Matra MS84

Matra MS84
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Matra
Projektant	Gérard Ducarouge; Bernard Boyer
	Dane techniczne
Nadwozie	stalowa kratownica przestrzenna
Zawieszenie; przednie	podwójne łączniki poprzeczne, popychacze
Zawieszenie; tylne	podwójne łączniki poprzeczne, popychacze
Silnik	Ford DFV 3.0 V8
Skrzynia biegów	Ferguson, manualna, 5 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf
Opony	Dunlop
	Historia
Debiut	Grand Prix Wielkiej Brytanii 1969
Kierowcy	Jean-Pierre Beltoise; Johnny Servoz-Gavin
Używany	1969
Wyścigi	4
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Matra MS80	Matra MS120

Matra MS84 – samochód Formuły 1, skonstruowany przez Gérarda Ducarouge'a i Bernarda Boyera dla zespołu Matra na sezon 1969^[1].

Konstrukcja

Model MS84 był oparty na modelu Matra MS80. Był to eksperymentalny samochód z napędem na cztery koła według badań Ferguson Research, co nie było w Formule 1 zjawiskiem często spotykanym. Faktem jest jednak, że poza Matrą w roku 1969 skonstruowano jeszcze trzy samochody AWD: Lotusa 63, McLarena M9A oraz pozostającego jedynie w fazie testowania Coswortha 4WD. Z wyglądu MS84 był niemal identyczny, co MS80; wyjątkiem był wał napędowy. Silnik był zamontowany tyłem do przodu ze skrzynią biegów i umieszczony bezpośrednio za kierowcą. Nowe komponenty wymagane do zainstalowania w samochodzie napędu na cztery koła powodowały, że samochód był o 10% cięższy niż samochód siostrzany, ale z napędem na dwa koła, MS80 ważył bowiem 595 kg, a MS84 – 655 kg. Samochód jako ostatni w historii Formuły 1, wraz z Brabhamem BT26A, zamiast monocoque'u stosował kratownicę przestrzenną^[2].

MS84 w wyścigach

Samochód nie był konstrukcją udaną i wystartował zaledwie w czterech wyścigach. Jackie Stewart po przetestowaniu modelu szybko wrócił do MS80. Napęd na cztery koła nie dawał znaczącej przewagi, a wraz ze zwiększoną masą powodował, że samochód prowadził się bardzo źle. W wyścigu po raz pierwszy Matra MS84 pojawiła się podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii, gdzie Jean-Pierre Beltoise zajął dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzcy (Jackiego Stewarta na Matrze MS80) sześć okrążeń. Po Grand Prix Kanady Johnny Servoz-Gavin (szóste miejsce, z sześcioma okrążeniami straty do zwycięzcy) powiedział, że samochód jest "nie do jazdy". W Grand Prix Stanów Zjednoczonych Servoz-Gavin nie został sklasyfikowany, ponieważ stracił do zwycięzcy 16 okrążeń. Ostatnim wyścigiem Matry MS84 było Grand Prix Meksyku, gdzie Servoz-Gavin był ósmy z dwoma okrążeniami straty do zwycięzcy. W pozostałych wyścigach sezonu 1969 Matra MS84 była jedynie samochodem rezerwowym.

Wyniki

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Silnik	Opony	Kierowcy	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	Pkt.	Msc.
1969	Matra	Ford V8	D		ZAF	ESP	MCO	NLD	FRA	GBR	DEU	ITA	CND	USA	MEX	66	1
				Jean-Pierre Beltoise						9
				Johnny Servoz-Gavin									6	NS	8

Matra MS84 nie zdobyła ani punktu. Mimo finiszowania na punktowanym miejscu w Grand Prix Kanady, wyższe miejsce wśród kierowców Matry zajął Jean-Pierre Beltoise (4), a w myśl ówczesnego regulaminu do punktacji konstruktorów zaliczał się jedynie najlepszy wynik z każdego wyścigu.

Przypisy

↑ Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. autosport.com, 2010-03-03. [dostęp 2010-06-24]. (ang.).
↑ Doug Nye: Autocourse history of the Grand Prix car 1966-85. Hazleton, 1986, s. 60. ISBN 0-905138-37-6.

Linki zewnętrzne

Statystyki modelu (ang.)

[1] Leo Breevoort, Mattijs Diepraam: Grand Prix car designers. autosport.com, 2010-03-03. [dostęp 2010-06-24]. (ang.).

[2] Doug Nye: Autocourse history of the Grand Prix car 1966-85. Hazleton, 1986, s. 60. ISBN 0-905138-37-6.

[1]

[2]