with him. Vatican Insider, 2013-03-08. [dostęp 2013-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)].; Scola, Scherer, Ouellet, Erdö, O’Malley – czyli krótka lista papabili. Fronda.pl, 2013-03-06. [dostęp 2013-03-09].; American cardinals ‘working’ for noneuropean pope. La Gazzetta del Mezzogiorno, 2013-03-06. [dostęp 2013-03-09].; Podziały i różne oczekiwania mogą utrudnić szybki wybór papieża. Interia.pl, 2013-03-09. [dostęp 2013-03-09].; Conclave, si comincia con le primarie. Vatican Insider, 2013-03-10. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-13)].
  17. ↑ Conclave, si comincia con le primarie. Vatican Insider, 2013-03-10. [dostęp 2013-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-13)].
  18. ↑ Conclave: Scola, Scherer and Ouellet are front-runners but the race is still open. Vatican Insider, 2013-03-11. [dostęp 2013-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-13)].
  19. ↑ Po raz pierwszy od wprowadzenia w 1970 podziału na elektorów i nieelektorów mszy Pro eligendo Romano pontifice przewodniczył kardynał wykluczony z głosowania z racji wieku. Wprawdzie w 1978 ówczesny dziekan Świętego Kolegium Carlo Confalonieri także miał już ponad 80 lat, jednak w związku z tym mszom Pro eligendo Romano pontifice przewodniczył ówczesny kamerling Jean Villot. Zob. Acta Apostolicae Sedis. Vol. 70 (1978), s. 679, 906-907.
  20. ↑ a b The Cardinals of the Holy Roman Church. Florida International University. [dostęp 2013-03-09].
  21. ↑ Kardynałowie już w Kaplicy Sykstyńskiej. Teraz złożą przysięgę. TVN 24. [dostęp 2013-03-12].
  22. ↑ Drzwi do Kaplicy Sykstyńskiej zamknięte. Rozpoczęło się konklawe.
  23. ↑ L’INGRESSO IN CONCLAVE E IL GIURAMENTO DEI CARDINALI ELETTORI, 12.03.2013 [online].
  24. ↑ Pierwsze głosowanie na konklawe za nami. Czarny dym nad Kaplicą Sykstyńską
  25. ↑ Rome conclave: Cardinals fail to elect new pope
  26. ↑ Kardynał Jorge Bergoglio papieżem. Abp. Buenos Aires przyjął imię Franciszek [online], wiadomosci.gazeta.pl [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-16] (pol.).
  27. ↑ Watykan: czarny dym nad Kaplicą Sykstyńską. [dostęp 2013-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-16)].
  28. ↑ Wybrano papieża!. [dostęp 2013-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  29. ↑ Rome conclave: New Pope chosen by cardinals
  30. ↑ a b Nowym papieżem Argentyńczyk Jorge Mario Bergoglio. Przyjął imię Franciszek
  31. ↑ Scola betrayed by the Italians from the very first vote. Vatican Insider, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-17)].; An overwhelming consensus born away from the spotlight. Vatican Insider, 2013-03-15. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-18)].</
  32. ↑ Path to the papacy: 'Not him, not him, therefore him'. National Catholic Reporter, 2013-03-17. [dostęp 2013-03-18].
  33. ↑ An overwhelming consensus born away from the spotlight. Vatican Insider, 2013-03-15. [dostęp 2013-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-18)].
  34. ↑ Ouellet was an early favourite in conclave vote. The Globe And Mail, 2013-03-15. [dostęp 2013-03-18].
  35. ↑ Dziennikarka o kulisach wyboru kard. Bergoglio. deon.pl, 2013-11-18. [dostęp 2013-11-18].
  36. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag Zgodnie z pkt. 14 Konstytucji Apostolskiej Universi Dominici gregis sekretarz stanu, prefekci kongregacji i przewodniczący pozostałych dykasterii, z wyjątkiem kamerlinga i penitencjariusza większego, z chwilą nastania wakatu na Stolicy Apostolskiej automatycznie przestają pełnić swoje funkcje.
  37. ↑ Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej: Briefing sulla decima e ultima Congregazione Generale del Collegio Cardinalizio e sugli appuntamenti dei prossimi giorni. Biuletyn Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej, 2013-03-11. [dostęp 2013-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-05)].
Papieskie elekcje i konklawe
XI wiek
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek

Papież Franciszek
  • od 13 marca 2013

Biografia
Pontyfikat
Dokumenty papieskie
Książki Franciszka
Współpracownicy

Papież Benedykt XVI
  • 19 kwietnia 2005 – 28 lutego 2013

Biografia
Pontyfikat
Dokumenty papieskie
Książki Benedykta XVI
Współpracownicy

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konklawe_2013&oldid=73732705”